Od wczoraj w Jan Fejkiel Gallery w Krakowie można oglądać wystawę drzeworytów Sutemi Kubo. Prezentacja zakończy się 26 czerwca.
Sutemi Kubo, artysta drzeworytnik urodzony w 1948 roku, w swej twórczości wyraża dążenie do bycia artystą „osobnym”. Jego prace przedstawiają przedmioty i zdarzenia z życia codziennego, które jednak są wyodrębnionymi sekwencjami form odległych od powszedniej rutyny. […] Jego prace są rezultatem głębokiego indywidualnego zaangażowania. Kubo poddaje próbie swoje ego i pogłębia autorefleksję, niedostrzegalnie rzutując ten obraz na otoczenie. W ten sposób jego własna wizja zyskuje charakter uniwersalny i uświadamia związek artysty z odbiorcą, choć nie ma między nimi bezpośredniej relacji. Już na studiach Kubo ujawniał w swych drzeworytach wyjątkową indywidualność. Ważną inspiracją było zetknięcie się z pracami Odilona Redona, zwłaszcza fantastycznymi przedstawieniami w litografiach. Oddziaływał na niego także Emil Nolde, ukazujący ludzkie uczucia w drzeworytach o tematyce religijnej. Wpływ obu artystów znajduje wyraźne odzwierciedlenie w kresce drzeworytniczej Kubo. W jego pracach liczne są motywy brane z wyobraźni, co nie przeszkadza im odwoływać się do różnorodnych ludzkich emocji.
Tematyka jego prac w równym stopniu dotyczy problemów rodzinnych i społecznych, co zagadnień kosmosu, gwiazd, odległych przestrzeni i krajobrazów, klimatu i natury, zwierzęcia i człowieka. Artysta podejmuje problemy wojny, a także muzyki, ciała i seksualności, zamiarów i słów, samotności i zwątpienia, humoru, pracy i ubóstwa – lista podejmowanych przez niego tematów wydaje się nieskończona. Do października 2012 artysta stworzył 1538 prac i nadal pełen jest pomysłów, które chciałby realizować w drzeworycie. Ten oszałamiający dorobek świadczy o poszukiwaniu sensu egzystencji, jest próbą zgłębienia, poprzez własne doświadczenia i zróżnicowaną praktykę artystyczną, tajemnicy istoty ludzkiej.
Sutemi Kubo nie przynależy do żadnej artystycznej grupy. Być może dzięki temu czuje się w swej pracy wolny i swobodny. Być może też jest to z góry zamierzony dystans, który umożliwia obiektywne postrzeganie rzeczy. Jego skupienie nad indywiduum stwarza związek z całą ludzkością. Badanie wydzielonej galaktyki sprawia, że wszechświat staje się bardziej zrozumiały, a drzwi do niego stają otworem. Od początku swej pracy Kubo jest tego świadom. Także w przyszłości będzie kierował się własnym wewnętrznym przeżyciem, wydobywał w drzeworycie istotę swego jestestwa, gęstą materię indywidualnego doświadczenia.
(Eri Kawamura, fragment tekstu z katalogu Sutemi Kubo, Woodcuts/Holzschnitte 1977–2012)
Sutemi Kubo urodził się w 1948 roku w Tsu, stolicy okręgu Mie w Japonii. W 1963 roku wstąpił do uzupełniającej szkoły malarstwa i Katolickiej Szkoły Średniej w Yokkaichi, gdzie założył klub artystyczny. W 1966 roku rozpoczął studia w Instytucie Rysunku i Malarstwa Keneijizaka w Ueno, w Tokio. W 1988 roku współtworzył stowarzyszenie mające na celu przekształcenie współczesnej japońskiej sceny artystycznej postrzeganej jako zbyt zachowawcza; wydał czasopismo „Hyogensha” („Artysta”) dla podniesienia warunków życia i pracy artystów. W 1982 roku rozpoczął pracę w warsztacie meblarskim. Gdy warsztat zamknięto w 2007 roku, został taksówkarzem, czym zajmuje się do dziś. Nadal uprawia drzeworyt. Swoje prace pokazał na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych.
Artysta drzeworytu. Sutemi Kubo
Od 5 czerwca do 26 czerwca 2015 roku
Jan Fejkiel Gallery w Krakowie