17 grudnia o godzinie 1.00 w nocy został ogłoszony werdykt 9. Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego Boska Komedia. Laureatką odbywającego się po raz pierwszy konkursu Paradiso została Magda Szpecht ze spektaklem Schubert. Romantyczna kompozycja na dwunastu wykonawców i kwartet smyczkowy.
Werdykt jury Inferno w składzie: Akiko Juman, Ruth Mackenzie (przewodnicząca jury), Carmen Romero Quero, Mikko Roiha, Ramona Shah.
Najlepsze przedstawienie (50 tys. zł.): Wszystko o mojej matce, reż. Michał Borczuch, Teatr Łaźnia Nowa
Sztuka odnosi się do sprawy bardzo osobistej: by stawić czoła wyzwaniu, jakim jest dotknięcie tych, którzy powinni być najbliżej siebie. Wykorzystuje metaforycznie przestrzeń teatru, by pokazać, jak bardzo się izolujemy i jak wiele nas dzieli. Dystans zostaje wykorzystany przez aktorów do precyzyjnego odegrania bliskości emocjonalnej. Zespół w innowacyjny i ekscytujący sposób wykorzystuje przestrzeń, a całokształt zastosowanych środków wyrazu wydaje się stanowić drogowskaz ku przyszłości teatru.
Najlepszy reżyser (10 tys. zł.): Wiktor Rubin, Każdy dostanie to, w co wierzy
Nagrodzony reżyser stworzył prawdę uniwersalną z lokalnej specyfiki, wykorzystując wszystkie możliwości dramatu – od projektu poprzez dramaturgię po grę zespołu. Ponadto stworzył nowatorski świat, w którym publiczność staje się częścią przedstawienia, a zespół pewnie przejmuje kontrolę nad improwizacją stand-upowych komików przemawiających do publiczności […] Delikatnie wypycha nas z naszego komfortowego światka i stara się przenieść nas w świat, w którym nie istnieje poczucie zawodu czy wstyd. Reżyser dopilnował ponadto, byśmy zapamiętali i samo przedstawienie, i prawdy, które odkrywa.
Najlepsza scenografia (10 tys. zł.): Barbara Hanicka, Podopieczni
Uznaliśmy, że – w tym przypadku – wkład scenografii w przedstawienie jest wręcz niesłychany, ponieważ świat, który tworzy jest zdolny przejść od piękna po nędzę rozpaczy. Scenografka odkryła świat zdolny do połączenia poezji z realizmem, w ten sposób przenosząc sztukę z przypadkowego pouczania w świat pamiętnych obrazów dramatycznych. Scenografia stanowi tu serce sztuki, ponieważ uchwyciła złożoność emocjonalną świata opisanego w dramacie.
Najlepszy zespół twórczy: Agata Duda-Gracz i Łukasz Wójcik, Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła
Zespół stworzył jednolity świat na poziomie projektu, scenopisu, reżyserii i muzyki, w którym siłą napędową i lokomotywą emocji stała się muzyka. Utwór opiera się na wizji silnie skoncentrowanej na kobiecie, stawia kobiety w centrum dramatu jako jego bohaterki, a nie osoby odgrywające role służebne czy role ofiary. Siłą swojej muzycznej formy stawia czoła niewygodnym prawdom.
Najlepsza rola męska (10 tys. zł): Juliusz Chrząstowski, Wróg ludu, reż. Jan Klata
Wkład tego aktora w sztukę jest niebywały od początku do końca, jednak tym, co wyróżnia się szczególnie, jest zaimprowizowany monolog, w którym doskonale kontroluje nasze emocje i przechodzi z nami od uwag zabawnych po dogłębną analizę sytuacji w Polsce i w świecie. Jury doskonale zapamiętało, że podczas spektaklu aktor poinformował, że nie „potrzebuje” nagrody dla najlepszego aktora. Jednakże jako Jury – z całym szacunkiem – chcielibyśmy podzielić się z nim informacją, że naszym zdaniem, cóż… zasługuje na tę nagrodę. Jak to powiedział Król Lear – „dla powodu, nie z potrzeby”. Dlatego też wyrażamy nadzieję, że będzie umiał pogodzić się z tym, że jego gra w trakcie całego Wroga Ludu to popis umiejętności. Aktor łączy ducha Ibsena z tym typem współczesnej intensywności, którą po prostu kochamy.
Najlepsza rola żeńska (10 tys. zł): Agnieszka Kwietniewska, Komediant, reż. Agnieszka Olsten
Wyróżniona aktorka daje odpór stereotypom płci, wykorzystując w grze elementy męskie i żeńskie, przechodząc od bliskości do brawurowej ekspresji, przemawiając nie tylko głosem i wyrazem twarzy, ale i całym ciałem. To ona jest motorem przedstawienia. Nie jest żadną „pierwszoplanową rolą żeńską”, lecz przewodnikiem.
Najlepsza drugoplanowa rola męska: Jan Peszek, Podopieczni, reż. Paweł Miśkiewicz
Nagrodzony aktor stanowi centrum ciężkości dramatu: od samego początku wciąga nas w świat przedstawiony, a jego człowieczeństwo i biegłość stanowią dla nas czystą narrację, prostą, prawdziwą i nieprzesadzoną. Wspaniale wykorzystuje ciszę.
Najlepsza drugoplanowa rola żeńska: Renia Gosławska, Kumernis, czyli o tym jak świętej panience broda rosła, reż. Agata Duda-Gracz
Jak światło latarni, aktorka w swojej roli promieniuje prawdą, która wycisnęła łzy z oczu jury. Zdyscyplinowania i nie przesadzona, odegrała rolę drugoplanową wyśmienicie, wspierając zespół.
Najlepsze multimedialne opracowanie wizualne: Robert Mleczko, Robert Robur
Przedstawienie charakteryzuje niewiarygodna wręcz ambicja i doskonała jakość materiałów wideo – nagranych i prezentowanych na żywo – składających się na świat rodem z gier wideo. Artyście udało się stworzyć na scenie multimedialne efekty, którym być może zdarza się nawet przytłoczyć żywych aktorów, a które są dominującym aktorem w świecie stworzonym w przedstawieniu. Multimedia stanowią istotę dystopijnego krajobrazu i niedoskonałych wartości opisanych w przedstawieniu.
Natomiast jury Paradiso w składzie: Yun Cheol Kim, Jason Danino Holt i Alejandro Moreno za najlepszy spektakl uznało przedstawienie Schubert. Romantyczna kompozycja na dwunastu wykonawców i kwartet smyczkowy w reż. Magdy Szpecht przyznając 100 tys. zł. na produkcję następnego spektaklu, którego premiera odbędzie się na przyszłorocznej Boskiej Komedii. W uzasadnieniu jury przeczytamy:
Trudność dokonania wyboru podczas tegorocznego Paradiso wiąże się z nową jakością wyrazu obecną w polskim teatrze. Jest nią zdolność budowania społeczności i porzucenie idei znanej całemu światu jako wielki polski teatr. Postać wybitnego muzyka, Franza Schuberta, została odtworzona w nowym duchu, przepojonym świadomością osoby ludzkiej. Swoim wysoce fizycznym językiem – równie współczesnym, co nieporadnym – owa „romantyczna kompozycja” deromantyzuje osobę klasyka. Połączenie kwartetu smyczkowego, profesjonalnych aktorów i osoby należące do „społeczności trzeciego wieku″ pozwoliło zbudować złożony koloryt przedstawienia tak silnie odwołującego się do serca.
Tegoroczny 9. Międzynarodowy Festiwal Boska Komedia trwał 10 dni, zostało pokazanych 29 spektakli, w tym 10 w konkursie głównym Inferno i 8 w konkursie młodych Paradiso. Organizatorami festiwalu był Teatr Łaźnia Nowa i Krakowskie Biuro Festiwalowe. Partnerami Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz Gmina Miejska Kraków.
Międzynarodowy Festiwal Teatralny Boska Komedia
Organizator: Teatr Łaźnia Nowa w Krakowie
Od 8 do 17 grudnia 2016 roku