- Niedziela Wielkanocna, 24 kwietnia 2011
koncert: Johann Sebastian Bach – Msza h-moll
miejsce: Filharmonia im. K. Szymanowskiego w Krakowie
godzina: 20.00
wykonawcy:
- Ruby Hughes – sopran
- Ana Quintans – sopran
- Pauline Sabatier – sopran
- Blandine Staskiewicz – sopran
- Nathalie Stutzmann – alt
- Terry Wey – alt
- Emiliano Gonzalez-Toro – tenor
- Colin Balzer – tenor
- Christian Immler – bas
- Luca Tittoto – bas
Les Musiciens du Louvre-Grenoble
Marc Minkowski – dyrygent
- Poniedziałek Wielkanocny, 25 kwietnia 2011
koncert: Antonio Vivaldi | Arie e concerti III
miejsce: Filharmonia im. K. Szymanowskiego w Krakowie
godzina: 20.00
wykonawcy: Veronica Cangemi – sopran
Accademia Bizantina
Ottavio Dantone – dyrygent
ARTYŚCI:
- Lisandro Abadie
Urodził się w Buenos Aires w 1974 roku. Studia wokalne odbywał w Schola Cantorum w Bazylei u Evelyn Tubb oraz Musikhochschule w Lucernie u Petera Brechbühlera. W 2006 roku zdobył nagrodę Edwin Fischer Gedenkpreis. Miał okazję pracować z tak znakomitymi artystami, jak: William Christie, Facundo Agudin, Hervé Niquet, Laurence Cummings i wieloma innymi.
Brał udział w przedstawieniach dzieł operowych powstałych w ostatnich latach: Der schwarze Mozart A. Pflügera czy Gramma S. Verdú, a w roku ubiegłym europejskiej premierze i pierwszym nagraniu Requiem Ch. Favre pod batutą Facundo Agudina. Z towarzyszeniem pianisty Paula Suitsa daje recitale i nagrywa płyty. Współpracował z zespołami Les Arts Florissants, Collegium 1704, Mala Punica, Les Folies Françoises, z którym w roku 2009 odbył kilka koncertów, a 2010 po raz pierwszy wystąpił z Les Talens Lyriques prowadzonym przez Christophe’a Rousseta .
- Roberto Abbondanza
Urodził się w Rzymie, tam też studiował techniki wokalne pod kierunkiem I. Gentile. Już w bardzo młodym wieku został zatrudniony w RAI Choir, a następnie w L’Accademia Nazionale di Santa Cecilia w Rzymie. Brał udział w nagraniu filmowej wersji opery Rigoletto G. Verdiego, w reżyserii Jeana-Pierre’a Ponnelle, które stało się początkiem jego artystycznej kariery. Następnie kształcił się w Mozarteum w Salzburgu i Musikhochschule w Kolonii. Jest finalistą konkursu Toti Dal Monte w Treviso, Sperimentale w Spoleto, Laboratorio Lirico w Alessandrii i L’Accademia Barocca w Rzymie. Stale współpracuje z Fabiem Biondim i Europa Galante, Rinaldem Alessandrinim i Concerto Italiano, a także występuje z takimi dyrygentami, jak: Zubin Mehta, Jordi Savall, Ennio Morricone i in.
Występuje na najważniejszych scenach świata. Jego zainteresowania muzyką współczesną zaowocowały wykonaniem utworów m.in. S. Barbera, L. Bernsteina, B. Brittena, C. Boccadoro, F. Donatoniego, L. Nono, A. Schönberga, I. Strawińskiego. Dokonał wielu nagrań, m.in. dla wytwórni Virgin, Opus 111, Naxos, Stradivarius i Tactus. Rejestracja oratorium Caino A. Scarlattiego została nagrodzona Diapason d’Or, natomiast Il combattimento di Tancredi e Clorinda C. Monteverdiego zdobyła nagrodę Choc de l’Année w 1999 roku.
- Accademia Bizantina
Zespół specjalizujący się w wykonawstwie muzyki XVII i XVIII wieku na oryginalnych instrumentach i zgodnie z prawidłami historycznymi. Od 1996 roku formacją kieruje Ottavio Dantone. Artyści koncertowali na festiwalach w całej Europie, obu Amerykach, Bliskim Wschodzie, Meksyku i Japonii. Obecnie Accademia Bizantina jest jednym z najwyżej cenionych zespołów na świecie. W ostatnich latach umocniła również swoją pozycję najważniejszej formacji zajmującej się operą barokową we Włoszech.
Do jej najbardziej spektakularnych sukcesów zalicza się realizacje dzieł G.B. Pergolesiego (L’Olimpiade), G.F. Haendla (Orlando) i C. Monteverdiego (L’Orfeo, Il ritorno d’Ulisse in Patria). Działalność zespołu (kładącego w doborze repertuaru szczególny nacisk na spuściznę kompozytorów włoskich) dokumentują nagrania m.in. dla wytwórni Decca, Arts, Harmonia Mundi i Naïve (album z motetami Vivaldiego z Sandrine Piau wygrał Midem Classical Award 2007).
- L’ Arpeggiata
Powołany w roku 2000 wokalno-instrumentalny zespół L’Arpeggiata w przeważającej części składa się z muzyków francuskich. Jednak założycielka i dyrektor, Christina Pluhar, określa formację mianem międzynarodowego koktajlu artystów o wyrazistych osobowościach. Zainteresowania programowe grupy koncentrują się na francuskiej, hiszpańskiej, włoskiej i neapolitańskiej muzyce XVII wieku, ze śmiałym wykorzystaniem improwizacji, czerpiącej inspirację ze złożonej faktury, jaką tworzy wielość instrumentów szarpanych. L’Arpeggiata brała udział w renomowanych festiwalach i występowała w salach koncertowych na całym świecie. Wszystkie dotychczas dokonane przez zespół nagrania otrzymywały prestiżowe nagrody (Diapason Découverte, Amadeus, Prix Exellentia, Cannes Classical Award).
Od roku 2009 zespół związał się na stałe z wytwórnią EMI/Virgin Classics. Wydany przezeń rok wcześniej album Teatro d’Amore z utworami C. Monteverdiego, na którym wokalne partie solowe wykonali Philippe Jaroussky i Nuria Rial, został nagrodzony Echo Klassik Preis (Niemcy, 2009) oraz Edison Classic Price (Holandia, 2010). W marcu ubiegłego roku ukazała się ostatnia propozycja fonograficzna – Via crusic, zrealizowana z udziałem korsykańskiej grupy wokalnej Barbara Furtuna.
- Colin Balzer
Studiował na University of British Columbia pod kierunkiem Davida Meeka oraz w Hochschule für Musik w Norymberdze w klasie Edith Wiens. Jest laureatem wielu nagród, m.in. zwycięzcą Hertogenbosch Competition, Wigmore Hall Song Competition, Hugo Wolf Competition, ARD Competition, a także zdobywcą złotego medalu na konkursie im. R. Schumanna w Zwickau. Ten wszechstronny wokalista wykonuje muzykę wielu epok, świecką i religijną, czemu między innymi zawdzięcza rozwój kariery na skalę międzynarodową. Występował w całej Europie, Ameryce Północnej i Azji.
W tym sezonie, poza licznymi występami w Kanadzie, gościł będzie w Stanach Zjednoczonych; po raz pierwszy zaśpiewa w Carnegie Hall w Nowym Jorku (Mesjasz Handla). Artysta z dużym powodzeniem wykonuje repertuar pieśniowy, co znajduje odzwierciedlenie w jego licznych nagraniach płytowych. Dokonana z jego udziałem rejestracja Psyché J.-B. Lilly na Boston Early Music Festival nominowana była do nagrody Grammy.
- Barbara Furtuna
Męski kwartet wokalny, który obchodzi właśnie swój 10. jubileusz, inspiracje repertuarowe czerpie z najstarszej tradycji muzycznej Korsyki. Znakomite interpretacje Barbara Furtuna trafiają w gusta melomanów i zaspokajają potrzeby współczesnych odbiorców, czego dowodem są liczne występy zespołu; formację podziwiać mogli słuchacze w Europie, Ameryce Północnej i Australii. Zespół koncertował w najważniejszych ośrodkach muzycznych, niejednokrotnie podejmując współpracę z innymi formacjami, reprezentującymi rozmaite style i dziedziny sztuki: barokowym zespołem L’Arpeggiata (wykonania starożytnej muzyki bizantyjskiej) czy grupą tańca współczesnego Art’Mouv.
- Gemma Bertagnolli
Drogę do międzynawowej kariery otworzyły jej sukcesy na konkursach AsLiCo i im. Francecso Pinasa. Występowała na scenach teatrów operowych i festiwalach na całym świecie. Wykonuje partie w dziełach operowych epoki klasycyzmu oraz włoskiego bel canto, najczęściej jednak sięga po repertuar barokowy. Współpracuje z takimi artystami, jak: Rinaldo Alessandrini, Marc Minkowski, René Jacobs, Ivor Bolton, Ottavio Dantone, Giovanni Antonini, Fabio Biondi oraz ich zespołami. Wykonuje ponadto partie solowe w dziełach oratoryjno-kantatowych, tak barokowych, jak i przełomu XIX/XX wieku. Śpiewała pod dyrekcją następujących artystów: Roberto Abbado, Bruno Bartoletti, Maurizio Benini, Semyon Bychkov, Diego Fasolis, Gabriele Ferro, Danielle Gatti, Gianandrea Gavazzeni, Gianluigi Gelmetti, Fabio Luisi, Lorin Maazel, Zubin Mehta, Riccardo Muti, Daniel Oren, Wolfgang Sawallisch, Andreas Spering i Simone Young.
Bertagnolli wzięła udział w kilku nagraniach dzieł A. Vivaldiego, które zostały wydane w specjalnej edycji przez wytwórnię Naïve, oraz rejestracjach partii solowych w La sonnambula z Cecilią Bartoli i Juanem Diego Florezem (Decca), Stabat Mater Pergolesiego z Concerto Italiano (Naïve), Rappresentatione di Anima e di Corpo E. Cavalieriego oraz Liriche da camera O. Respighiego (Stradivarius) czy II symfonii F. Mendelssohna (RS).
