Czarny humor i Czarne krowy – ostatnia powieść Rolanda Topora

20 maja w Wydawnictwie Replika ukaże się ostatnia książka Rolanda Topora, znanego z twórczości surrealistycznej i absurdalnej, pt. Czarne krowy.

Wszyscy mówią, że krowy mają cielęce spojrzenie. Jednak to spojrzenie jest nie tylko cielęce. Ono jest wredne. To spojrzenie zabójcy, które można znaleźć w jednym z kryminałów z Série noire. Czarna krowa wyciąga broń i kieruje w waszą stronę grad kul, nie przestając nawet przeżuwać swojej gumy. Bez rozterek i wyrzutów sumienia. Zlecenie jak każde inne, dla kasy. Takie są właśnie czarne krowy. Istne bydlęctwo!

Czarne krowy to ostatnia książka Rolanda Topora, którą napisał krótko przed śmiercią. W tym nieopublikowanym dotąd zbiorze trzydziestu trzech opowiadań znaleźć można wszystkie tematy, które prześladowały autora: wyalienowanie w świecie rzeczy i pieniądza, potworność i starzenie się, lęk przed uciekającym czasem i krążącą wokół śmiercią. A wszystko to zroszone czarnym humorem, wrodzonym poczuciem groteski oraz na przemian sztubacką i niepokojącą fantazją – znakami rozpoznawczymi Topora.

Roland Topor (1938–1997) – rysownik, malarz, pisarz, dramaturg, poeta, humorysta, kabareciarz, filmowiec, aktor, fotograf itd. Uznanie zdobył dziwacznymi rysunkami o oryginalnym charakterze (w Arts, Bizarre i Hara-Kiri), a w 1961 roku otrzymał prestiżową Prix de l’Humour Noir. Jego pierwsza powieść, Chimeryczny lokator, została zekranizowana przez Romana Polańskiego. Jest autorem zbiorów opowiadań, sztuk teatralnych i książek konceptualnych. Począwszy od filmu animowanego Planète sauvage (Dzika planeta), przez programy telewizyjne Palace (Pałac) i Téléchat (Telekot) a skończywszy na zdumiewającym Marquis (Markiz), Topor pozostawia swój ślad na kinematografii i sztuce audiowizualnej. Niektóre z jego obrazów obiegły świat. Podobnie jak cała twórczość Topora naznaczone są one piętnem bezlitosnego czarnego humoru.