6 marca w Galerii Sztuki Współczesnej BWA w Przemyślu odbędzie się wernisaż wystawy malarstwa autorstwa Kacpra Dudka – Morza przesileń .
Kacper Dudek jest praktykującym wyznawcą ponadczasowego malarstwa. Przedmiotem jego twórczości są problemy esencjonalne – zagadnienie malarstwa i zagadnienie obrazu sztalugowego. Można malować i nie zawracać sobie głowy epistemologią obrazu sztalugowego oraz odwrotnie. W zjawisku obrazu sztalugowego ogniskuje się uniwersalna problematyka dawnego oraz współczesnego koloryzmu. Także diagnoza obecnej sytuacji kulturowej, podobnej do sytuacji, jaką z początkiem II połowy XIX wieku zastali późniejsi impresjoniści. Malarze, prowokowani jasnowidzącą intuicją, starają się podnieść praktykę oraz świadomość malarską na poziom wyższy, do stanu zgodnego z ustaleniami jaśnie oświeconej nauki. Obrazy Kacpra Dudka można interpretować jako próbę m a l a r s k i e j korelacji dotychczasowej wiedzy o barwie i kolorze z najnowszymi rewelacjami nanologii, a szczególnie nanometrii. Na wszelki wypadek zastrzegam się, że nie ma tu mowy o jakiejś dosłowności, o jakiejś identyczności uniwersyteckiej nauki i przygody czysto malarskiej.
W ramach malarskiego eksperymentu stara się opisać i analizować zjawisko barw strukturalnych. Proponuje nową formułę dla każdej staroświecko rozumianej barwy. Obraz sztalugowy w redakcji Kacpra Dudka staje się przedsięwzięciem poznawczym. Przeobraża się w laboratorium, podobne do pracowni doświadczalnej lub alchemicznej, w której za pomocą skromnego malarskiego instrumentarium artysta penetruje nierozpoznane dotąd środowiska optyczne. Czy takie postępowanie można uznać za przejaw malarskiej dekonstrukcji? Kacper Dudek w dalszym ciągu unika dysharmonii pożądanej przez postmodernistów, zachowując się niepoprawnie po dawnemu rytmizuje i komponuje swoje obrazy. Konstruuje, buduje na sposób prawie inżynierski, warstwę malarską, która nie jest warstwą malarską w dotychczasowym sensie. Niewiele też wspólnego ma taka warstwa malarska z malarskim reliefem, rozpowszechnionym przez malarzy materii. Być może struktura takiej warstwy malarskiej rządzi się tymi samymi prawami, co struktura zjawisk barwnych w rzeczywistości nano. Obraz Kacpra Dudka staje się mentalnym unaocznieniem realnych zjawisk barwnych, ale przecież niewidocznych gołym okiem. Zjawisk, jakie jednak można z powodzeniem ewokować w sferze psychofizycznej. Może więc mamy tutaj do czynienia, w przypadku artystycznej propozycji Kacpra Dudka, z zapowiedzią malarstwa kulturowej rekonstrukcji ? A nawet jakiejś re – dekonstrukcji? Dla opisanie obrazów Kacpra Dudka trzeba na nowo definiować podstawowe środki malarskiego wyrazu. Koloryt tych płócien jest rezultatem redukcji optycznego zakresu przejawiania się barw i stopnia ich ściemnienia, programowego ograniczenia konwencjonalnych sposobów określania oraz kreowania pojedynczej plamy barwnej, odrzucenie postimpresjonistycznych regulacji harmonizujących kontrasty barwne. – Jacek Kawałek.
Kacper Dudek – Urodzony w 1971 r. 1991- 1996 studiował na Wydziale Malarstwa krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Dyplom z wyróżnieniem uzyskał w 1996 r. w Pracowni prof. Z. Grzybowskiego. Zajmuje się malarstwem, ilustracją, fotografią. Otrzymał nagrody i stypendia: 1995 – stypendium im. prof. Hanny Rudzkiej-Cybis; 1998 – nagroda Fundacji im. Eugeniusza Gepperta.
Wystawa Morza przesileń – Kacper Dudek
Galeria Sztuki Współczesnej BWA w Przemyślu
Wernisaż 6 marca 2015 r., godz. 18.00
Wystawa czynna od 6 do 25 marca 2015 r.