Hałasa prowokuje skojarzenia idei z obrazami, potrafi również twórczo wykorzystać przypadek. Umiejętnie scala w jednym dziele narrację i abstrakcję, analogie i metafory. Formy i symbole stanowią spójny język wizualny, zdolny unieść skomplikowane treści w lapidarnej formie w taki sposób, że są zrozumiałe dla szerokiej publiczności. Bowiem sztuka plakatu, choć pojawia się na wystawach w muzeach i galeriach, jest przeznaczona na ulice miast.
Plakaty Hałasy są bezpośrednie w swym przekazie, nawet uderzające, lecz nigdy wulgarne. Przedmiotem poszukiwań artysty jest komunikatywna prostota, balansująca na granicy minimalizmu, by – wychwytując mgnienie oka odbiorcy – wywoływać u niego określone emocje, asocjacje i zapisać się w jego w pamięci.
Alfred Hałasa – absolwent krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych – od 1975 roku związany jest na stałe z kanadyjskim Centrum Designu Univeristé du Québec w Montrealu, gdzie zajmuje się pracą dydaktyczną. Wystawa w Galerii Międzynarodowego Centrum Kultury będzie przeglądem 100 najlepszych plakatów filmowych, teatralnych, wystawienniczych, jakie stworzył Hałasa w ostatnich latach. Została przygotowana przez MCK w ramach cyklu prezentującego najwybitniejszych artystów polskich tworzących poza granicami kraju.
Alfred Hałasa – projektant i pedagog. Absolwent Liceum Sztuk Plastycznych w Zamościu (1960). Studiował w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom z architektury wnętrz (1968) i wzornictwa przemysłowego (1971). Karierę rozpoczął jako asystent profesora Mariana Sigmunda. W 1972 roku wyjechał do Francji. Pracował w Agence parisienne d’esthétique industrielle (A.P.E.S.), następnie zaś w Société d’études coordonnées (S.E.C.). W roku 1975 przeniósł się do Kanady. W 1977 roku został profesorem na Uniwersytecie Québec w Montrealu na wydziale wzornictwa przemysłowego. Prowadzi zajęcia z metodologii i składni grafiki projektowej. W 1980 roku współorganizował laboratorium badań eksperymentalnych w komunikacji wizualnej Bretelle. W 1981 roku utworzył z kolegami Centre de Design i Design International – coroczne letnie kursy, konferencje i warsztaty z projektowania przemysłowego prowadzone przez najlepszych specjalistów świata.
Twórczość prezentował na wystawach indywidualnych i zbiorowych – krajowych i międzynarodowych. Wielokrotnie wygłaszał wykłady za granicą. Jest autorem wielu scenografii teatralnych. Laureat licznych nagród międzynarodowych. Jego prace znajdują się w muzeach, bibliotekach i prywatnych kolekcjach w Ameryce Północnej, Europie i Azji. Jako wychowawca uformował ponad 4 000 studentów grafiki projektowej. Kierował licznymi przedsięwzięciami edukacyjnymi, przyczynił się tym samym do rozsławienia szkoły wzornictwa przemysłowego UQAM na całym świecie. Zasiadał jako przewodniczący w jury: konkursu na ilustrację LUX w 2004 roku, krakowskiego Festiwalu Plakatu Reklamowego w 2005 roku i Biennale Plakatu w Chicago w 2008 roku. Kontynuuje badania nad konceptualizacją języka wizualnego w komunikacji oraz eksperymentami w dziedzinie sztuk plastycznych.
Ośrodek Wzornictwa Przemysłowego Uniwersytetu Québec (Centrum Designu Univeristé du Québec) w Montrealu zajmuje się promocją wszystkich dziedzin projektowania – grafiki użytkowej, wzornictwa przemysłowego, projektowania mody, architektury, urbanistyki. Od rozpoczęcia działalności, tj. od 1981 roku, zorganizował ponad 250 wystaw, z których około 50 odbyło się poza jego murami – w instytucjach kulturalnych w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych, Meksyku, Argentynie, Francji, Belgii, Włoszech, Hiszpanii, Wielkiej Brytanii oraz Chinach. Wystawy, adresowane zarówno do profesjonalistów, jak i szerokiej publiczności, prezentowały dzieła wybitnych współczesnych projektantów z całego świata.
1 komentarz
Witam!
Niezmiernie się cieszę, że mój serdecznu Przyjaciel Fred Hałasa – otrzymał Doctorat Honoris Causa!!! Razem byliśmy na wydziale Architektury Wnętrz ASP kraków i to On zainspirował mnie do wstąpienia do Zespołu Pieśni i Tańca AGH w Krakowie. Razem pojechaliśmy na festiwal do Grecji. Tam poszliśmy w nocy na Akropol aby podziwiać wschód słońca nad Partenonem.
To z tego zespołu trafiłem do ZPIT “ŚLĄSK”. Tańczę do teraz – taniec BUTOH.
A to właśnie dzięki Niemu.
Dziękuję Fredku za to bardzo serdecznie!