20 maja 2011 roku o godzinie 18.00 w Muzeum Sztuki w Łodzi odbędzie się otwarcie wystawy Roberta Rumasa i Piotra Wyrzykowskiego pt. Emotikon. Wystawa będzie czynna do 26 czerwca 2011 roku.
Wystawa Emotikon składająca się z prac Roberta Rumasa i Piotra Wyrzykowskiego to podsumowanie wyprawy, jaką artyści odbyli na początku 2011 roku po krajach Europy wschodniej. Odwiedzili Ukrainę, Turcję, Rumunię oraz Gruzję w poszukiwaniu emocji w miejscach zróżnicowanych geograficznie, kulturowo i estetycznie. Artyści niczym dwaj podróżnicy–dokumentaliści tropili bez specjalnego scenariusza miejsca i historie, nadając wyprawie aspekt socjologiczny i antropologiczny.
Tytułowy emotikon powstał z połączenia dwóch słów emotion i console, gdzie konsola (klawiatura, ekran) jest nośnikiem emocji przekazywanych w tekście. Sam emotikon, co ciekawe, powstał pod koniec XIX wieku. Wyraz ten używany obecnie oznacza określenie cyfrowych symboli, znaków reprezentujących emocje i nastrój autora tekstu (smsa, e-maila itd.) związanych ze współczesną komunikacją pozawerbalną. Znaki te są symbolami uproszczonej twarzy ludzkiej, używają skrótu myślowego i graficznego jako nośnika ładunku emocjonalnego.
Artyści skojarzyli funkcję emotikonu z funkcją, jaką miał dawniej fotoplastykon – urządzenie do prezentacji pojedynczych fotografii, w którym mechanizm co kilka sekund przesuwał nowe obrazy przed wizjer. Według artystów fotoplastykon także kumulował emocje zapisane na prezentowanych przeźroczach. Urządzenie to wykorzystywało technikę fotografii stereoskopowej, która dzięki dwóm zdjęciom zrobionym z odmiennej perspektywy stwarzała iluzję przestrzeni trójwymiarowej. Fotoplastykony były jednym z elementów dziewiętnastowiecznej kultury wizualnej, na którą składały się pokazy latarni magicznej, panoramy, a później – kinetoskop i kinematograf.
To odniesienie do filmu jest nieprzypadkowe w kontekście tej wystawy: artyści myśląc o aranżacji ekspozycji spojrzeli na sale galeryjne z perspektywy ptasiej, dzięki której zobaczyli pomieszczenia jako poszczególne klatki celuloidowej taśmy filmowej. W wyniku tego każda sala stanowi oddzielną narracyjną całość, ale wszystkie sale oglądane razem staną się zmontowanym materiałem audiowizualnym. Jednak mimo tego, że struktura wystawy jest podporządkowana amfiladowemu układowi sal, nie będzie miała ona charakteru linearnej narracji. Przeciwnie – jest zbudowana na kontrastach znaczeń różnych emocji i temperatur.
Wzorem dawnych autorów fotografii wykorzystywanych w fotoplastykonach, którzy organizując wyprawy do odległych krajów, dbali o aktualną, kronikarską dokumentację wydarzeń, Rumas i Wyrzykowski wyprawili się w wybrane przez nich miejsca z pogranicza różnych kultur i cywilizacji nie pomijając w tym wszelkich marginaliów cywilizacyjnych. Ich założenie polegało na stworzeniu wystawy, która za pomocą wykonanych fotografii, plików dźwiękowych, dokumentacji wideo, obiektów, będzie wehikułem owych emocji i nastrojów, zgromadzonych, ale też i tych na nowo budzących się – zaskakujących zarówno samych autorów jak i odbiorców.
Robert Rumas (ur. 1966 r.) – artysta wizualny i kurator, kojarzony z nurtem sztuki krytycznej. Absolwent gdańskiej ASP. Tworzy instalacje, performance i akcje w przestrzeni publicznej. W swojej twórczości wykorzystuje obiekty kultu religijnego, umieszczając je w niereligijnym kontekście. Do najgłośniejszych projektów Rumasa należą Termofory X 8 oraz Manewry miejskie.
Równolegle do twórczości artystycznej od 2004 roku zajmuje się organizacją przestrzeni i scenografią w spektaklach multimedialnych i teatralnych. Współpracuje z teatrami i Operą we Wrocławiu, z Teatrem Starym w Krakowie, Teatrem Wybrzeże w Gdańsku oraz Operą i Teatrem Narodowym w Warszawie. Jego prace znajdują się między innymi w kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi.
Mieszka w Gdańsku.
Piotr Wyrzykowski (ur. 1968 r.) – artysta współczesny, performer – wykorzystuje w swojej twórczości film wideo, performance wideo, internet, instalacje, projekcje wideo w przestrzeni publicznej.
Studiował architekturę wnętrz w latach 1989–1991, a następnie malarstwo w latach 1991–1995 i w Pracowni Intermedialnej prof. W. Czerwonki w PWSSP (ASP) w Gdańsku. W latach 90. aktywnie uczestniczył w gdańskim środowisku artystycznym będąc członkiem Stowarzyszenia Ludzi Aktywnych (1991–1992) prowadzącego galerię C-14, członkiem Fundacji Galerii Otwartej (1992–1993) prowadzącej Łaźnię Miejską, wicedyrektorem Fundacji Wyspa Progress (1993–1995). Był współzałożycielem artystycznym grupy CUKT (Centralny Urząd Kultury Technicznej).
W 1995 roku otrzymał pierwszą, a w 1997 drugą nagrodę na festiwalu WRO. Nominowany do nagrody Spojrzenia Fundacji Kultury Deutsche Bank w 2003 roku. Jego prace znajdują się w wielu międzynarodowych kolekcjach, między innymi w nowojorskiej kolekcji MoMA i Muzeum Sztuki w Łodzi.
Mieszka w Gdańsku.
Kuratorka wystawy: Maria Morzuch
Otwarcie: 20 maja 2011 r., godz. 18.00
Wystawa: 20 maja–26 czerwca 2011 r.
ms – Muzeum Sztuki
Więckowskiego 36
Łódź