Nakładem wydawnictwa słowo/obraz terytoria ukazała się praca zbiorowa pt.: Wiek Miłosza. Z okazji setnej rocznicy urodzin noblisty w ramach obchodzonego Roku Czesława Miłosza Polska Filharmonia Bałtycka zorganizowała cykl spotkań Wiek Miłosza, w którym współgrają muzyka i poezja.
Bach, Vivaldi, Mozart i jazz towarzyszą odczytaniom Apokalipsy, Doliny Issy, Gdzie wschodzi słońce…, nadają dziełom poety nowe brzmienie i pobudzają do kolejnych interpretacji. Gdański festiwal to spotkania i rozmowy niezwykłych postaci świata literatury, teatru i muzyki. Niezwykłe są także miejsca: sopocki cmentarz, na którym spoczywa matka poety, wrzeszczańska synagoga, gdańskie kościoły świętego Jana i świętej Katarzyny, sale koncertowe Polskiej Filharmonii Bałtyckiej. Wiek Miłosza jest pamiętnikiem tych spotkań.
Fragment Spotkania 13: CZEGO NAUCZYŁEM SIĘ OD JEANNE HERSCH?
- Że rozum jest wielkim boskim darem i że należy wierzyć w jego zdolność poznawania świata.
- Że mylili się ci, którzy podrywali zaufanie do rozumu, wyliczając, od czego jest zależny: od walki klas, od libido, od woli mocy.
- Że powinniśmy być świadomi naszego zamknięcia w kręgu własnych doznań, nie po to jednak, żeby sprowadzać rzeczywistość do snów i majaków naszego umysłu.
- Że prawdomówność jest dowodem wolności, a po kłamstwie poznaje się niewolę.
- Że właściwą postawą wobec istnienia jest szacunek, należy więc unikać towarzystwa osób, które poniżają istnienie swoim sarkazmem i pochwalają nicość.
- Że choćby nas oskarżano o arogancję, w życiu umysłowym obowiązuje zasada ścisłej hierarchii.
- Że nałogiem intelektualistów dwudziestego wieku było baratin, czyli nieodpowiedzialne paplanie.
- Że w hierarchii ludzkich czynności sztuka stoi wyżej niż filozofia, ale zła filozofia może zepsuć sztukę.
- Że istnieje prawda obiektywna, czyli z dwóch sprzecznych twierdzeń jedno jest prawdziwe, drugie fałszywe, z wyjątkiem określonych wypadków, kiedy utrzymanie sprzeczności jest uprawnione.
- Że niezależnie od losu wyznań religijnych powinniśmy zachować wiarę filozoficzną, czyli wiarę w transcendencję, jako istotną cechę naszego człowieczeństwa.
- Że czas wyłącza i skazuje na zapomnienie tylko te dzieła naszych rąk i umysłu, które okażą się nieprzydatne we wznoszeniu, stulecie za stuleciem, wielkiego gmachu cywilizacji.
- Że we własnym życiu nie wolno poddawać się rozpaczy z powodu naszych błędów i grzechów, ponieważ przeszłość nie jest zamknięta i otrzymuje sens nadany jej przez nasze późniejsze czyny.
– z tomu To (2000)
wydawnictwo słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2011
ISBN 978-83-7453-021-7, EAN 9788374530217
Informacja: 320 stron, format 163×215 mm, oprawa twarda
