Projekt Kingi Arayi, zatytułowany Walking with Kinga, nawiązuje do rozwijanej od wielu lat przez artystkę metody spacerowania i rozmawiania. W założeniu jest on działaniem interkulturowym, które obejmuje swoim zasięgiem miejsca na Węgrzech, w Polsce, we Włoszech i w Stanach Zjednoczonych, związane z historią św. Kingi i samej artystki. W trakcie półtorarocznych przygotowań do wystawy artystka przeprowadziła rozmowy z naukowcami, przedstawicielami różnych zawodów i stanów. Dyskutowała z mieszkańcami miejsc odmiennych kulturowo i ludźmi posługującymi się różnymi językami. Zgromadziła dokumentację lokalnych kultów i tradycji.
Araya, która jest artystką i historyczką sztuki, łączy aspekt naukowy projektu ze sztukami wizualnymi, takimi jak: akcje w przestrzeni publicznej, prezentacje multimedialne, nagrania wideo i audio, rzeźby i instalacje. Charakterystyczna dla jej działań jest interdyscyplinarna postawa, w której teoria i praktyka, życie i sztuka wzajemnie się przenikają i są w sobie głęboko zakorzenione.
Artystka za punkt wyjścia obrała dzieje swojej patronki. Zebrała świadectwa pamięci o św. Kindze, a także odwiedziła miejsca związane z jej historią i kultem. Araya interpretuje jej losy jako historię niezwykłej kobiety, księżniczki, emigrantki i inicjatorki przemian w kulturze, polityce i gospodarce. Legendę św. Kingi na płaszczyźnie refleksji artystycznej łączy z własną historią – Polki, emigrantki, osoby skonfrontowanej z wyzwaniami życia na obczyźnie.
Artystka podejmuje refleksję nad aspektami tożsamości hybrydalnej, zawieszenia międzykulturowego, ciągłego przemieszczania się, a także brakiem namacalnej ojczyzny i barierami, jakie stwarza język obcy. Wystawa jest wizualnym, pisanym i mówionym dokumentem krytycznej autobiografii Kingi Arayi, wyrażonym w językach: angielskim, polskim, włoskim, węgierskim i łacińskim.
Kinga Araya jest obywatelką Polski i Kanady. Aktualnie mieszka i pracuje w Rzymie. Studiowała na Uniwersytecie Ottawy, Uniwersytecie York w Toronto i Uniwersytecie Concordia w Montrealu, gdzie uzyskała stopień doktora na podstawie pracy Walking in the City: The Motif of Exile in Performances by Krzysztof Wodiczko and Adrian Piper [Chodzenie po mieście. Motyw wygnania w performance’ach Krzysztofa Wodiczki i Adriana Pipera]. Obecnie pracuje nad książką zatytułowaną The Post-exilic Condition: the Poetics and Politics of Walking [Kondycja po-wygnańcza. Poetyka i polityka chodzenia].
Kinga Araya jest laureatką licznych nagród i stypendystką, m.in.: Renata Hornstein Graduate Fellowship in Recognition of Superior Academic Achievement (Uniwersytet Concordia, Montreal, 2003), Recherche et création: Bourse B (Conseil des arts et des lettres du Québec, 2005), Andrew W. Mellon Post-Doctoral Fellowship (Uniwersytet Pensylwanii, Filadelfia, 2006), Postdoctoral and Artistic Fellowship (Institute of Critical Inquiry, Berlin, 2007).
Kluczową rolę w badaniach, które prowadzi artystka odgrywają zagadnienia migracji, podróży i powrotu. Analizuje kondycję człowieka oderwanego od swojego źródła, władającego obcymi językami, podejmującego próby adaptacji. W centrum swoich zainteresowań stawia zazwyczaj jednostkę, która w wyniku zaistniałego kontekstu z jednej strony jest wzbogacona, z drugiej upośledzona. Odwołuje się do symboliki protezy, z którą konfrontuje siebie, jako uczestniczkę performance’u, ale wyciąga również wnioski ogólne – niekiedy uniwersalne dla większych grup społecznych.
Partnerzy wystawy: Biuro Wystaw Artystycznych – Galeria Miejska w Tarnowie, Centrum Węgierskie Fundacja Cracovia Express, Instytut Polski w Budapeszcie, Włoski Instytut Kultury w Krakowie, Kopalnia Soli Wieliczka Trasa Turystyczna, Faster , Ośrodek Usług Hotelarskich Kinga s.c.
Kurator: Krzysztof Siatka
Koordynacja: Karolina Więckowska
Bunkier Sztuki
Pl. Szczepański 3A
Kraków