- Octava ensemble
Uznany przez krytyków muzycznych za jeden z najciekawszych polskich zespołów wokalnych młodego pokolenia, Octava ensemble szybko ustalił swoją pozycję wśród polskich zespołów kameralnych. Ma w swoim repertuarze utwory z różnych epok, począwszy od muzyki średniowiecza, aż po twórczość kompozytorów współczesnych, nie stroniąc także od utworów z pogranicza jazzu i muzyki rozrywkowej. Octava ensemble (wcześniej Oktet wokalny Octava) doceniany przez jurorów najważniejszych ogólnopolskich i międzynarodowych festiwali oraz konkursów chóralnych zdobywał najwyższe nagrody.
Spośród wielu warto wspomnieć najbardziej prestiżową w dziedzinie polskiej chóralistyki – Grand Prix 39′ edycji Legnica Cantat. Ensemble uczestniczy w licznych festiwalach muzycznych, koncertach i projektach artystycznych, współpracując z wieloma instytucjami kultury na terenie Polski i za granicą. O umiejętnościach wokalnych i wszechstronności Octava ensemble świadczy fakt, iż zespół dokonał wielu prawykonań utworów polskich i zagranicznych twórców, biorąc udział w wielu nagraniach. Płyta z Missa Pulcherrima B. Pękiela i motetami G.G. Gorczyckiego zrealizowana dla Dux –najbardziej znaczącej wytwórni fonograficznej na polskim rynku muzycznym otrzymała nominację do nagrody Fryderyk 2010.
- Christina Pluhar
W muzyce renesansowej i barokowej rozmiłowała się podczas studiów na uniwersytecie w Grazu, z którego pochodzi. Pasja pchnęła ją do nauki gry na lutni w Conservatoire Royal de La Hayes i Schola Cantorum Basiliensis u Hopkinsona Smitha, oraz harfie barokowej w Scuola Civica di Milano u Mary Galassi. Umiejętności swe doskonaliła u Paula O’Dette, Andrew Lawrence’a Kinga i Jespera Christensena. Od roku 1993 prowadziła klasę mistrzowską na macierzystej uczelni w Grazu, a od 1999 uczyła gry na harfie barokowej w Conservatoire Royal de La Haye.
W roku 1992 z zespołem La Fenice zdobyła I nagrodę na międzynarodowym konkursie muzyki dawnej w Malmö i na stałe zamieszkała w Paryżu. W jej repertuarze znajdują się utwory XVI-XVIII wieku, skomponowane na różne rodzaje lutni, gitarę barokową, teorban i harfę barokową. Występowała z towarzyszeniem zespołów : Hespèrion XXI (Jordi Savall), Il Giardino Armonico, Concerto Soave (Maria Cristina Kiehr) i in. Jest założycielką zespołu L’Arpeggiata, który od 10 lat prowadzi, dobiera repertuar opierając się o własne badania nad muzyki dawną.
- Sabina Puértolas
Studiowała w Conservatorio Superior de Música im. P. Sarasatego w Pampelunie, a także Accademia Chiggiana w Sienie i Accademia Verdiana w Busseto. Jest zwyciężczynią konkursów: im. R. Zandonai w Rovereto, im. L. Mariano w Irún, im. J. Gayarre’a w Pampelunie, Concurso nacional de jóvenes interpretes. Pod dyrekcją Ricarda Mutiego w Un ballo in maschera G. Verdiego debiutowała na scenie Teatro alla Scala w Mediolanie, z tamtejszym zespołem wystąpiła później jako Gilda (Rigoletto G. Verdiego) w Belgradzie, co przyczyniło się do rozwoju jej kariery.
Puértolas znakomicie czuje się na scenie, w swym repertuarze ma wiele ról operowych. Artystka gości w ważniejszych ośrodkach muzycznych na całym świecie, u boku Placido Domingo wystąpiła w operze w Waszyngtonie, pod dyrekcją Christophe’a Rousseta debiutowała w Teatro Real w Madrycie. W ostatnim sezonie z José Carrerasem koncertowała we Włoszech (Teatro alla Scala, Taormina na Sycylii), Hiszpanii, Grecji i Meksyku, przygotowała także trzynaście kreacji w różnych dziełach operowych, które miała okazje prezentować m.in. w Teatro de la Zarzuela w Madrycie i in.
- Ana Quintans
Po ukończeniu studiów artystycznych (rzeźba), podjęła naukę śpiewu w konserwatorium w Lizbonie u José Manuela Araujo. Brała udział w warsztatach La Musique des Mémoires prowadzonych przez kompozytorkę i multimedialną artystkę Claire Renard, wielu kursach, a także Summer School for Young Singers Operaplus w Belgii, gdzie zdobyła Vera Rozsa Scholarship Award (2003) i Temple Square Concert Award (2004). W roku 2006 ukończyła edukację w Calouste Gulbenkian Foundation i podjęła naukę we Flanders Opera Studio w Gandawie. Często występuje na scenie, głównie angażowana do przedstawień oper barokowych, przygotowywanych przez takich reżyserów, jak: Jorge Listopad, Paula Ribeiro, Bernard Sobel, Carlos Wagner, Frederique Dussene and Deborah Warner. Śpiewała w teatrach operowych w całej Europie, Japonii oraz Stanach Zjednoczonych (Carnegie Hall w Nowym Jorku), a także była gościem festiwali: Wiener Festwochen, Festival Musicatlantico i in. Wykonuje również partie solowe w dziełach oratoryjno-kanatatowych oraz lirykę wokalną w duecie z José Brandao, bądź Hein Boterberg.
- Helena Rasker
Po ukończeniu Królewskiego Konserwatorium Muzycznego w Hadze (z wyróżnieniem) naukę kontynuowała w Tanglewood Music Center w Stanach Zjednoczonych. Aktualnie nad rozwojem jej talentu czuwa Diane Forlano, u której Rasker pobiera nauki w Londynie. Repertuar, jaki wykonuje śpiewaczka jest zróżnicowany i rozległy – od muzyki barokowej po współczesną. Śpiewała solowe partie w Mszy h-moll, Pasji wg św. Mateusza J.S. Bacha oraz oratoriach A. Vivaldiego, G.F. Handla, J. Haydna, W.A. Mozarta, F. Mendelssohna, A. Dvořáka, K. Szymanowskiego, a także role operowe w: Moses und Aron A. Schönberga, Die Zauberflöte Mozarta, L’Orfeo Ch.W. Glucka itp. Wykonywała także m.in. Pieśni i tańce śmierci M. Musorgskiego z Calefax ensemble, Sześć wierszy Mariny Cwietajewej op. 143a D. Szostakowicza, Night in Memphis z Schoenberg Ensemble pod dyrekcją Reinberta de Leeuw w Concertgebouw w Amsterdamie i in. Współpracowała także z takimi artystami, jak: Ken Ichiro Kobayashi, Marc Minkowski, zespołami orkiestrowymi europejskich teatrów operowych, Gulbenkian Orchestra czy Les Musiciens du Louvre, z którym w ostatnim czasie odbyła tournée.
- Jordi Ricart
Urodził się w Barcelonie. Edukację muzyczną w zakresie gry na fortepianie i skrzypach oraz śpiewu odebrał w Escolania de Montserrat, a w 1982 podjął studia wokalne w Conservatoire Supérieur de Musique w Barcelonie w klasie Montserrat Pueyo. Specjalizuje się w wykonawstwie liryki wokalnej epoki romantyzmu oraz muzyki dawnej, ze szczególnym uwzględnieniem wielkich form oratyjno-kantatowych – dzieła J.S. Bacha czy G.F. Handla, a także L. van Beethovena, J. Haydna, J. Brahmsa, F. Schuberta i in. Brał udział w inscenizacjach oper barokowych, m.in. Acis and Galatea Handla, Der Schulmeister G.F. Telemanna, Il Matrimonio Segreto oraz Il Maestro di Capella D. Cimarosy, oraz Czarodziejski flet i Don Giovanni W.A. Mozarta czy Il Barbiere di Siviglia G. Rossiniego. Występował w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Meksyku, lzraelu i Japonii, a jego koncerty na kontynencie europejskim niejednokrotnie transmitowane były przez rozgłośnie radiowe i telewizję. Podejmował współpracę z La Capella Reial de Catalunya, El Concierto Español, Orquesta Barroca Catalana. Otrzymał Prix National de Musique za wykonanie Jupiter y Semele A. de Literesa.
- Christophe Rousset
Jego fascynacja muzyką – w szczególności operową – i estetyką barokową zrodziła się w latach młodzieńczych, które spędził w Aix-en-Provence. W wieku 13 lat podjął naukę gry na klawesynie. W tym zakresie kształcił się w Schola Cantorum w Paryżu u Huguette Dreyfus, następnie królewskim konserwatorium w Hadze i u Boba van Asperena. W roku 1983 zdobył pierwszą nagrodę oraz nagrodę publiczności na prestiżowym konkursie klawesynowym w Brugi. Jego znakomite interpretacje przykuły uwagę krytyki muzycznej i firm fonograficznych.
W krótkim czasie zyskał opinię niezawodnego solisty i kameralisty, utalentowanego, kompetentnego dyrygenta oraz cierpliwego nauczyciela. Zanim w roku 1991 założył Les Talens Lyriques, był członkiem Les Arts Florissants, a później Seminario Musicale. Entuzjazm wykonawcy połączony z pasją badacza – Rousset dokonał odkrycia wielu oryginalnych partytur dzieł barokowych mistrzów – udzieliły się członkom zespołu i wkrótce muzycy zyskali powszechne uznanie. Realizacje Les Talens Lyriques różnorodnych projektów z muzyką europejską XVII i XVIII wieku, zawsze niosące ze sobą duży ładunek emocjonalny, ukazują wykonywany repertuar z innej perspektywy. Rousset otrzymał tytuły Officier des Arts et Lettres oraz Chevalier dans l’Ordre National du Mérite.
- Pauline Sabatier
Talent śpiewaczki doceniło stowarzyszenie l’Administration des Droits des Artistes et Musiciens Interprètes, przyznając jej w roku 2009 tytuł Révélation Jeune Artiste Lyrique. W roku ubiegłym Sabatier została laureatką drugiej nagrody w konkursie wokalnym w Béziers. Wcześniej artystka występowała m.in. w teatrach operowych w Awinionie, Besançon (Les Brigands J. Offenbacha) i Limoges (rola Lazulli w operze buffa L’étoile E. Chabriera), brała udział w przedstawieniach Postcard from Morocco D. Argenty i Transformations C. Susy w reżyserii Elsy Rooke, a także z towarzyszeniem orkiestry kameralnej Pelléas w Caen wykonała Une Education Manquée Chabriera.
