Jazz Bez to polsko – ukraiński festiwal muzyczny o ponad dziesięcioletniej tradycji, który w tym roku już po raz piąty zagości w Lublinie. Od początku swojego istnienia Festiwalowi przyświecało kilka istotnych założeń. Najważniejsze z nich to wymiana artystyczna pomiędzy Polską a Ukrainą, propagowanie muzyki jazzowej i przybliżanie jej coraz szerszemu gronu odbiorców, zarażanie kolejnych miast ideą Festiwalu, a także położenie nacisku na permanentny wzrost jakości wydarzeń muzycznych poprzez zapraszanie, z roku na rok, coraz znakomitszych wykonawców.
Tegoroczna edycja Jazz Bez obejmuje 16 miast w Polsce i na Ukrainie. To ponad stu muzyków m. in. ze Stanów Zjednoczonych, Kanady, Izraela, Niemiec, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii, Portugalii, Rosji, Litwy, Polski i Ukrainy. To kilkadziesiąt różnorodnych koncertów i wydarzeń towarzyszących, z których część będziemy mogli zobaczyć i usłyszeć na żywo w Lublinie.
Jazz Bez 2012 w Lublinie
Główną wartością przyświecającą nam podczas przygotowywania programu lubelskiej odsłony Festiwalu, była różnorodność rozumiana jako ukazanie możliwie najszerszego spektrum dokonań współczesnej muzyki jazzowej.
Ewolucja kultury i sztuki na przestrzeni stuleci doprowadziła współcześnie niemal do zaniku jakichkolwiek modeli tworzenia muzyki. Zaowocowało to poszukiwaniem przez twórców nowych form wyrazu, poprzez uprawianie sztuki bez ograniczeń formalnych. Polimorfizm gatunkowy w muzyce doprowadził do odkrycia ogromnego potencjału w synkretycznym podejściu do dźwięku. Właśnie dlatego, podczas lubelskiego Jazz Bezu często zdarza się, że na scenie, oprócz tradycyjnego jazzowego instrumentarium, wiją się tony kabli, pomiędzy gramofonami, laptopami, sekwencerami i innymi mało jazzowymi wynalazkami.
Organizatorzy chą pokazać, jak współcześnie rozwijająca się muzyka jazzowa (około-jazzowa, post jazzowa) miesza się z rockiem, minimalizmem, elektroniką i innymi gatunkami, tworząc nową jakość i zabierając słuchaczy w jeszcze nie odkryte rejony fonicznych doświadczeń.
Program:
7 grudnia, piątek
- godz. 19.30 / Sala Widowiskowa, Daktari (Polska)
- godz. 21.00 / Sala Widowiskowa, Msza Święta w Altonie (Polska)
- godz. 22.00 / Klub Festiwalowy, rsp
8 grudnia, sobota
- godz. 19.30 / Sala Widowiskowa, Affinity
- godz. 21.00 / Sala Widowiskowa, Meeting of sounds (Rosja / Ukraina / Wielka Brytania)
- godz. 22.00 / Klub Festiwalowy, DJ Sajko & Filip Kalinowski (Polska)
9 grudnia, niedziela
- godz. 19.00 / Sala Widowiskowa, Sekta Denta (Polska)
- godz. 20.00 / Sala Widowiskowa, Plaistow (Szwajcaria)
Daktari (Polska)
Daktari to kwintet improwizatorów założony przez trębacza Olgierda Dokalskiego w 2010 roku w Warszawie. W muzyce Daktari odnaleźć można wpływ jazzowej awangardy lat 60tych, echa muzyki folkowej i klezmerskiej, a także inspiracje postrockiem, no-wave i gitarowym noise’m. Jeszcze przed wydaniem debiutanckiej płyty zespół zaznaczył swą obecność na dużych polskich festiwalach, m. in. Heineken Open’er, Nowa Tradycja, Nowa Muzyka Żydowska, Warsaw Summer Jazz Days, co jest fenomenem – żaden polski zespół nie dostał takiej szansy. Grupa wystąpiła też na festiwalu Warszawa Singera, a premiera ich debiutanckiego krążka miała miejsce na Tzadik Festival w Poznaniu.
Debiutancka płyta Daktari This Is The Last Song I Wrote About Jews. Vol. 1. ukazała się w 2011 roku nakładem Multikulti Project. Płyta została wyróżniona statusem płyty miesiąca w Radio PIN oraz płyty tygodnia w Programie 2 Polskiego Radia. Ponadto, płyta znalazła się na listach najlepszych płyt roku 2011 portali muzycznych: Porcys, Uwolnij Muzykę oraz Tego Słucham. Wkrótce po wydaniu albumu, zespół Daktari został wybrany, by reprezentować polską muzykę folkową na największych targach world music na świecie: WOMEX EXPO 2011 w Kopenhadze. Na składance Rootz from Polska znalazł się utwór Pollux. Ten sam utwór znalazł się na kompilacji MuLaKuŻ – New Jewish Music out of Poland 2009 – 2011, ukazującej najciekawszych artystów, którzy grali w krakowskim klubie Cheder Cafe, w ramach Muzycznego Laboratorium Kultury Żydowskiej. Na jesień planowane jest wydanie Lost Tawns, czyli drugiej płyty zespołu. Znajdą się na niej cztery improwizowane utwory, trwające w sumie około pięćdziesięciu minut
Msza Święta w Altonie (Polska)
Spotkanie muzyków Altony i kIRka to projekt głęboko humanistyczny. Zestawienie tradycyjnej improwizacji z cyfrową dekonstrukcją. Ambicją jest stworzenie przestrzeni muzycznej, w której bardziej niż słuchanie liczy się przeżywanie. Msza Święta w Altonie to z jednej strony jazzowa awangarda, z drugiej techniki dubowe i pierwotna motoryka.
- O Altonie: Koncepcja materiału, który Altona prezentuje na koncertach, odwołuje się do historii nieistniejącego już miasta Altona. W 1674 roku w Altonie umarł chrześcijański mistyk Jean de Labadie, a w 1764 roku odbył się pogrzeb żydowskiego mistyka – Jonathana Eybeschutza. Na koncertach Altona odgrywa dziewięćdziesiąt lat, które upłynęło między śmierciami Jean’a de Labadie i Jonathana Eybeschutza.
- O kIRku: kIRk to zespół bezkompromisowy, chciałoby się wręcz powiedzieć z misją. Tu nie ma oglądania się na trendy, jest za to ciągła eksploracja gatunkowych obrzeży i sonicznej mocy. Rzecz rozgrywa się o sprawy wielkie, jakby niedzisiejsze. O głęboko pojęty rozwój.
rsp
Wywodzący się z płockiej sceny techno dj i producent. W swoich utworach i setach nie zważa na gatunkowe czy geograficzne podziały, oprowadza zebranych po muzycznych zaułkach Detroit, Londynu czy Berlina. Za przewodnik służą mu minimalistyczne elektroniczne struktury, dubowe eksperymenty, a także alternatywny hip-hop i samplowe kolaże. Lubi bas. Po wydawnictwach dla Sinegy Networks i Enypniona jego producenckie talenty zaowocowany występami na pierwszej edycji Nowej Muzyki w Katowicach, festiwalu Fusion w Neustrelitz, Netaudio w berlińskiej Marii am Ostbahnhof oraz polskich Rewizjach i festiwalu Plateaux.
Affinity
Affinity to trio powstałe z inicjatywy kontrabasisty, kompozytora i improwizatora Ksawerego Wójcińskiego, chociaż wszyscy muzycy są partnerami – na równych prawach. To jego postać – jako, że współtworzył wcześniej projekty z oboma (Nuntium z Klausem Kugel oraz Herę z Pawłem Postaremczakiem) – scaliła ten zespół w jedno.
To trio, które nie sięga po kompozycje czy chociażby komponowane tematy – wszystko w założeniu dzieje się tu i teraz – czy to studio czy na koncercie muzycy oddają się bowiem swobodnej improwizacji, bez stylistycznych ograniczeń i granic formalnych. Bez – chociaż nie tak do końca. Ograniczeniem jest własna kreatywność, zainteresowania, ale i bagaż muzycznych czy pozamuzycznych doświadczeń, które wszyscy trzech dźwigają na karku. Jak pisze sam Ksawery – “Jest to mój autorski pomysł na stworzenie grupy złożonej z muzyków moich marzeń, z którymi to, już od dawna planowałem współpracę. Są to artyści, których nie muszę przedstawiać, osobowości muzyczne, które swoją siłą, oryginalnością i kreatywnością na trwałe wpisują się w krajobraz bardzo szeroko pojętej sceny muzyki improwizowanej.
I taka właśnie jest muzyka tria – zróżnicowana, czerpiąca z przeróżnych stylów i gatunków – od jazzu, poprzez free, klasyczną awangardę i dodekafonikę po folk o wschodnich korzeniach – ale też niezwykle zwarta i jednorodna. U wszystkich trzej słychać bardzo wyraźnie fascynację późną muzyką Johna Coltrane’a i jego spadkobierców tworzących w duchu dojrzałego free jazzu. I chociaż jego duch unosi się nad ich muzyką, wykraczają oni poza rejony przez Coltrane’a wyznaczone, czerpiąc świadomie i kreatywnie z jego doświadczeń.
Słychać też, jak znakomicie muzycy rozumieją się pomiędzy sobą. Emanują czymś na kształt pierwotnej, skupionej energii, której nie stworzy wsłuchiwanie się w poczynania muzycznego partnera, chwytanie w lot jego zamierzeń, odpowiedź na każdą najmniejszą zmianę w jego barwie, tonie czy tempie, ale która jest już przed wszystkim skupiona w jednym czasie i na wspólnym celu. Cóż, prawdziwe Affinity dusz.
Ksawery Wójciński
Kontrabasista i kompozytor, ur. w 1983r. Wszechstronny muzyk o wielkiej wrażliwości na brzmienie. Nie boi się eksperymentów. Jego zainteresowania sięgają od muzyki dawnej aż po najbardziej wyrafinowaną improwizowaną muzykę współczesną. Współpracował z takimi muzykami jak:Michael Zerang,Tim Sparks, Mikołaj Trzaska, Klaus Kugel, Hamid Drake, Nicole Mitchell, Hans Peter Salentin, Norris Garner, Gaba Kulka, Robert Rasz, Wacław Zimpel, Paweł Postaremczak, Raphael Roginski, Robert Kusiołek, Krzysztof Dys, Szymon i Maurycy Wójcińscy. Współtworzy takie formacje jak legendarne Emergency, Hera, Nuntium, Affinity. Koncertuje w kraju i za granicą. Jest znany również ze swych wokalnych eksperymentów, które przywodzą na myśl ducha takich artystów jak Tom Waits, Frank Zappa.
Meeting of sounds (Rosja / Ukraina / Wielka Brytania)
Projekt jest efektem spotkania improwizatorów, które połączyło legendę rosyjskiego undergroundu Sergieja Letova, ojca założyciela ukraińskiego free jazzu Yuriy Yaremchuka, gitarowy duet Dmitriya and Sergeya Radzetskich z Kijowa oraz legendarnego brytyjskiego wokalistę i trębacza Phila Mintona, specjalizującego się w tzw. rozszerzonych technikach wokalnych.
Sekta Denta (Polska)
Zespół powstał w 2008 r. w Lublinie. Nazwa pochodzi od postaci Harvey Denta, człowieka o dwóch twarzach znanego z serii komiksowej o Batmanie. Odzwierciedla ona dwuznaczną muzyczną osobowości zespołu balansującą pomiędzy szaleństwem, a wyrafinowanym spokojem ducha, z przewagą tego pierwszego.
W ostrzejszych połamanych riffach słychać wpływy progresywnego rocka i psychodelii, kiedy zespół gra bardziej przestrzennie w muzyce doszukać się można elementów post-rocka i ambientu natomiast w spokojniejszych partiach muzycznych twórczość zespołu przenika jazz i muzyka filmowa. Pomimo tak szerokiego wachlarza gatunków, z których czerpią inspiracje, zespołowi udało się wypracować swój własny niepowtarzalny styl, który podkreśla instrumentarium- rockowe power trio współgra z saksofonem altowym, cymbałkami oraz elektroniką.
- Łukasz Prokop – gitara elektryczna, sample, elektronika, słowa
- Tadeusz Cieślak – saksofon altowy, cymbałki
- Michał Walas – gitara basowa,
- Daniel Furtak – perkusja
Plaistow (Szwajcaria)
Plaistow to klasyczne trio – fortepian, bas, perkusja – które zostało niejako zredefiniowane i uwolnione od jakichkolwiek stylistycznych ograniczeń. Trudno bowiem w wypadku tych trzech muzyków francuskiego i szwajcarskiego pochodzenia mówić o jednym, określonym kierunku muzycznych eksploracji. Jazzowe smaczki mieszają się tutaj z iście Reich’owskim minimalizmem, post rockowe zacięcie idzie w parze z pulsującym, dubowym rytmem. Jest miejsce na preparowanie pianina i na wielominutową improwizację. Krytycy ukuli dla nich termin post jazz, ale nie oddaje on w żaden sposób całego bogactwa tej muzyki, która stale ewoluuje i za każdym razem wymyka się próbom klasyfikacji.
Plaistow powstał w 2007 roku w Genewie i od tego czasu trio dało około stu koncertów (Szwajcaria, Francja, rosja, Niemcy, Maroko, Środkowy Wschód…) i nagrało pięć albumów studyjnych.
Nazwa zespołu została zainspirowana kompozycją Squarepusher’a Plaistow Flex Out.
Od początku swojej działalności Szwajcarzy rozpowszechniają swoją muzykę bezpłatnie w Internecie za pośrednictwem swojej strony internetowej oraz we współpracy z netlabelami.
- Johann Bourquenez – pianino
- Vincent Ruiz – kontrabas
- Cyril Bondi – perkusj
5. Międzynarodowy Festiwal Jazz Bez w Lublinie
Od 7 do 9 grudnia 2012 roku
Warsztaty Kultury, ul. ks. J. Popiełuszki 5
Organizatorzy:
Po stronie ukraińskiej: Stowarzyszenie Kulturalne Dzyga, NGO Viremska, 35.
W Lublinie: Warsztaty Kultury oraz Fundacja Transkultura.
