15 lutego w Galerii Stalowa w Warszawie rozpocznie się wystawa zbiorowa pt. Martwa Natura. Ekspozycja będzie swego rodzaju eksperymentem wystawienniczym, pokazującym jak młodzi twórcy podchodzą do klasycznego tematu martwej natury, jak kreują własną artystyczną rzeczywistość, będącą odzwierciedleniem ich artystycznego ducha.
Przedstawienia martwej natury przenikają twórczość artystów reprezentujących niemalże wszystkie style i kierunki w sztuce od starożytności do czasów obecnych. Jest to intrygujący gatunek malarski, ponieważ spektrum jego różnorodności zapewnia artystom dużą dowolność w obrazowaniu przedmiotów codziennego użytku, martwych zwierząt czy kwiatów, zestawionych ze sobą w artystycznych układach.
Termin „martwa natura” wyklarował się w kręgach francuskiej Akademii Sztuk Pięknych w XVII wieku, gdzie ten typ malarski określano „nature morte”. W sztuce średniowiecza i początku renesansu elementy malarstwa martwonaturowego stanowiły symboliczne dopełnienie scen religijnych i mitologicznych. Były dla twórców sposobem na zapis kluczowych treści, które dopowiadały sens przedstawieniom figuratywnym. Jako samodzielny temat, martwa natura zaczęła klarować się z początkiem szesnastego stulecia, kiedy włoski malarz Jacopo de Barbari, skomponował pracę przedstawiającą Martwą naturę z kuropatwą i żelaznymi rękawiczkami. Pod koniec XVI wieku, mistrz Caravaggio zamknął w ramie obrazu kwintesencję tego tematu malując słynny Kosz z owocami. Badacze wskazują, że martwa natura jako odrębny gatunek malarski rozwinęła się w XVII wieku, dochodząc do perfekcji zwłaszcza w malarstwie flamandzkim i holenderskim.
Prezentowani artyści: Martyna Borowiecka, Bartosz Czarnecki, Tomasz Karabowicz, Katarzyna Makieła-Organisty, David Patarai, Adam Rutkowski.
Więcej o wystawie piszemy na stronach O.pl.
Martwa Natura. Wystawa zbiorowa
Od 15 lutego do 14 marca 2017 roku
Galeria Stalowa w Warszawie