Od 9 czerwca w Galerii Piekary w Poznaniu będzie można oglądać wystawę pt. Jan Dobkowski. Jestem malarzem abstrakcyjnym w gruncie rzeczy. Prezentacja prac posiada charakter retrospektywny – ilustruje ponad 30-letni wycinek twórczości artysty.
Prezentacja prac artysty posiada charakter retrospektywny, bowiem ilustruje ponad 30-letni wycinek twórczości Jana Dobkowskiego. Na ekspozycji pojawi się zbiór dwudziestu sześciu obrazów i prac na papierze, powstałych od końca lat siedemdziesiątych do 2010 roku. Zebrane na wystawie obrazy będą jednak dalekie od pierwotnego stylu artysty z charakterystycznymi postaciami ludzkimi i erotyczną symboliką. Pokaz prac Jana Dobkowskiego będzie z jednej strony, okazją do przyjrzenia się zmianom zachodzącym w twórczości artysty, jak i z drugiej, odnalezienia spoiwa, jakim jest linia, którą Dobkowski opisuje świat. Prace artysty sprawiają wrażenie utkanych z włókien, linii gęsto wypełniających pole obrazowe.
Ciemne i niemal monochromatyczne prace z lat 80-tych, są wspomnieniem okresu stanu wojennego i doświadczenia śmierci, np. Górnikom z 1981 roku. Swobodne linie zapełniają duże, niebiesko-zielone płótna obrazów z cyklu Albo-Albo. Prace z cyklu Himalaje czy akwarele na papierze Uniwersum, stanowią autorski zapis podróży artysty. Dobkowski płynnymi pociągnięciami pędzla operuje linią, która zmienia swoją intensywność i grubość. Za pomocą kreski z łatwością snuje opowieść o świecie, relacjach człowieka z naturą, tworząc często dzieła nierealne, niektóre pełne metafor i symboliki, a inne czysto abstrakcyjne. Prace stanowiące część syntetycznego, niemal graficznego, cyklu Księżyc i moja czereśnia, wariacji na jeden temat – rosnącego w ogrodzie artysty drzewa, w którym kreskę określa opozycja czerni i srebrzystej bieli, chronologicznie zamykają ekspozycję.
Jan Dobkowski – malarz, rysownik oraz autor grafik, akcji i instalacji przestrzennych. Mieszka i pracuje w Warszawie. Urodzony w 1942 roku w Łomży. Po ukończeniu Liceum Plastycznego w Warszawie, w 1962 roku, rozpoczął studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Był uczniem prof. Juliusza Studnickiego i prof. Jana Cybisa, u którego w pracowni obronił dyplom z wyróżnieniem rektorskim (1968 r.). W 1970 r. został laureatem nagrody Ministra Kultury i Sztuki za upowszechnianie twórczości plastycznej oraz otrzymał złoty medal i nagrodę na sympozjum Złotego Grona w Zielonej Górze. W 1972 roku uzyskał stypendium Fundacji Kościuszkowskiej w Nowym Jorku. W 1978 uzyskał nagrodę krytyki artystycznej im. Cypriana Norwida za najlepsza wystawę roku, a w 1994 r. został uhonorowany nagrodą im. Jana Cybisa za całokształt twórczości. W zeszłym roku odznaczony medalem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Dobkowski od początku studiów na warszawskiej ASP, wyraźnie buntował się przeciwko panującym ówcześnie na polskich uczelniach artystycznych tendencjom w sposobie malowania. Pomimo nauki pod okiem wybitnego malarza Jana Cybisa, dalekie były mu wpływy postimpresjonistyczne. Młody artysta tworzył obrazy płaszczyznowe, ograniczone kolorystycznie i tonacyjnie, przedstawiające zarysy postaci i przedmiotów. Z kolei w rysunku, ogromną rolę przywiązywał Dobkowski do czystej i precyzyjnej kreski, czego dowodem jest wykonany poza uczelnianym obiegiem, cykl 65 rysunków erotycznych tuszem oraz cykl linorytów ilustrujących Zwierzyniec Apollinaire’a (1963). Czwarty rok studiów zaowocował przyjaźnią z Jerzym Zielińskim (Jurrym), który podobnie jak Dobkowski, tworząc własny język malarski, przeciwstawiał się akademickiemu prymowi postimpresjonizmu. Wspólnie stworzyli grupę artystyczną NEO – NEO – NEO (1967-1970), której powstanie ogłosili podczas wystawy obu artystów w warszawskim Klubie Medyków. W swoich pracach odrzucali kolorystyczne tradycje, zaburzali kanony kompozycji i zachowania, nawiązując jednocześnie do estetyki popartu.
Wystawa w Galerii Piekary ma na celu ukazanie abstrakcyjnego charakteru prac Jana Dobkowskiego, gdzie najważniejszą rolę pełni starannie poprowadzona linia. Artysta swobodnie kreuje szerokość, długość, barwę czy natężenie kreski, tworząc z nich misterne struktury linearne. Jego prace stanowią osobista podróż przez emocje oraz myśli skupione wokół bycia i roli człowieka w opozycjach natura – kultura. Każdy cykl Dobkowskiego jest odrębną narracją na temat przestrzeni, koloru i światła, z których wyłania się indywidualny styl malarza i rysownika.
W latach 1967-2013 artysta miał na swoim koncie 180 wystaw indywidualnych oraz zbiorowych w kraju i za granicą. W tych samych latach brał udział w ponad 200 wystawach zbiorowych w kraju i za granicą.
Kurator: Włodzimierz Nowaczyk
Jan Dobkowski. Jestem malarzem abstrakcyjnym w gruncie rzeczy
Wystawę można oglądać od 9 czerwca do 25 lipca 2014 roku
Galerii Piekary
CK Zamek, Dziedziniec Różany, ul. Św. Marcin 80/82
Poznań
