Projekt Maciej Fortuna Quartet powstał pod koniec 2008 roku w wyniku spotkania Franka Parkera i Macieja Fortuny w Poznaniu, z okazji festiwalu Made In Chicago, organizowanego przez Estradę Poznańską. W pierwotnym założeniu skład ten miał być jednorazowym funkowo-soulowym wydarzeniem z wokalistką (trasa pod szyldem Jazz Inside), lecz bardzo szybko przestawił się na tory instrumentalnego jazzu z silną skłonnością do muzyki improwizowanej.
Od tamtej pory Maciej i Frank kontynuują swój eksperyment muzyczny poprzez cykliczne koncertowanie w Polsce z różnymi muzykami, bardzo konsekwentnie rozwijając swoje założenia artystyczne i osiągając dzięki temu zadziwiające efekty. Jest to raczej projekt muzyczny, niż stały zespół. Nie ma w nim miejsca na rutynę z braku możliwości regularnych spotkań, które stanowią niepisany zwyczaj tego składu i zaznaczyć tu trzeba, że nie wpływa on negatywnie na brzmienie czy poziom wykonawczy, wręcz przeciwnie.
Zmienny skład oraz formuła czysto koncertowa, eliminująca do minimum próby i gwarantują tu bardzo istotną cechę, jaką jest otwarcie się na nieprzewidywalność i rozwijanie sztuki improwizacji. Dynamizm tego projektu z czasem ujawnił dwa stałe elementy: są nimi lider – Maciej Fortuna oraz forma kwartetu, niezależna od ilości muzyków, którzy współpracują i będą współpracować z tym muzycznym kolektywem. Pomiędzy tymi dwoma punktami zaczepienia kształtuje się ogromna przestrzeń dla kreatywności i osobowości każdego z zaproszonych do projektu muzyków.
Płyta Lost Keys, mimo iż nagrana pod nazwiskiem lidera, jest indywidualną wypowiedzią każdego z muzyków i równocześnie pewien manifest kwartetu jako całości. Została ona nagrana w bardzo specyficzny sposób. Niemal wszystkie kompozycje na niej zamieszczone – z jednym małym wyjątkiem jaką jest Threedom Przemysława Raminiaka – są utworami, które powstały na bieżąco, w trakcie sesji nagraniowej i mają czterech autorów. Dzięki temu żaden muzyk nie dominuje tu nad resztą, nie ma tu też miejsca na realizację z góry założonej wizji lidera, co często się zdarza w składach sygnowanym nazwiskiem założyciela.
Nagrywanie kompozycji, powstających na bieżąco, podczas nagrania bez żadnych wcześniejszych ustaleń czy omówień to kolejny krok zespołu w stronę poważnego eksperymentu z free jazzem i zaawansowaną improwizacją. W tym jednak przypadku muzycy nie robią tego na zasadzie negacji tego, co jazz dał im dotychczas, wręcz przeciwnie – zachowują tu ogromną dyscyplinę i światowy poziom wykonawstwa, czego brakuje czasem zespołom określającym się jako free-jazzowe i eksperymentalne.
Zabieg z improwizowanym nagrywaniem płyty był ryzykowny, ale przyniósł niespodziewane rezultaty – słuchając Lost Keys ma się wrażenie zupełnie odmienne od tego, czego oczekiwałoby się od muzyki granej ad hoc. Oprócz ogromnego ładunku energii, która wytworzyła się przy pracy na żywym organizmie, muzyka ta jest paradoksalnie niesłychanie spójna artystycznie i emocjonalnie. Wrażenie całkowitego opanowania materii i przemyślanej syntezy wzmagają też grafika i tytuły kompozycji, które stanowią integralną część historii w jaką ta muzyka się układa, choć nic nie narzucają – pozostawiają element interpretacji po stronie słuchacza. Może on dzięki temu kontynuować grę w skojarzenia i aktywnie kształtować opowieść, jaką niesie Lost Keys.
A jest tych skojarzeń naprawdę sporo – począwszy od tytułu płyty (i utworu rozpoczynającego krążek), który powstał na bazie rzeczywistej historii z zagubionymi kluczami, ale jak najbardziej można potraktować go symbolicznie. Gubienie i odnajdowanie, poszukiwanie, niepewność, brak i obecność to kategorie, którymi można opisywać także sposób pracy tego projektu. Otwarcie się na zmienność to (nomen omen) kluczowa zasada tej muzyki i pracujących nad nią muzyków.
MACIEJ FORTUNA
Jeden z najciekawszych i najbardziej dynamicznych muzyków jazzowych młodego pokolenia. Lider i współpracownik wielu zespołów jazzowych, nierzadko międzynarodowych (MFQuartet, Switch On Quintet, Maciej Fortuna & Stefan Weeke Project, Maciej Fortuna Quintet, Mack Goldsbury&The Polish Connection, Ernst Bier&Mack Goldsbury Group). Zdobywca wielu nagród i wyróżnień, zarówno zespołowych, jak i indywidualnych. Absolwent Wydziału Jazzu w klasie trąbki Piotra Wojtasika, od 2010 roku wykładowca trąbki jazzowej na Akademii Muzycznej w Poznaniu.
Mimo późno rozpoczętej kariery muzycznej (podjętej w trakcie studiów prawniczych), ma już w swej dyskografii kilka nagranych płyt, część z nich ukazała się lub ukaże jeszcze w 2010 roku. Wśród nich jest też materiał nagrany z Maciej Fortuna Quartet, zatytułowany Lost Keys, który zarejestrowany został w zeszłym roku po jesiennej trasie koncertowej tego składu. Maciej Fortuna nie ogranicza się do jednego gatunku muzycznego – jazz jest bazą wyjściową do eksperymentów z innymi stylami i ślad tych poczynań znajduje nie tylko na płytach, w których bierze udział jako muzyk sesyjny. Jego pierwsza autorska płyta – okołojazzowa In The Small Hours – promowana była w sierpniu 2009 roku na Reykjavik Jazz Festival.
FRANK PARKER
Znakomity perkusista i producent muzyczny z Chicago. Jeszcze na studiach (Western Illinois University, grał tam w Jazz Studio Orchestra), stworzył dwa autorskie nagrania: Jazz At the Crossroad (1992) i The Third Degree (1994), z których jedno było nominowane do nagrody Grammy. Współpracował i współpracuje nadal z czołówką światowego jazzu – m.in.: Patricia Barber, Kurt Elling, Chris Potter, Benny Carter, Freddie Hubbard, Jon Faddis, Randy Brecker, Roy Hargrove, Arturo Sandoval, Nicholas Payton, Andy Bey, Mark Murphy, Joe Lovano, Bobby Watson, John Patitucci.
Podobnie jak reszta muzyków tego składu, eksperymentuje z różnymi stylami muzycznymi, ze szczególnym uwzględnieniem nowych gatunków muzycznych – na gruncie muzyki elektronicznej i klubowej sprawdza się z powodzeniem jako producent.
PIOTR LEMAŃCZYK
Kontrabasista, gitarzysta basowy, kompozytor. Jest laureatem konkursów jazzowych: Jazz Juniors 95 i 96 w Krakowie. Nagrodzony za indywidualność, kompozycje oraz najlepszy instrumentalista; Jazz nad Odrą 96 – nagroda za kompozycje oraz Pomorska Jesień Jazzowa 96, gdzie otrzymał Złoty Klucz do Kariery. Jest członkiem wielu czołowych polskich zespołów jazzowych oraz jedynym europejczykiem amerykańskiego zespołu BEATLEJAZZ. Często współpracuje z gwiazdami jazzu jak: Jerry Bergonzi USA, Tim Hagans USA, Gary Novak USA, Dave Kikoski USA, Seamus Blake USA, Clarence Penn USA , Brian Melvin USA, Avishai Cohen USA, Jakob Dinesen Dania, Rivo Taffenau Estonia, Pere Blanchard (Francja), Tyler Horny (Kanada), Kent gangster (Kanada), Gus Dahlberg (Szwecja), Jonatan Rautio (Finlandia).
Nagrał cztery autorskie plyty: Follow The Soul, FREEP, Village Time i ostatnia Naha People z Timem Hagansem. Wszystkie otrzymały znakomite recenzje w prasie fachowej. Ponadto brał udział w nagraniu ponad dwudziestu płyt z topowymi artystami polskiej sceny jazzowej. Często występuje z Maciejem Sikałą, Janem Ptaszynem Wróblewskim, Janyszem Muniakiem, Zbigniewem Namysłowskim, Adamem Pierończykiem, Jackiem Kochanem.
