Personaggi: Euridice Andrzeja Kwiecieńskiego i Madrigals Agaty Zubel zabrzmią 13 września podczas Festiwalu Sacrum Profanum w Muzeum Inżynierii Miejskiej. Oba utwory nawiązują do dziedzictwa muzyki dawnej: Kwieciński, zafascynowany barokiem, sięga po stylizacje i cytaty; Zubel natomiast odwołuje się do historycznego gatunku, prezentując własną, odważną jego interpretację.
Personaggi: Euridice to utwór wokalno-orkiestrowy z elementami akcji scenicznej, który daleki jest jednak od tradycyjnie pojmowanej opery, natomiast świetnie wpisuje się w gatunek teatru muzycznego. Podczas Sacrum Profanum dzieło Andrzeja Kwiecińskiego będzie miało światową premierę w wersji rozszerzonej.
Punktem wyjścia jest mit o Orfeuszu i Eurydyce – nie to jednak, co jest w nim powiedziane, lecz to, o czym milczy. Mit orficki odtwarza świat czysto męski, w którym Eurydyka jest jedynie bezbarwną dekoracją, bezimiennym w istocie wspomnieniem. Postać Eurydyki należy do wymiaru stworzonego z mirażu, iluzji, nawet jej śmierć jest dziełem przypadku. To postać z zaświatów, należąca do świata umarłych, tym samym do teatru. Utwór jest jednak nie tyle rytualnym odtworzeniem mitu, co raczej alchemicznym eksperymentem powołującym do życia istotę z „bezświatów”. Próbą wynalezienia głosu Eurydyki, głosu z początku zwielokrotnionego w wielości narracji, czysto hipotetycznego. Nie ma tu jednej obiektywnej wersji, a chór jako zbiorowość jedynie przydaje poczucia nierealności. Zbiorowość jest bezosobowa – mówi o Personaggi: Euridice Andrzej Kwieciński, autor muzyki i współautor libretta.
Mit o Orfeuszu jest męską opowieścią. Dlatego właśnie byłam zainteresowana przedstawieniem jej z punktu widzenia Eurydyki. Bohaterka jest w piekle, rozdarta na części – 24. aspekty jej osobowości, które ze sobą współżyją, rozmawiają i kłócą się. Eurydyka jest personifikacją egzystencjalnych pytań ludzkości, jej obaw i dyskusji – mówi o głównej bohaterce Nathalie Gendrot, współautorka libretta, i konkluduje: Eurydyka jest zakorzeniona w odległej przeszłości. Jest zmuszona zachowywać się w pewien określony sposób, co stanowi odniesienie do barokowych gestów i języka poetyckiego; od tego brzemienia próbuje się uwolnić, by wyjść z piekła, swojego egzystencjalnego więzienia.
Koncert otworzy cykl Madrigals Agaty Zubel, który w niecodzienny sposób odnosi się do tytułowych pieśni. To cykl utworów pozbawionych narracji czysto werbalnej – w przeciwieństwie do tradycyjnych madrygałów, w warstwie treściowej stanowiących codzienne, świeckie opowieści. W swojej kompozycji Agata Zubel zawiera jednak czytelny i podobnie intensywny ładunek emocjonalny, czyniąc to jednak za pośrednictwem wokaliz i innych współczesnych technik wokalnych.
Koncert wpisuje się w program jubileuszu 80-lecia Chóru Polskiego Radia.
16. edycja Festiwalu Sacrum Profanum rozpocznie się 11 września i potrwa 7 dni.
Wykonawcy:
- Agata Zubel – Madrigals na pięć głosów
- Andrzej Kwieciński (muzyka, libretto), Nathalie Gendrot (dramaturgia, libretto), Robert Wasiewicz (choreografia) – Personaggi: Euridice
- Szymon Bywalec – dyrygent
- Chór Polskiego Radia
- Orkiestra Muzyki Nowej
Personaggi: Euridice oraz Madrigals – Festiwal Sacrum Profanum
13 września 2018 roku
Muzeum Inżynierii Miejskiej w Krakowie
