Po prawie dwudziestu latach w Zachęcie odbędzie się wystawa monograficzna Katarzyny Kozyry. Nie jest to jednak retrospektywa, choć widzowie zobaczą tu dawne i nowsze prace, m.in. Piramidę zwierząt, Łaźnię i Łaźnię męską, Święto wiosny oraz wybrane filmy z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością. Będzie to nowy etap w kolejnym projekcie artystki.
Kozyra chce stworzyć autobiograficzny film fabularny i poszukuje odtwórców roli siebie samej. W ramach wystawy w warszawskiej Zachęcie, oprócz obszernego przeglądu prac z rożnych okresów twórczości Kozyry, zaaranżowany został pokój castingowy, gdzie każdy chętny na podstawie tego, co zobaczył, będzie mógł na chwilę wcielić się w postać artystki i zgodnie ze swoim wyobrażeniem ją zinterpretować.
Na wystawie znajdą się nie tylko prace, ale również materiały archiwalne i filmy dokumentalne, na podstawie których będzie można śledzić przemiany Katarzyny Kozyry, jej rożne oblicza i wcielenia: jako Olimpii, podglądaczki, diwy operowej, drag queen czy cheerleaderki z cyklu W sztuce marzenia stają się rzeczywistością.
Powstałe i nagrane w czasie trwania castingu materiały prezentowane będą w Zachęcie. Dla artystki staną się podstawą wyboru obsady do nowego filmu, a także do przeróbek już istniejących wersji scenariusza. Odbywający się na wystawie casting jest otwarty dla wszystkich, którzy chcą spróbować swoich sił.
Katarzyna Kozyra to najbardziej znana artystka polska ostatnich dwudziestu lat. Jej nazwisko stało się symbolem sztuki krytycznej, współczesności, ale też synonimem skandalu i niezrozumienia. Piramida zwierząt wprowadziła sztukę współczesną na główne sceny debaty publicznej, kiedy za sprawą medialnych manipulacji rozgorzała ogólnopolska dyskusja (z udziałem nie tylko krytyków, ale też przedstawicieli różnych środowisk) wokół pracy dyplomowej młodej artystki z pracowni Grzegorza Kowalskiego.
Publiczność bądź to bezpośrednio (jako widzowie) bądź pośrednio (za sprawa mediów) od początku została wciągnięta w sferę dzieła i zarazem życia artystki. Są to bowiem w jej przypadku obszary nierozerwalnie ze sobą połączone.
Kolejną część wystawy stworzy pokój castingowy, gdzie każdy chętny będzie mógł – na podstawie tego, co zobaczy na wystawie, ale także swoich wyobrażeń o Kozyrze – na chwilę wcielić się w nią, zinterpretować tę postać. Powstałe w ten sposób materiały pokazywane (za zgodą widza) w Zachęcie, będą dla artystki podstawą wyboru obsady do nowego filmu, a także inspiracją do scenariusza czy wręcz znalezienia nowego formatu dla projektu.
Wystawie towarzyszy bogato ilustrowana książka zawierająca kalendarium życia i twórczości artystki, pod redakcją Maryli Sitkowskiej i Hanny Wróblewskiej oraz fragmenty i materiały do scenariusza powstającego filmu.
Katarzyna Kozyra (ur. 1963 Warszawa) to rzeźbiarka, autorka wideoinstalacji, filmów, performansów i innych działań artystycznych, trudnych do formalnego zakwalifikowania. Jedna z najbardziej uznanych polskich artystek. Studiowała na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie pod kierunkiem profesora Grzegorza Kowalskiego.
W swych pracach porusza najbardziej istotne problemy ludzkiego istnienia: tożsamości, przemijania i śmierci. Porusza się w obszarze kulturowych tabu związanych z cielesnością człowieka oraz stereotypów i zachowań zakodowanych w życiu społecznym. W każdej ze swych prac narusza je, wystawiając się na krytykę publiczności. Jej wideoinstalacja Łaźnia męska otrzymała honorowe wyróżnienie na 48. Międzynarodowej Wystawie Sztuki w Wenecji (1999).
Katarzyna Kozyra, Casting
4 grudnia 2010 – 13 lutego 2011
Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa
kurator Hanna Wróblewska
