Teatr Powszechny to nie dostojna instytucja czy świątynia sztuki, a jednak najprawdziwszy teatr, przeznaczony zgodnie ze zobowiązującą nazwą – dla wszystkich. W pierwszym roku jego istnienia zostaną zaprezentowane cztery premiery i cztery gościnne przedstawienia.
Artyści, którzy przygotują spektakle, zapraszają do współpracy osoby na co dzień nieobecne w kulturze i mające do niej utrudniony dostęp. Zwracają się z ofertą udziału w artystycznej kreacji do ludzi dotkniętych niepełnosprawnością, chorobą psychiczną, uzależnieniem od alkoholu i narkotyków czy do seniorów pokonujących bariery fizycznych ograniczeń. Ich twórczość ma zazwyczaj źródło w psychoterapii, lecz często nabiera wartości pełnoprawnego artystycznego przekazu, mówiącego o ważnych, powszechnych ludzkich problemach.
Powszechne, wspólne dla ludzi teatru i psychoterapeutów są poszukiwania siebie, nauka wyrażania nieuporządkowanych uczuć i myśli oraz odnajdywanie szczerości artystycznego przekazu, budowanego poprzez powtarzalną, zdyscyplinowaną spontaniczność. Zarówno terapeuci, jak i aktorzy zadają te same pytania i w podobny sposób na nie odpowiadają.
W ciągu ostatnich kilkunastu lat powstało w Polsce wiele grup stosujących techniki teatralne w pracy z mieszkańcami domów opieki społecznej, z osobami uzależnionymi, z chorymi psychicznie, a także z osobami niepełnosprawnymi czy seniorami. Społeczności złożone z uczestników zajęć, ich opiekunów, rodzin i najbliższych znajomych pozostają jednak zamknięte, hermetyczne i skazane same na siebie. Dokonania poszczególnych grup są stygmatyzowane i brane w cudzysłów także przez – organizowane z najlepszymi intencjami – przeglądy i festiwale teatrów osób upośledzonych czy niepełnosprawnych.
Powszechność tego teatru polega także na prezentowaniu spektakli w pełnoprawnym, głównym obiegu życia teatralnego. Twórcy pragną udowodnić uniwersalność aktorskiej swobody w wyrażaniu siebie poprzez indywidualną kreację. Chcą też, aby przedstawienia oceniane były ze względu na treść przekazu, formę i sposób skonstruowania roli bez stosowania taryfy ulgowej.
Jak w każdym teatrze najważniejszymi wydarzeniami są premiery, które przygotują zespoły złożone z osób mających już pewne terapeutyczno-teatralne doświadczenie, pracujące tym razem pod kierunkiem wybitnych artystów. Nowe spektakle skonfrontowane zostaną z osiągnięciami berlińskich i warszawskich grup teatralnych, które przez lata działalności wypracowały sobie status uznanych, pełnoprawnych teatrów. Co ważne, po każdym spektaklu publiczność będzie miała szansę na rozmowę z twórcami na temat metody pracy oraz jej znaczenia w ich codziennym życiu.
Najbliższe wydarzenia w Teatrze Powszechnym to między innymi wykład Justyny Sobczyk ‒ Teatr społeczny, spektakl Endspiel w reżyserii Jacoba Höhne z Theater RambaZamba (Niemcy), spektakl premierowy Teatru pod Fontanną w reżyserii Janusza Stolarskiego.
Teatr Powszechny na Zamku w Poznaniu
Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu
