30 lipca w Cricotece w Krakowie odbędzie się pokaz spektaklu Luki Percevala Wujaszek Wania. Spektakl prezentowany jest w ramach cyklu spotkań pt. Gra z Kantorem. Pokaz Wujaszka Wani poprzedzi prelekcja dr Anny Róży Burzyńskiej.
Zetknięcie z Teatrem Śmierci stało się inicjacyjnym doświadczeniem dla Luka Percevala – flamandzkiego aktora i reżysera, który po obejrzeniu Umarłej klasy, Wielopola, Wielopola i Dziś są moje urodziny głęboko zainteresował się polskim artystą. Perceval mówi wprost o swojej fascynacji Teatrem Cricot 2:
I u Szekspira, i u Kantora znajdziemy myśl, która stanowi o nieśmiertelności sztuki, że nasze życie jest procesem ciągłej utraty. Taki jest jego właściwy sens. Nie ma żadnego zbawienia, propagowanego przez religię, nie ma uwolnienia od cierpień – wszystko to są ludzkie pomysły, które nie dają żadnej gwarancji i opierają się na wierze, będącej również tylko konstruktem. Piękno w teatrze polega na tym, że pozbawia on nas tej wiary i mówi: wszystko wiedzie ku nicości. Szekspir w Królu Learze pisze: from nothing to nothing.
Perceval wystawiając Wujaszka Wanię Antoniego Czechowa (2003) zrezygnował z wszystkiego, co mogłoby jego bohaterów wiązać z życiem i dawać im nadzieję – przykuwa aktorów do krzeseł, z których bezskutecznie próbują się poderwać, wyrzucając z siebie porwane strzępy Czechowowskich dialogów i wykonując puste, powtarzalne gesty. Akt siedzenia jest radykalnym gestem niegrania, niedziałania; aktem bycia sprowadzonego do jego najbardziej materialnego wymiaru.
Wujaszek Wania Percevala to właściwe „wspomnienie o Wujaszku Wani”, próba przywołania na scenie jakiejś historii, pewnego mitu. Spektakle Flamanda pokazują życie zmierzające nieuniknienie ku zamieraniu, ku śmierci. Ruch ten spowalniają rytuały, celebracja drobnych elementów egzystencji. Wraz ze scenografkami (Katrin Brack i Annette Kurz) przedstawia świat i teatr w ruinie, po katastrofie, ogołocony z sensu i zaludniony przez ludzi, którzy mają świadomość swojej klęski.
Luk Perceval, Wujaszek Wania
30 lipca 2018 roku, godz. 18.30
Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora Cricoteka w Krakowie
