- Jordi Savall
Wcześnie rozpoczął edukację muzyczną, jako dziecko śpiewał w chórze w rodzinnym mieście. Studia muzyczne odbył w konserwatorium muzycznym w Barcelonie, które ukończył w roku 1965. Upodobawszy sobie muzykę dawną, samodzielnie podjął naukę gry na violi da gamba. Od 1968 roku kontynuował kształcenie w Schola Cantorum Basiliensis. Savall – instrumentalista i dyrygent, nauczyciel, wytrwały badacz, odkrywca wielu skarbów muzycznych. Od ponad 30 lat zajmuje się rekonstrukcją i wykonawstwem dzieł dawnych, niejednokrotnie zapomnianych. Wspólnie z Montserrat Figueras powołał do życia zespoły: Hespèrion XXI, La Capella Reial de Catalunya (1987) i Le Concert des Nations (1989). Jego doświadczenie i pasja w niemałym zakresie przyczyniły się do sukcesu filmu A. Corneau Tous les Matins du Monde; nagrania zrealizowane przez Savalla na potrzeby filmu zostały wyróżnione nagrodą César. W
W jego dorobku fonograficznym znajduje się ponad 170 innych rejestracji, za które nagrodzony został m.in. Midem Classical Awards (wielokrotnie), Orphée d’Or (2008) , a dwupłytowy album Don Quijote de la Mancha – Romances y Músicas, okrzyknięty nagraniem 2006 roku, zyskał nominację do nagrody Grammy. Jeden z przygotowanych przez niego projektów fonograficznych zatytułowany Jérusalem, La Ville des deux Paix: La Paix céleste et la Paix terrestre zyskał wielkie uznanie krytyki i zdobył w roku 2008 Orhphée d’Or de l’académie du disque lyrique i Caecilia oraz Midem Classical Award (2010).
Savall jest laureatem wielu wyróżnień: L’Ordre des Arts et des Lettres (1988), La Medalla de Oro de las Bellas Artes (1998), Victoire de la Musique (2002), Medalla d’Or partalmentu Katalonii (2003), zyskał również tytuł Artist for the Peace (UNESCO). W roku 2009 otrzymał Georg Friedrich Handel Prize przyznawaną przez Halle – rodzinne miasto kompozytora – i został mianowany ambasadorem Europejskiego Roku Kreatywności i Innowacji, zaś w ubiegłym zdobył nagrodę Academia de las Artes y las Ciencias de la Música wraz z tytułem najlepszego wykonawcy muzyki poważnej oraz Praetorius Music Prize Dolnej Saksonii.
- Marco Scavazza
Edukację muzyczną rozpoczął w młodym wieku. Ukończył Conservatorio Statale di Musica w Rovigo, gdzie studiował grę na rogu oraz śpiew, a także ukończył kurs naprawy i strojenia instrumentów klawiszowych. W zakresie kameralistyki wokalnej kształcił się pod kierunkiem Erika Battaglii. Ponieważ specjalizuje się w wykonawstwie muzyki dawnej, miał okazję współpracować z takimi artystami, jak: Jordi Savall, Andrew Lawrence King i in. Brał udział w festiwalach na całym świecie. Od roku 1998 prowadzi Córo Polifonico Cittŕ w Rovigo, z którego wywodzą się członkowie powołanego niedawno przez Scavazzę, a prężnie działającego, wokalnego zespołu kameralnego Nuova Accademia degli Addormentati.
W roku 2006 po raz pierwszy wystąpił na scenie operowej jako Masetto (Don Giovanni W.A. Mozarta) z zespołem La Petite Bande pod dyrekcją Sigisvalda Kuijkena w Beaune oraz w Concertgebouw w Brugii, dwa lata później śpiewał w prowadzonej przez Biondiego La virtù dei strali d’Amore F. Cavalliego w Wenecji i Florencji. Wraz z Cantica Symphonia i Giuseppe Maletto otrzymał pięć wyróżnień Diapason d’Or. Jest także laureatem nagrody Premio Amadeus 2008, którą uzyskał za nagranie Prophetiae Sibyllarum Orlando di Lasso. Sięga też po repertuar nowszy.
- Anne-Lise Sollied
Studiowała śpiew w konserwatorium oraz akademii muzycznej w Oslo. W 1990 roku została laureatką pierwszej nagrody w konkursie organizowanym przez Staatsoper w Wiedniu (Mozart invites young musicians), w latach kolejnych zdobyła specjalną nagrodę na konkursie im. G.B. Viotti w Vercelli (1995) oraz pierwsze miejsce w konkursie Das deutsche Lied w Todi (1998). Na scenie operowej debiutowała rolą Musetty – 1992 w operze narodowej w Norwegii i 1993 w Teatro La Fenice w Wenecji. Współpracowała z taki dyrygentami, jak: Manfred Honeck, Eivind Gullberg Jensen i in. Sięga również po lirykę wokalną oraz partie w dziełach oratoryjno-kantatowych.
- Blandine Staskiewicz
Po ukończeniu – z najwyższą oceną – Conservatoire National de Région w Rennes, podjęła w roku 1997 sześcioletnie studia u Peggy Bouveret w Conservatoire Supérieur de Musique w Paryżu. W roku 2001 otrzymała Prix de Chant tejże uczelni, została zwyciężczynią konkursu Voix d’Or oraz Concours International de Chant Baroque w Chimay, w jury którego zasiadał William Christie. Owocem tego sukcesu był udział śpiewaczki w europejskim tournée dyrygenta z Jardin des Voix i Les Arts Florissants w sezonie 2002/2003. Jeszcze jako studentka, Staskiewicz debiutowała na scenie operowej, pojawiała się również na europejskich festiwalach muzycznych.
Choć najczęściej występuje w teatrach operowych w rodzinnej Francji, a także zachodniej Europy, w ostatnim czasie odbyła podróż do Ameryki Południowej, dając serię recitali. Przygotowała także specjalny program z utworami E.W. Korngolda, który zaprezentowała w Grand Théâtre w Genewie. Miała okazję współpracować z takimi artystami, jak: Paul McCreesh, Hervé Nicquet, Marc Minkowski czy J.-E. Gardiner, oraz zespołami Orchestra National de Bordeaux Aquitaine, Concert Spirituel czy Ensemble Matheus, z którym dokonała nagrodzonego przez jury Victoires de la Musique nagrania Orlando Furioso A. Vivaldiego.
- Nathalie Stutzmann
W młodym wieku odebrała staranne wykształcenie muzyczne; uczyła się dyrygentury, gry na fortepianie, fagocie i zajmowała się kameralistyką. Obdarzona rzadko spotykanym głosem poświęciła się wokalistyce. Pierwszych lekcji śpiewu udzielała jej matka, Christiane Stutzmann, później artystka podjęła naukę w Ecole d’Art Lyrique de l’Opéra de Paris. Jej talent i wyjątkową osobowość docenili: Seiji Ozawa, Sir Simon Rattle i in.; pod ich kierunkiem Stutzmann miała okazję wystąpić jako solistka z Berliner Philharmoniker, Vienna Philharmonic Orchestra, New York Philharmonic itp.
Nie zarzuciła jednak działalności dyrygenckiej, a od 2009 roku prowadzi własny zespół, Orfeo 55. W swym dorobku fonograficznym ma ponad 75 rejestracji. W tym sezonie często wykonywać będzie dzieła G. Mahlera na koncertach zorganizowanych z okazji 100. rocznicy śmierci kompozytora, m.in. zaśpiewa pod batutą Sir Simona Rattle’a solowe partie w III i VIII symfonii; z pianistą Ingerem Södergrenem planuje cykl recitali z pieśniami niemieckimi i francuskimi. Nathalie Stutzmann otrzymała odznaczenie Chevalier des Arts et Lettres, regularnie prowadzi kursy mistrzowskie.
- Luca Titotto
Studiuje pod kierunkiem tenora, Beniamino Priora. W roku 2006 został zwycięzcą konkursu operowego Giuseppe di Stefano w Trapani, gdzie wystąpił jako Don Alfonso w Così fan tutte W.A. Mozarta. Znakomicie radzi sobie z wykonawstwem muzyki dawnej, m.in. w 2005 roku śpiewał w Koronacji Poppei pod batutą Ottavia Dantone, a w 2007 roku w Orfeo pod kierunkiem Andrea Marconiego na festiwalu Monteverdiego w Cremonie oraz na festiwalu Aix-en-Provence z René Jacobsem. Ma w swoim dorobku znakomite wykonania partii solowych w dziełach oratoryjno-kantatowych różnych epok. Często występuje z zespołem Marca Minkowskiego Les Musiciens du Louvre-Grenoble. Tittoto występował też z Accademia Bizantina i Ottaviem Dantone na festiwalu Spontini (Graßmusik KV 42 W.A. Mozarta). W marcu tego roku debiutował w Stanach Zjednoczonych jako Leporello (Palm Beach Opera).
- Adrian Francis Utley
Brytyjski producent, gitarzysta, basista i klawiszowiec. Urodził się 27 kwietnia 1957 roku w Northampton. Po ukończeniu 18 roku życia rozpoczął karierę profesjonalnego muzyka. Współpracował z wieloma jazzowymi projektami, m.in. z Big John Patron i The Jazz Messengers. Od 1991 roku członek bristolskiej grupy Portishead. Nagrał z nią trzy płyty: Dummy (1994), Portishead (1997) i Third (2008). Zajmuje się komponowaniem filmowych soundtracków. Jego muzyka ozdobiła m.in. Sound Nicholasa Roega, Signs And Wonders Jonathana Nossitera, Baby Cue Hazel Grian i American Psycho (z Danielem Ashem) Mary Harron. Produkuje również płyty innych artystów – m.in. wokalistki Portishead, Beth Gibbons, Joe Volka, Kevina Flanagana czy zespołu The Coral.
- Lluís Vilamajó
Naukę muzyki rozpoczął w Escolanía de Montserrat, a kontynuował pod kierunkiem Margarity Sabartés i Carmen Martínez w Conservatorio Municipal Superior de Música w rodzinnym mieście, Barcelonie. Na stałe związany z La Capella Reial de Catalunya, Hespèrion XXI brał udział w ostatniej edycji festiwalu Misteria Paschalia oraz Al Ayre Español. Występował także z zespołami: Les Saqueboutiers de Toulouse, Ensemble La Fenice, Ensemble Baroque de Limoges oraz Il Fondamento. Często wykonuje solowe partie w dziełach oratoryjno-kantatowych; śpiewał m.in. Magnificat, pasje, Mszę h-moll J.S. Bacha, Requiem W.A. Mozarta, Misa de Gloria G. Pucciniego, Die Schöpfung J. Haydna, L’Enfant Prodigue C. Debussy’ego.
- Terry Wey
Urodził się w roku 1985 w Bernie w rodzinie o muzycznych tradycjach. Wcześnie podjął naukę śpiewu, początkowo w chórze chłopięcym w Wiedniu, a następnie pod kierunkiem Silviji Vojnic-Purchar, Kurta Equiluza i Christine Schwarz w tamtejszym konserwatorium, gdzie odbywał również studia pianistyczne. Jako laureat różnych konkursów oraz stypendysta Migros-Genossenschaftsbund i Kärntner-Sparkasse (Wörthersee-Musikstipendiums), podjął szybko współpracę z Clemencic Consort, Les Musiciens du Louvre, Les Arts Florissants i innymi wiodącymi zespołami muzyki dawnej, co umożliwiło mu kontakt z takimi dyrygentami. Brał udział w festiwalach i koncertach w ważniejszych muzycznych ośrodkach na całym świecie. Przygotowywał różnorodne kreacje w dziełach operowych. Do ważniejszych sukcesów, jakie artysta odniósł w ostatnich latach, należą występy w Theater an der Wien w roku 2009 oraz debiut w roku ubiegłym na Salzburg Whitsun Festival. Zafascynowany renesansową polifonią założył zespół wokalny Cinquecento, z którym nagrał 4 albumy.
ORGANIZATOR FESTIWALU MISTERIA PASCHALIA:
Krakowskie Biuro Festiwalowe
