28 marca na Scenie Kameralnej Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, w ramach pierwszej odsłony programu Choreografia myśli, odbędą się dwa spektakle taneczne – Śmierć 24 klatki na sekundę albo zrób mi tak jak w prawdziwym filmie – choreografia spowolniona w rozdziałach Agaty Siniarskiej oraz Bernhard Pawła Sakowicza.
Integralną częścią pokazów w Kaliszu będą krótkie wprowadzenia kuratorskie, podejmujące temat percepcji tańca w kontekście innych sztuk. Każdy wieczór zakończony zostanie rozmową z artystami, prowadzoną przez organizatorów kaliskiej odsłony programu Scena dla tańca 2015 – Mateusza Szymanówkę i Katarzynę Koślacz, która będzie okazją do przybliżenia praktyki tanecznej twórców oraz formułowania pytań dotyczących choreografii wspólnie z publicznością.
Śmierć 24 klatki na sekundę albo zrób mi tak jak w prawdziwym filmie – choreografia spowolniona w rozdziałach
- Choreografia i wykonanie: Agata Siniarska
- Opieka artystyczna: Bush Hartshorn
- Realizacja techniczna i światła: Łukasz Kędzierski
- Produkcja: Art Stations Foundation by Grażyna Kulczyk
to solo dzieje się 24 klatki na sekundę/ jak w prawdziwym filmie/ to solo pojawia sie w rozdziałach/ to solo jest dramatyczne, ale wizualnie atrakcyjne/ to solo stoi, siedzi, leży z buzią szeroko otwartą/ to solo odnosi się do wielu nazwisk/ mulvey, akerman, de lauretis, butler, tyler, silverman, kuhn, deleuze, fraser, doane, jelinek, kwiatkowska, karina, kodard, vitti, antonioni, bardot, shermann, chytilova, illouz, halberstam, jones, pollock, german, moreau, radkiewicz, creed, potter, modleski, herden, fassbinder choć wcale nie sprawia im to przyjemności/ to solo wytwarza kategorię prawdy, w którą głęboko wierzy/ to solo dotyka życia i śmierci/ to solo nigdy nie słyszało o agacie siniarskiej/ to solo jest w pełni świadome, że to, co tu produkuje to emocjonalny kapitalizm/ to solo wolałoby, żeby jean luc godard był kobietą/ to solo jest tylko zaangażowane w intrygi miłosne/ to solo cierpi w imię wszystkich heteroseksualnych kobiet/ to solo jest potencjalną ofiarą i ma z tego powodu wzmożone poczucie winy/ to solo cię kocha i oczekuje od ciebie, że będziesz prawdziwym mężczyzną/ to solo będzie stać w jednym kadrze przez długi czas/ to solo chce być wzięte w każdej pozycji/ to solo czeka/ to solo mówi przepraszam
Spektakl został zakwalifikowany do prezentacji w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014.
Bernhard
- Choreografia/wykonanie: Paweł Sakowicz
- Konsultacja dramaturgiczna: Natalia Sakowicz
- Kostiumy: Rafał Zajko
- Grafika: Agnieszka Diesing
- Współpraca: Instytut Muzyki i Tańca, Uferstudios Berlin, Mica Moca Project Berlin
Mój stosunek do Thomasa Bernharda nie jest jednoznaczny, mówię to ja, bo łatwo się przyznaje, że Bernhard jest zarezerwowany dla teatru, ale gdy idzie o muzykalność języka, może być inaczej, muzykalność i rytm Bernharda, mówię to ja, przez tę muzykalność i rytm od dłuższego czasu myślę o ruchu, który, można powiedzieć, podąża za muzykalnością języka, ruch, o którym myślę, wyraża mój stosunek do Bernharda, albo zupełnie inaczej, mówię ja, mój stosunek do Bernharda nie jest aż tak jednoznaczny.
Spektakl zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Został zakwalifikowany do prezentacji w ramach Polskiej Platformy Tańca 2014.
Celem kaliskiej odsłony programu Scena dla tańca realizowanej w Teatrze im. W. Bogusławskiego jest nawiązanie do tanecznej tradycji miasta. Kalisz przez lata był jednym z najważniejszych w Polsce ośrodków, w których prezentowano nowe zjawiska sztuki tańca. Choreografia myśli chce powrócić do tej idei.
Kurator: Mateusz Szymanówka
Program Choreografia myśli
Spektakle: Śmierć 24 klatki na sekundę albo zrób mi tak jak w prawdziwym filmie – choreografia spowolniona w rozdziałach oraz Bernhard
28 marca 2015 roku
Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu
