Ivo Pogorelić urodził się w Belgradzie w 1958 w rodzinie serbsko-chorwackiej jako syn kontrabasisty. Lekcje gry na fortepianie rozpoczął w wieku 7 lat, w wieku 12 lat wyjechał do Moskwy aby uczyć się w Centralnej Szkole Muzycznej, a następnie Konserwatorium Czajkowskiego. W 1976 rozpoczął intensywne studia pod okiem uznanej pianistki i pedagoga, Alizy Kezeradze, którą poślubił w roku 1980 i pozostawał z nią w związku małżeńskim aż do jej przedwczesnej śmierci w 1996.
Aktualizacja (27 września 2011 r.)
Z przyczyn niezależnych od organizatora koncert został odwołany.
Ivo Pogorelić wygrał Konkurs Pianistyczny Casagrande w Terni (Włochy) w 1978 oraz Międzynarodowy Konkurs Muzyczny w Montrealu w 1980. Jednakże to nagroda, której nie zdobył przyczyniła się do jego światowej sławy: w 1980 wziął udział w Międzynarodowym Konkursie Chopinowskim w Warszawie, ale odpadł w trzecim etapie. Decyzja ta wywołała wielką kontrowersję i przyciągnęła uwagę muzycznego świata do pianisty. Martha Argerich nazwała go geniuszem i na znak protestu zrezygnowała z zasiadania w jury konkursu.
W 1981 zadebiutował w Carnegie Hall, a pierwszą płytę (Koncert f-moll Chopina pod dyr. C. Abbado), wydaną przez Deutsche Grammophon, krytycy uznali za wybitne osiągnięcie. Jego debiuty Londynie, Paryżu, Madrycie, Brukseli, Amsterdamie, Mediolanie, Rzymie, Tel Avivie oraz w Nowym Jorku, w Carnegie Hall, przeszły do legendy. Występował między innymi z Berlin Philharmonic Orchestra, Vienna Philharmonic, wszystkim orkiestrami londyńskimi, Tonhalle Zurich, Orchestre de Paris, Chicago Symphony Orchestra, Boston Symphony Orchestra oraz New York Philharmonic. New York Times napisał kiedyś: on zagrał każdą nutę z taką precyzją, uczuciem i ekspresją, że sam był jak cała orkiestra.
W kolejnych latach, szczególnie po śmierci żony A. Kezeradze w 1996, Pogorelić ograniczył publiczne występy, poświęcając się m.in. działalności charytatywnej. W 1986 założył w Chorwacji fundację zbierającą fundusze na stypendia dla młodych artystów. Od 1989 coroczny Festiwal Ivo Pogorelića ma na celu wspieranie młodych obiecujących muzyków stojących u progu swojej kariery poprzez stwarzanie im szans na występowanie razem z uznanymi artystami. W 1994 pianista ustanowił fundację w Sarajewie aby zbierać fundusze na budowę szpitala i zapewnienie pomocy medycznej dla ludności Sarajewa. Ivo Pogorelić koncertuje także charytatywnie aby wspierać, między innymi, Czerwony Krzyż, odbudowę Sarajewa lub walkę z chorobami takimi jak rak czy stwardnienie rozsiane. W 1988 mianowano go Ambasadorem Dobrej Woli UNESCO.
W marcu 2007 roku artysta przyjął zaproszenie Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina i po raz pierwszy po 26-letniej nieobecności w Polsce wystąpił z recitalem w Filharmonii Narodowej w Warszawie. Ponownie wystąpił tam w sierpniu i październiku 2008. W 2008/2009 występował między innymi w Lizbonie, Istambule, Atenach, Monte Carlo, Paryżu, Wiedniu, Baden-Baden, Klavierfestival Ruhr oraz na Festiwalu w Edynburgu. Na jesieni 2009 został zaproszony do Montrealu i jeździł z tourne po Brazylii. Inne jego występy w tamtym czasie obejmowały koncerty i recitale w Mediolanie, Dublinie, Londynie, Paryżu, Wiedniu, Warszawie, Klavierfestival Ruhr, na festiwalu w Salzburgu oraz tourne po Tajwanie, Japonii oraz Ameryce Południowej.
W sezonie 2010/2011 Ivo Pogorelić występuje razem z Vienna Symphonic Orchestra i jest zaproszony na koncerty w Monachium, Zurychu, Paryżu, Budapeszcie oraz na dwa recitale w Meksyku. Ponadto, tourne po Europie z Philharmonia Orchestra obejmuje miasta takie jak Londyn, Valladolid, Cologne, Berlin i Düsseldorf.
Ivo Pogorelić w 1982 rozpoczął współpracę z Deutsche Grammophon. Wykonał dla DGG 15 nagrań, między innymi sonaty fortepianowe Mozarta, suity Bach, sonaty fortepianowe Liszta i Skriabina oraz I koncert fortepianowy Czajkowskiego. W 2006 DGG rozpoczął wydawanie tego materiału na DVD, rozpoczynając od Bacha, Scarlattiego i Beethoven, a pozostały materiał wyda w przeciągu kliku następnych lat.
Dyskografia
Poza Deutsche Grammophon nagrania Pogorelicia z wczesnego okresu opublikowały Polskie Nagrania (Kronika X Konkursu Chopinowskiego: Nokturn Es-dur op. 55 nr 2, Ballada F-dur, etiudy op. 10 nr 8 i 25 nr 6, Polonez fis-moll, Preludia op. 28 nr 21-24, Scherzo cis-moll, Sonata b-moll, Mazurki op. 59), Delta, Vox Cum Laude, Croatia Records (Bruyères Debussy’ego, Temat z wariacjami Kelemena, VI Sonata Prokofiewa) oraz firmy azjatyckie.
Filmografia (zawiera tylko nagrania oficjalnie opublikowane)
- Ivo Pogorelich. Recital, reż. Burton Humphrey, Deutsche Grammophon 073 404-5 (DVD) [J. S. Bach: Suity angielskie nr 2 i 3, D. Scarlatti: 6 Sonat, L. van Beethoven: Sonata B-dur op. 22 i Dla Elizy]
- Ivo Pogorelich in Castello Reale di Racconigi, Deutsche Grammophon (DVD) [A. Skriabin: Etiuda fis-moll op. 8 nr 2, Deux poèmes op. 21, F. Chopin: Sonata b-moll op. 35, Polonez fis-moll op. 44, Preludium B-dur op. 28 nr 21, nagranie wycofane z katalogu]
- Ivo Pogorelich in Villa Contarini, reż. Horant Hohlfeld, Deutsche Grammophon 072 117-1 (DVD) [F. Chopin: Polonez c-moll op. 40 nr 2, Nokturn Es-dur op. 55 nr 2, Preludium cis-moll op. 45, Sonata h-moll op. 58, W. A. Mozart: Sonata A-dur KV331, J. Haydn, Sonata As-dur Hob.XVI:46, nagranie wycofane z katalogu]
Program koncertu w Zabrzu:
Chopin: Sonata No. 2 B-flat minor Op. 35
Liszt: Mephisto Walz
Chopin: Nocturne C minor Op. 48/1
Liszt: Sonata B minor
27 października 2011 r., godz. 19.00
Domu Muzyki i Tańca
ul. Gen. de Gaulle’a 17
Zabrze
