20 listopada 2008 r. do ms2 – zrewitalizowanej i przeprojektowanej zabytkowej tkalni, na terenie Manufaktury – trafiła unikalna kolekcja sztuki XX i XXI. wieku. Ponad 3000 m2 powierzchni zajmie ekspozycja stała, 600 m2 przeznaczone zostanie na organizację wystaw czasowych. Kolejne pomieszczenia w nowym budynku Muzeum Sztuki przeznaczone zostaną na działania edukacyjne, performance, spotkania z artystami czy projekcje filmów. Nowy budynek jest pierwszym zrealizowanym i wyznaczającym nowe standardy projektem współczesnego muzeum sztuki w Polsce.
Muzeum Sztuki w Łodzi posiada jedną z najciekawszych i najbogatszych kolekcji sztuki XX i XXI wieku w Europie. Podstawową wartość zbioru, który w większości tworzą dzieła z obszaru sztuki eksperymentującej, stanowi jego otwarcie na współczesność. Sercem zbiorów jest Międzynarodowa Kolekcja Sztuki Nowoczesnej grupy a.r.. Stanowi ona fenomen na skalę światową. Została bowiem zainicjowana przez samych artystów i stworzona dzięki darom od twórców. W ms2 zbiory zostaną pokazane na powierzchni ponad 3000 m2 – znacznie większej niż w dotychczasowym budynku.
Obok otwarcia ekspozycji stałej kluczowym wydarzeniem otwierającym ms2 był wernisaż wystawy Katarzyna Kobro/Lygia Clark, który odbył się 21 listopada 2008 r. To wyjątkowy projekt konfrontujący ze sobą twórczość dwóch wielkich postaci dwudziestowiecznej kultury, artystek, których dokonania na trwałe weszły do kanonu światowej sztuki. Katarzyna Kobro (1898-1951), rzeźbiarka, malarka i teoretyk sztuki uchodzi za jedną z najwybitniejszych przedstawicielek polskiej i światowej awangardy konstruktywistycznej. Lygia Clark (1920-1988) natomiast to bodaj najbardziej znana na świecie południowoamerykańska artystka związana z międzynarodowym ruchem neoawangardy. Wystawa w Muzeum Sztuki to swego rodzaju dialog dwóch silnych i niezależnych osobowości artystycznych, wirtualna rozmowa toczona przez dzieła mimo tysięcy kilometrów i dziesięcioleci dzielących ich autorki.
Pierwszego dnia otwarcia ms2 odbył się koncert gwiazdy wymienianej przez magazyn The Boston Phoenix wśród dziesięciu najbardziej wpływowych wykonawców lat 90. i legendy nowojorskiej sceny niezależnej w jednej osobie. Lydia Lunch zasłynęła przede wszystkim jako znakomita wokalistka, intrygująca performerka i autorka kontrowersyjnych tekstów. Dzięki występom w filmach tak uznanych reżyserów nowojorskiego undergroundu, jak Richard Kern, Beth. B. czy Vivienne Dick, stała się jedną z najbardziej rozpoznawalnych postaci Kina Transgresji. W trakcie trwającej już ponad 30 lat kariery z powodzeniem próbowała sił w dziedzinie fotografii i literatury. Szczególne emocje wywołała na poły autobiograficzna Paradoxia – powieść, w której Lunch kreśli wstrząsający obraz mrocznej natury człowieka. Podczas koncertu w Łodzi publiczność polska miała okazję podziwiać na żywo tak umiejętności wokalne, jak i performerskie artystki. Lydia Lunch znana jest z bogatego repertuaru środków wyrazu: od niewinnego śpiewu czystym, głosem po zmysłową, okraszoną charakterystyczną chrypką recytację. W tak przejmująco wykonywanych tekstach porusza m.in. kwestie religii, relacji międzyludzkich, seksualności, dobra i zła. Występowi artystki, która według jednego z krytyków obaliła argument, jakoby muzyka straciła swą moc niepokojenia
i uświadamiania, będzie towarzyszyć promocja książki pt. Paradoxia.
W piątek, 21 listopada 2008 r. odbył się koncert Art Critics Orchestra. To niemiecki zespół założony przez kilku krytyków sztuki. Agnes Wegner, Andreas Schlaegel, Laura Oldenburg, Micz Flor, Raimar Stange i Sabine Schmidt wydają płyty i koncertują pod wspólnym szyldem od 2004 r. Na repertuar ACO składają się utwory własne, covery i przede wszystkim kompozycje stworzone specjalnie dla grupy przez zaproszonych artystów. Wśród tych ostatnich znaleźli się m.in. przedstawiciele sceny niemieckiej, skandynawskiej, brytyjskiej czy japońskiej. Pierwszą realizacją zespołu był 12-calowy picture disk zaprojektowany w 2005 r. przez Johna Bocka i Kirstine Roepstorf. Dwa lata później światło dzienne ujrzała płyta Artist’s Songs. ACO koncertowali w licznych klubach niemieckich, a jeden z najlepszych popisów dali podczas zeszłorocznego Art Critics Award w Wiedniu. Dziś ACO może pochwalić się oficjalnym fan clubem, a także mianem rock-kapeli ostatecznej sztuki na miarę nowego millenium: konceptualnej, punkowej i wrażliwej. Zarówno twórczość, jak i sposób funkcjonowania Art Critics Orchestra cechuje spora dawka komizmu oraz autoironii. Dokonania muzyczne schodzą na dalszy plan dzięki inteligentnym, niepozbawionym humoru tekstom piosenek.
Związki między sztukami plastycznymi a muzyką stanowiły inspirację dla artystów różnych epok. W ramach inauguracji wspólnego projektu Filharmonii Łódzkiej i Muzeum Sztuki w Łodzi pod tytułem Muzeum dźwięków w holu ms2 22 listopada 2008 r. zabrzmiał koncert Rothko Chapel. Utwór Mortona Feldmana na chór, altówkę, czelestę i perkusję pochodzi z 1971 r. Rothko Chapel w Houston to siedziba fundacji, będąca jednocześnie kaplicą i galerią sztuki. Kompozycja Feldmana nie została jednak zainspirowana pracami Marka Rothki prezentowanymi w Rothko Chapel, lecz powstała, aby zaistnieć w przestrzeni wypełnionej obrazami artysty. Minimalistyczna muzyka odpowiada klimatowi kontemplacji dzieł sztuki. Utwór wykona Chór Filharmonii Łódzkiej pod dyrekcją Macieja Salskiego. Koncert będzie pierwszym z cyklu planowanych pod hasłem Muzeum dźwięków wspólnych projektów Filharmonii i Muzeum.
Na dwa dni uroczystości otwarcia ms2 zaplanowano panele dyskusyjne pod tytułem Awangarda w muzeum. Jakie muzeum? Jaka awangarda?, w których udział wzięli zaproszeni przez Muzeum goście: historycy i teoretycy sztuki, artyści, zagraniczni kuratorzy oraz przedstawiciele krytyki artystycznej. Zagadnienia istotne z perspektywy Muzeum Sztuki w Łodzi stały się punktem wyjścia dla tematów szeroko dyskutowanych na arenie międzynarodowej. Zakres poruszanych tematów wyznaczała skomplikowana relacja między awangardą manifestującą antyinstytucjonalny charakter a oficjalnymi przestrzeniami funkcjonowania awangardowej sztuki. W centrum uwagi znalazły się konsekwencje wynikające z tego tytułu dla współczesnych muzeów. Wiele czynników złożyło się na powstanie fałszywego obrazu i utrwalenie schematów, według których porusza się problematykę awangardy. Podejmowane przez historyków sztuki próby opisania na nowo doświadczenia awangardowego znajdują stopniowo odzwierciedlenie w koncepcjach prezentacji tejże sztuki.
W czasie trzydniowego otwarcia ms2 odbyła się inauguracja międzynarodowego projektu Sztuka ma zawsze swoje konsekwencje, na który złożą się wystawy, seminaria, warsztaty i wydawnictwa. Budowniczowie to jedno z trzech spotkań w ramach tegorocznej odsłony projektu. Zaprezentowanych na nim zostanie osiem filmów podejmujących zagadnienia fizycznej budowy i ideologicznej konstrukcji utopii, w tym także tej socjalistycznej. Filmom takich artystów, jak: Andreas Fogarasi, Chto Delat, Deimantas Narkevičius czy David Maljković, towarzyszył wykład węgierskiej badaczki, dr Edit András zatytułowany The Future Is Behind Us. Podczas spotkania odbyła się także promocja pierwszego, bezpłatnego tomu wydawnictwa Tytuł roboczy: archiwum #1, zawierającego teksty związane z projektem.
Podczas inauguracji działalności nowej przestrzeni Muzeum Sztuki artyści (Julita Wójcik, Robert Rumas i Artur Malewski) poprowadzili na terenie Manufaktury symboliczne ścieżki do ms2. Każdy performer ma na koncie realizacje związane z przestrzenią miejską, balansujące na granicy sztuki i socjologii. Artyści nadają miejscom zapomnianym lub nieokreślonym nowe znaczenia. Wprowadzają świeże spojrzenie w urbanistyczną rutynę, na nowo określają współczesne oblicze miasta. Dokonują ingerencji w ustalony porządek rzeczy. Pojawienie się instytucji sztuki w obrębie przestrzeni rozrywkowo-handlowej to interesujące wydarzenie nie tylko z perspektywy socjologa. Sytuacja ta stała się także punktem wyjścia dla artystów, którzy odnieśli się do zastanych relacji między światem wyobrażeń i zwyczajami zbiorowości a architekturą kompleksu Manufaktura. W czasie trwającego trzy dni otwarcia ms2 twórcy zaangażowali widzów oraz przypadkowych przechodniów w swoje działania. Przestrzenią tych akcji był cały teren Manufaktury. Były to kolejno: 20 listopada – akcja Julity Wójcik: Wyścig na 3600 ms2, 21 listopada – akcja Artura Malewskiego: Dołącz i zostań zombie!, 22 listopada – akcja Roberta Rumasa: Krok po kroku.
22 listopada odbyła się wycieczka śladem łódzkich murali. W Łodzi znajduje się ponad 100 murali – oryginalnych, wielkoformatowych reklam głównie z czasów PRL, umieszczonych bezpośrednio na ścianach budynków. Zaniedbane lub przykryte nowymi reklamami, wciąż intrygują i domagają się przywrócenia właściwej rangi. Wspólna wycieczka była okazją do bliższego przyjrzenia się muralom nie tylko jako reliktom poprzedniej epoki, ale przede wszystkim jako żywym źródłom inspiracji. Szczególną uwagę skupiąją przykłady z lat 60. i 70. Stanowią one bowiem dowód wysokiego poziomu artystyczne go ówczesnej grafiki reklamowej. W dobie mody na style retro oraz inspiracji designem sprzed 30-40 lat, murale cieszą się zainteresowaniem na całym świecie. Dla Polaków mają jeszcze inne znaczenie. Kolorowe, imponujące skalą reklamy uruchamiały wyobraźnię i stanowiły alternatywę dla niełatwej rzeczywistości, w której marzeniem były zakupy w sklepie Baltona czy Pewex.
