British Sea Power
British Sea Power są nazywani brytyjską odpowiedzią na Arcade Fire, choć faktycznie na scenie muzycznej pojawili się trzy lata wcześniej niż Kanadyjczycy. Już na samym początku kariery wyrobili sobie opinię świetnego koncertowego zespołu. Potrafili kończyć występy wchodząc sobie na barana jednocześnie nie przestając grać na instrumentach. Scenografię dla ich szaleństwa stanowiły plastikowe figurki leśnych zwierząt i sosnowe gałązki.
Nieco absurdalny sceniczny wizerunek nie przeszkodził im grać u boku m.in. Interpol czy Manic Street Preachers. W studiu British Sea Power także nie zachowują pełnej powagi, czego przykład dali nagrywając swoją trzecią płytę, pytając w tytule Do You Like Rock Music?. Zespół zgarnął m.in. nominację do prestiżowej Mercury Music Prize. British Sea Power to zespół wierny swej stylistyce – indie-rockowi z epickimi refrenami i ironicznym spojrzeniem na rzeczywistość.
Cut Copy
Cut Copy to czołowa formacja reprezentująca synthpop. Zadebiutowali w 2004 albumem Bright Like Neon Love. Po sukcesie pierwszej płyty grupa podjęła współpracę z Timem Goldsworthym z legendarnej wytwórni DFA, który wyprodukował drugi album Cut Copy In Ghost Colours, który zdobył szczyty australijskich list przebojów, zaszedł stosunkowo wysoko na liście Billboardu i znalazł się w dziesiątce najlepszych albumów roku według magazynu Pitchfork. Z tego albumy pochodzą single Light & Music oraz Feel The Love i Hearts On Fire.
Trzeci album Cut Copy Zonoscope, został wydany po dołączeniu basisty Bena Browninga. W powiększonym składzie artyści stworzyli album będący eksperymentalnym połączeniem muzyki tanecznej, popu, punku, rocka oraz elektro. Materiał zmiksował Ben Allen znany ze współpracy z Animal Collective, Deerhunter czy Gnarls Barkley. Pierwszy singiel z nowej płyty to utwór Take me over.
Crystal Fighters
Na ich debiutanckim albumie Star Of Love folk spotyka się z bassową elektroniką, by za chwilę odpłynąć w klimaty balearic disco. Słowem, Hiszpanie z Crystal Fighters to zespół, który nie boi się eksperymentów. Tak było zresztą od początku, czyli od momentu pierwszych singli wydawanych przez paryską oficynę Kitsune Music. Nagrania I Love London i Xtatic Truth znalazły się na dwóch kolejnych częściach prestiżowych składanek Kitsune Maison.
Mimo dobrej współpracy zespół zdecydował się wydać długogrający debiut we własnej wytwórni – Zorkulo. Tuż po wydaniu płyty Crystal Fighters ruszyli w trasę razem z inną gwiazdą Open’era – grupą Foals, a swoimi nieprzewidywalnymi koncertami zapracowali na miano autorów jednych z najbardziej energetycznych show, jakie mogą dać zespoły elektroniczne.
Paristetris
Paristetris to nazwa sklepu z meblami w Siracuse, NY. To także projekt muzyczny stworzony przez Macio Morettiego, Marcina Maseckiego i zjawiskową Candelarię Saenz Valiente. Wspólnie tworzą kompozycje na pograniczu elektroniki, awangardy i miejskiego folku.
The Asteroids Galaxy Tour
The Asteroids Galaxy Tour to kolejny skandynawski zespół udowadniający, że w muzyce pop najciekawsze rzeczy dzieją się właśnie na północy Europy. Koncertowe połączenie psychodeli MGMT z bezkompromisową zabawą The Ting Tings. Jeszcze przed pojawieniem się na rynku ich debiutanckiego albumu Fruit muzyka The Asteroids Galaxy Tour pojawiła się w reklamach i serialach telewizyjnych, a zespołowi pozwoliła wydać album we własnej wytwórni – Small Giants.
Kate Nash
Kate Nash debiutuje w sierpniu 2007 albumem Made Of Bricks. Z płyty pochodzi cieszący się popularnością singiel Foundations. W ciągu jednego tygodniu Kate Nash ma pierwsze miejsce na liście albumów i wysoką pozycję w zestawieniu singli. Kolejne single również trafiają do UK TOP 40.
Płyta zyskuje status platynowej w Wielkiej Brytanii, złotej w Niemczech i nadspodziewanie dobrze radzi sobie także na trudnym amerykańskim rynku, gdzie dociera do 36 miejsca listy Billboardu. Kolejny rok to gigantyczna klubowo-festiwalowa trasa koncertowa, sukces podczas ceremonii BRIT Awards, gdzie Nash odbiera statuetkę dla najlepszej wokalistki. Praca nad następcą Made Of Bricks ruszyła w roku 2009.
Kim Nowak
Bartosz i Piotr Waglewscy są już ikonami polskiej sceny. W każdym z projektów dają upust innym muzycznym fascynacjom. W Kim Nowak wracają do surowego brzmienia swoich pierwszych zespołów. To wcielenie nawiązuje z jednej strony do lat 60., kiedy płyty nagrywano bez szczypty elektroniki, a z drugiej, do młodszych o trzydzieści lat garażowej psychodelii i brudu, spod znaku Bad Brains czy Fugazi. Ich debiutancka płyta Kim Nowak ukazała się w 2010 r.
Chapel Club
Chapel Club wymieniani są obok The Vaccines i The Naked And Famous jako nowe nadzieje gitarowej sceny. Świadomie nawiązują do klasyki shoegaze – My Bloody Valentine. Potężne ściany gitar są na ich debiutanckim albumie Palace przełamywane choćby delikatnym folkowym brzmieniem, jak w singlowym All The Eastern Girls czy post punkowym chłodem w Surface.
Neony
Zespół zaprezentuje materiał z wydanego niedawno albumu Niewolnicy Weekendu. Neony dzięki swojej muzycznej energii, wygrali konkurs młodych zespołów w Jarocinie.
Chromeo
Twierdzą, że są pierwszą w historii udaną kooperacją żydowsko-arabską. Zespół powstał w Montrealu, gdzie dwóch kolegów z liceum, David Macklovitch (Dave 1) i Patric Gemayel (P-Thugg) w roku 2004 założyli Chromeo.
Pierwsze produkcje Chromeo oscylowały wokół hip hopu, ale dosyć szybko zespół uzyskał brzmienie, z którym kojarzony jest do dziś – electrofunk z dodatkami. Na debiutanckim albumie She’s In Control takim dodatkiem było Italo-disco, na przełomowym dla ich kariery Fancy Footwork elektronika zorientowana na dokonania wytwórni DFA.
Chromeo, kawałkami Needy Girl, Bonafied Lovin i Tenderoni, opanowali parkiety i sale koncertowe, wyrabiając sobie jednocześnie opinie świetnego koncertowego składu, a nie tylko doświadczonych producentów. Trzeci studyjny album – Business Casual, pojawił się na sklepowych półkach jesienią 2010.
