3 kwietnia 2019 roku w wieku 88 lat zmarł Jerzy Wójcik, wybitny operator filmowy, reżyser, autor scenariuszy filmowych i teatralnych. Międzynarodową sławę zyskał w latach „polskiej szkoły filmowej”. Był współtwórcą największych sukcesów artystycznych polskiego kina lat 50. i 60.
Jerzy Wójcik urodził się w 1930 roku w Nowym Sączu. W 1955 ukończył studia na wydziale operatorskim PWSF w Łodzi. Zadebiutował jako samodzielny operator w Eroice Andrzeja Munka (1958).
Realizował zdjęcia do filmów Popiół i diament (1958) Andrzeja Wajdy, Matka Joanna od Aniołów (1961) i Faraon (1966) Jerzego Kawalerowicza, Westerplatte (1967) Stanisława Różewicza i Potop (1973) Jerzego Hoffmana, Anioła w szafie (1987) Stanisława Różewicza.
Jerzy Wójcik zajmował się także reżyserią telewizyjną – stworzył kilka spektakli Teatru Telewizji, m.in. Joanna d’Arc (1976) i Relacja (1977).
Był profesorem sztuki filmowej. W latach 1981–1982 wykładał sztukę operatorską na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, a od 1982 wykładał na Wydziale Operatorskim PWSFTviT w Łodzi. W latach 2000–2003 był wykładowcą na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, a w latach 2010–2015 na Wydziale Scenografii Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie.
Jerzy Wójcik był wielokrotnie nagradzany za swoją twórczość, m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2005), „Vitae Valor” za całokształt twórczości w Tarnowie (2003), nagrodą za całokształt twórczości „Golden Camera 300” (1999).
Był laureatem wielu nagród filmowych. W 2009 roku otrzymał „Orła” za osiągnięcia życia, w 2012 roku – „Platynowe Lwy” na festiwalu w Gdyni, w 2013 – Nagrodę Specjalną PSC za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki filmowej, w 2018 – Nagrodę SFP za wybitne osiągnięcia artystyczne.