21 czerwca 2011 roku o godzinie 18.00 w Galerii Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki w Krakowie odbędzie się otwarcie wystawy Elżbiety Jabłońskiej Nadzwyczaj(nie)udanedzieło.
Wystawa Elżbiety Jabłońskiej jest rodzajem podsumowania dotychczasowej twórczości artystki, należącej do czołówki polskiej sztuki najnowszej. To także próba spojrzenia na jej dorobek artystyczny z dystansu; odejście od dotychczasowych sposobów jego odczytywania i wreszcie – próba delikatnego odwrócenia znaczeń.W pierwotnym zamierzeniu wystawa miała tropić nowe idee, jakie pojawiają się w sztuce Elżbiety Jabłońskiej.
Przede wszystkim jednak wystawa podporządkowana zostanie autorefleksji – będzie można przyjrzeć się samemu procesowi tworzenia ekspozycji. Podejście to artystka przyjęła jako wyraz niezgody na zamykanie – wciąż rozwijającej się – własnej twórczości w muzealnych ramach.
Obok znanych prac artystki na wystawie znajdą się również nowe realizacje, w tym neon Nowe Życie (2010). Stare prace zostaną pokazane w gablotach jako eksponaty, pochodzące raczej z magazynu niż z ekspozycji muzealnej. Ta część wystawy zawierała będzie w dużej mierze pamiątki po dziełach.
Będzie można zatem zobaczyć takie eksponaty, jak kostiumy, w których Jabłońska pozowała do znanego cyklu zdjęć jako Supermatka (Gry domowe, 2003) czy płócienne ściereczki pochodzące z akcji Przez żołądek do serca, jak również wiele innych – m.in. pudełeczka i ich tajemnicza zawartość (po akcjach wymiany z publicznością w różnych krajach), druki, rysunki, przedmioty znalezione, które zapełniały jej instalacje.
Jednym z najnowszych dzieł na wystawie będzie neon Nowe Życie. Artystka znalazła go we wsi pod Bydgoszczą, na budynku rolniczej spółdzielni produkcyjnej. Neon, liczący sobie dziesięć metrów długości i ponad dwa metry wysokości, niesie hasło będące mottem wystawy. Pochodzi z lat siedemdziesiątych, a obecnie Elżbieta Jabłońska zaadaptowała go do celów artystycznych.
Pokazywany we wnętrzu galerii, stanie się fizycznym, przytłaczającym rozmiarami obiektem, który zwiedzający będą musieli okrążyć, by dotrzeć do następnych części wystawy. Niesie on ze sobą powiew optymizmu i wiary w dobrą przyszłość, z drugiej jednak strony stopień jego zniszczenia zdecydowanie mąci ów optymizm.
Elżbieta Jabłońska – urodzona w 1970 roku. Studiowała na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. W roku 1995 obroniła dyplom z grafiki warsztatowej i aneks z rysunku. Pracuje na macierzystej uczelni, gdzie w 2004 roku obroniła doktorat z zakresu sztuk pięknych. Jest laureatką wielu nagród i wyróżnień, z których najważniejszym jest zwycięstwo w pierwszej edycji Spojrzeń – konkursie Deutsche Banku i Narodowej Galerii Sztuki Zachęta na najlepszego młodego polskiego artystę (2003).
Twórczość Jabłońskiej ma już swoje odrębne i ważne miejsce na arenie polskiej sztuki współczesnej. Interpretuje się ją zazwyczaj jako wyraz tendencji feministycznych czy zaangażowania społecznego. Ceni się poczucie humoru i otwartą postawę wobec odbiorców, które ujawniają się w akcjach gotowania czy pomagania.
Obecnie jednak zarówno sama artystka, jak i badacze jej twórczości odczuwają niewystarczalność ram, w jakich tę sztukę zamknięto. Artystka często próbuje wyjść poza mury galeryjne, dlatego m.in. rozdaje prezenty na ulicach Świecia czy Liverpoolu, a także rozsyła listy do nieznanych sobie osób w Norwegii. Jej stosunek do rzeczywistości wcale nie jest taki aprobujący, jak się powszechnie uważa; deklaruje: łagodna przewrotność – oto mój ideał.
Pierwsza wersja wystawy Nadzwyczaj(nie)udanedzieło miała swoją odsłonę w BWA Galerii Sztuki w Olsztynie. Przedsięwzięciu towarzyszy obszerny katalog podsumowujący twórczość artystki, wydany przez Bunkier Sztuki i BWA w Olsztynie.
kuratorka: Magdalena Ujma
Otwarcie wystawy: 21 czerwca 2011 roku o godzinie 18.00.
Wystawa czynna do 24 lipca 2011 roku.
Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki
Pl. Szczepański 3a
Kraków
