Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy zaprasza 28 listopada na otwarcie wystawy To jest, czego nie ma, na której prace zaprezentują artyści: Rafał Bujnowski, Wojciech Fangor, Rafał Iwański, Kornel Janczy; MoonArk: Lowry Burgess, Mark Baskinger, Dylan Vitone, Matt Zywica, Mark Rooker , Chris Robinson, Andrew Kaiser; Forrest W. Myers, Łukasz Patelczyk, Agnieszka Piksa, Sebastian Soberski, Anna Witkowska.
![Rafał Bujnowski, bez tytułu, 2017, olej na płótnie, 35 x 35 cm. Dzięki uprzejmości Galerii Raster, Warszawa. (źródło: materiały prasowe organizatora) Rafał Bujnowski, bez tytułu, 2017, olej na płótnie, 35 x 35 cm. Dzięki uprzejmości Galerii Raster, Warszawa. (źródło: materiały prasowe organizatora)](https://ownetic.com/news/wp-content/uploads/2017/11/rafal-bujnowski-bwa-bydgoszcz-2017-11-28-530x531.jpg)
Księżycowe Muzeum to prawdopodobnie pierwsze dzieło sztuki, które dotarło na Księżyc. Dźwięki Słońca to prawdopodobnie pierwsza melodia planety, która przedostaje się do ciała jak oddech najbliższej osoby. Niepewność to z pewnością jeden z tych żywiołów, dzięki któremu dociera do nas życie. (Danka Milewska)
Są artyści, którzy przenoszą sztukę w kosmos i tacy, którzy kosmos przenoszą do swojej sztuki. Dla jednych to realizacja własnych marzeń – tak jak dla Forresta W. Myersa, który w 1969 roku we współpracy z inżynierami z Experiments Arts Technology wysłał na Księżyc wraz z misją Apollo 12 pierwsze dzieło sztuki Moon Museum / Księżycowe Muzeum – niewielką ceramiczną płytkę z pracami sześciu amerykańskich artystów. Dla innych – to sprawa światła i kosmicznej tajemnicy. Kolejne kręgi Wojciecha Fangora, w tym M82 powstały w 1969 roku w Madison/New Jersey, poszerzają iluzyjną przestrzeń jego malarstwa i są oparte na fascynacji nie tyle astronomią, co światłem kosmosu, odkrywanym przez artystę od dzieciństwa przy obserwacjach nieba przez lunetę. Światło i tajemnica wypełniająca nieskończoną przestrzeń – taki wymiar kosmosu przenosi do swojej sztuki Wojciech Fangor. Dla amerykańskiej grupy MoonArk, która w 2019 umieści na Księżycu sztukę w formacie nano – czyli w najmniejszej skali, w jakiej ludzie wyrażają znaczenia poprzez sztukę – to celebracja kreatywnej ekspresji człowieka.
W tym przenoszeniu sztuki w kosmos i kosmosu do sztuki jest też kilka innych wspólnych fascynacji. Fotografie kosmosu są bardzo często pięknymi obrazami i działają jak ikony. Dźwięki kosmosu pulsują wolno i rytmicznie, jak bicie serca. Patrzenie w niebo ma wiele wspólnego z poczuciem wolności i skłania do przeorientowania pozycji Ziemi w kosmosie oraz do zmiany postrzegania samego siebie jako człowieka. Międzygalaktyczne podróże sztuki często wprowadzają dezorientację i niepewność. Odkrywają przed nami to, jakich wizji życia się trzymamy i zatrzymują nas, by zobaczyć, że to jest, czego nie ma…
![Agnieszka Piksa, „Odbiór”, 2017, tusz na papierze, różne formaty. Dzięki uprzejmości artystki. (źródło: materiały prasowe organizatora) Agnieszka Piksa, „Odbiór”, 2017, tusz na papierze, różne formaty. Dzięki uprzejmości artystki. (źródło: materiały prasowe organizatora)](https://ownetic.com/news/wp-content/uploads/2017/11/lustr-kosmosu-bwa-bydoszcz-2017-11-28-530x782.jpg)
Wydarzeniem specjalnym w czasie trwania wystawy (15 grudnia) będzie koncert Voices of the Cosmos.
To jest, czego nie ma
Artyści: Rafał Bujnowski, Wojciech Fangor, Rafał Iwański, Kornel Janczy; MoonArk: Lowry Burgess, Mark Baskinger, Dylan Vitone, Matt Zywica, Mark Rooker, Chris Robinson, Andrew Kaiser; Forrest W. Myers, Łukasz Patelczyk, Agnieszka Piksa, Sebastian Soberski, Anna Witkowska.
Kuratorka: Danka Milewska
Wernisaż: 28 listopada 2017 roku, godz. 18.00
Galeria Miejska BWA w Bydgoszczy