Artyści tegorocznego Grolsch ArtBoom Festival:
Guerrilla Girls – kolektyw artystyczny założony w 1985 roku w Nowym Jorku przez grupę anonimowych artystek. Kobiety posługują się pseudonimami – przyjęły nazwiska znanych nieżyjących artystek takich jak: Frida Kahlo, Paula Modersohn-Becker czy Lee Krasner. Wyróżnia je zakrywanie twarzy maskami goryli. Ich twórczość wpisuje się w nurt sztuki krytycznej, feministycznej, ale o przewrotnym, pełnym humoru rysie tej drugiej. Celem artystek jest zwalczanie stereotypów płciowych i rasowych.
Swoim medium uczyniły plakat i jego monumentalną odmianę – billboard. Stosują także technikę wlepki. Ważną rolę w ich twórczości pełni tekst, który dominuje nad obrazem, pełniąc rolę celnego, ciętego podsumowania ich obserwacji. Guerilla Girls zaatakowały swymi bezkompromisowymi pisemnymi komentarzami przestrzeń miejską na całym świecie: w Chinach, Meksyku, Hiszpanii, USA. Artystki organizują performatywne akcje, mające na celu zwrócenie uwagi na rasizm i seksizm panujący nie tylko w świecie sztuki, ale także w polityce i kulturze.
Za kultowe dzieło uważany jest ich plakat z 1989 roku stawiający pytanie: Czy kobiety muszą być nagie by trafić do Metropolitan Museum? Mniej niż 3 procent artystów w tym muzeum stanowią kobiety, natomiast ponad 83 procent aktów w tej instytucji jest żeńskich.
Oprócz działalności artystycznej, zajmują się publikacją materiałów podejmujących tematykę feministyczną. Wydały cztery książki: Confessions of Guerilla Girls, Guerilla Girls Museum Activity Book, Guerilla Girls Bedside Companion to the History of Western Art oraz Bitches, bimbos and ballbreakers.
Ai Weiwei – chiński artysta urodzony w 1957 roku. Rzeźbiarz, architekt, kurator, twórca fotografii i filmów. Współtwórca stadionu olimpijskiego w Pekinie. Magazyn ArtReview umieścił go na 13-tym miejscu w rankingu najważniejszych artystów (2010). Obecnie przebywa w areszcie domowym w związku z konfliktem w jaki podpadł z chińskimi władzami po trzęsieniu ziemi w Syczuanie. W swoich pracach zajmuje się skomplikowanymi relacjami ze społeczeństwem, władzą i historią. Ai rozpoczął swoją karierę w trakcie studiów w pekińskiej szkole filmowej, gdzie był członkiem awangardowej grupy Stars. W latach 1981-1993 przebywał w USA. Po powrocie do Chin opublikował serię trzech książek dotyczących nowej generacji chińskich artystów: Black Cover Book (1994), White Cover Book (1995) i Gray Cover Book (1997).
Ai Weiwei został dyrektorem artystycznym China Art Archives & Warehouse (CAAW) – eksperymentalnej galerii i archiwum sztuki, koncentrującej się wokół sztuki eksperymentalnej i współczesnej z terenów ChRL i z zagranicy. W 2003 roku założył studio architektoniczne FAKE Design. Najważniejsze wystawy to Fuck off w Szanghaju (2000), udział w Documenta 12 w Kassel z projektem Documenta, According to What w Tokyo (2009) oraz głośna wystawa Sunflower Seeds w londynskim Tate Modern (2010). Przygotowywana przez pięć lat instalacja składa się z ponad stu milionów ręcznie robionych i malowanych porcelanowych ziaren słonecznika rozsypanych w hali turbin Tate Modern. Jak mówił autor, spacer po powierzchni ziaren sprzyjać miał doświadczeniu mieszanki masowej konsumpcji, wielkiego przemysłu i domowej produkcji, jaka charakteryzuje dzisiejsze Chiny.
Grupa Voina – rosyjska organizacja artystyczna powstała w 2005 roku. Jej założycielem był, już nieżyjący, Dymitij Prigow. Po jego śmierci Voinę reaktywowali Oleg Vorotnikov i Natalia Sokol, zrezygnowano jednak z funkcji lidera, dając możliwość wszystkim aktywistom do przeprowadzania samodzielnych akcji. Obecnie zgromadzenie liczy około dwustu członków. Najbardziej rozpoznawalne postaci formacji to, m.in.: Filip Kostenko, Leonid Nikołajew i Aleksiej Plucer-Sarno. Ich krytyczna i zawsze społecznie zaangażowana twórczość ma charakter interdyscyplinarny; łączy w sobie performance, street art i inne dziedziny sztuki.
Recepcja twórczości Voiny nie zawsze spotyka się ze zrozumieniem odbiorców, a poprzez polityczne zaangażowanie, jest na celowniku władz i służb bezpieczeństwa. Aktywiści, przesyceni poczuciem niesprawiedliwości, zatrwożeni sytuacją polityczną, powszechnym łamaniem praw człowieka w ich kraju, a także rozprzestrzeniającymi się konsumpcjonizmem i homofobią, dokonują artystycznych przedsięwzięć (którym najbliżej do performanceu) w szeroko pojętej przestrzeni publicznej, do której, poza ulicami Petersburga czy Moskwy, zaliczyć można hipermarkety, restauracje typu fast food, muzea, metro.
Do najefektowniejszych akcji grupy należą: Członek więźniem FSB – członkowie Voiny na moście zwodzonym na Newie w Sankt Petersburgu w 23 sekundy namalowali 65-metrowego penisa, który w momencie podniesienia mostu stawał – na kształt członka w stanie wzwodu – naprzeciwko rosyjskiej siedziby FSB (dawnej KGB) i Przewrót pałacowy – przedstawiciele grupy w nocy przewrócili kilka zaparkowanych aut milicyjnych celem wymuszenia na Rosji zmiany systemu prawnego oraz pokazania, że obecny aparat państwowy nie rządzi się żadną logiką. Ich wywrotowa i bezkompromisowa twórczość sprawia, że są pod ciągłą obserwacją władz, regularnie trafiają do aresztu, a wielu z nich ma zakaz opuszczania kraju.
Dorota Nieznalska – mieszka i pracuje w Gdańsku. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku (1999). Tworzy instalacje, obiekty rzeźbiarskie, zajmuje się fotografią oraz sztuką wideo. Znana z kontrowersyjnej instalacji Pasja pokazanej w gdańskiej galerii Wyspa (2001). Oskarżona o obrazę uczuć religijnych, po ośmioletnim procesie została uniewinniona przez sąd.
Rafał Jakubowicz – mieszka i pracuje w Poznaniu. Absolwent Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Edukacji Artystycznej (1999) oraz Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby (2000). Od 2002 roku jest członkiem grupy artystycznej Wunderteam. Zajmuje się głównie malarstwem, fotografią oraz sztuką wideo, realizuje instalacje. Historyk i krytyk sztuki.
M-city – Mariusz Waras, rocznik 1978, pochodzi z Gdyni. Twórca murali, architekt amator, kurator galerii billboardowej 238×504 w Gdyni. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku. Jest najbardziej znanym na świecie polskim artystą zewnętrznym. Jego autorski projekt M-city zakłada stworzenie szeregu murali na całym świecie. W jego ramach artysta wykonał ich już kilkaset: w Gdańsku, Paryżu, Budapeszcie, Rio de Janeiro, Sao Paulo.
Głównym motywem jego wielkoformatowego malarstwa jest pejzaż miejski. Jak sam twierdzi: jego działalność to plastyczna zabawa z formą infrastruktury miejskiej. Stosuje ograniczoną gamę barwną, przedstawiając budynki i obiekty inspirowane architekturą trójmiejską w perspektywie izometrycznej.
Karol Radziszewski – rocznik 1980. Twórca instalacji, fotografii, filmów wideo, autor projektów interdyscyplinarnych. Absolwent Wydziału Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Wydawca i redaktor naczelny magazynu DIK Fagazine. Laureat Paszportu Polityki (2009). Uczestnik licznych wystaw indywidualnych i zbiorowych w Polsce, w tym w Warszawie: Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, CSW Zamek Ujazdowski, Muzeum Narodowe, a także w CSW Łaźnia w Gdańsku oraz Muzeum Sztuki w Łodzi i za granicą podczas: Biennale w Pradze, New York Photo Festival, Biennale of Young Artists w Tallinie, Bat-Yam International Biennale of Landscape Urbanism w Bat-Yam, Galerie für Zeitgenössische Kunst w Lipsku, Kunsthalle Wien w Wiedniu, Real Art Ways w Hartford, New Museum w Nowym Jorku oraz Cobra Museum of Modern Art w Amsterdamie i in.
Roman Dziadkiewicz – studiował na Akademii Pedagogicznej w Opolu oraz na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego, gdzie otrzymał dyplom w 1997 roku. Mieszka i pracuje w Krakowie. Jest inicjatorem i współzałożycielem Stowarzyszenia Artystycznego Ośrodek Zdrowia SAOZ oraz fundacji 36,6. Realizuje projekty, akcje artystyczne oraz warsztaty. Współpracuje z Korporacją Ha!art – projektuje oprawę graficzną serii Linia Krytyczna. Artysta interdyscyplinarny. Poeta, malarz, autor filmów wideo, obiektów, instalacji, aktywista, performer, (okazjonalnie) kurator. Autor tekstów krytycznych i teoretycznych.
Małgorzata Markiewicz – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie (2004). Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2004). Rezydentka HIAP, Cable Factory, Finlandia, w ramach projektu A-I-R Laboratory CSW Zamek Ujazdowski (2006); rezydentka SPACES, Cleveland, Ohio, USA (2007). Tworzy obiekty, rzeźbyfotografie, instalacje i performance. W swoich pracach sięga do najróżniejszych materiałów – wykorzystuje ubrania, haft, prace robione na drutach, które zestawia z surowymi konstrukcjami betonowymi i metalowymi.
Grolsch ArtBoom Festival
Od 15 do 29 czerwca 2012 roku
Kraków
Organizator: Krakowskie Biuro Festiwalowe
