Wystawa Kolekcji Bunkra Sztuki pt. Likwidacja to przede wszystkim propozycja i prezentacja dzieł wybranych przez Grzegorza Sztwiertnię spośród zbiorów Galerii. Artysta dokonał również selekcji materiałów i dokumentacji pochodzących z archiwum instytucji, które znalazły swoje miejsce na wystawie. Są to zarówno dokumenty bieżące, jak i dawne, związane z historią Biura Wystaw Artystycznych.
Widz może zobaczyć prace wykonane przy użyciu różnych mediów z zakresu sztuk wizualnych: obrazy, rzeźby, grafiki, fotografie i filmy. Jedynym kryterium zastosowanym przez artystę przy wyborze prac będą możliwości przestrzenne galerii (w tym przypadku jedno piętro, czyli sześćset metrów kwadratowych), a w związku z tym zawieszeniu ulegną inne kryteria, takie jak: nazwisko artysty oraz jakość, wartość czy walory estetyczne dzieła.
Podobnie stanie się w przypadku prezentowanych na wystawie filmów. O wyborze prac decyduje czas ich trwania, w czego efekcie zostaną zaprezentowane tylko te najkrótsze. Są zaprezentowane za pomocą jednego projektora. Zabieg ten ma umożliwić obejrzenie filmów w całości. Wystawa jest zrealizowana w ramach projektu Będzie się Dzieło! Nowe prace w Kolekcji Bunkra.
Będzie się dzieło! to cykl prezentacji działań twórczyń i twórców, których prace zostały zakupione do zbiorów Galerii w ramach zadania Podzielmy się Kolekcją. Rozbudowa Kolekcji Bunkra Sztuki. Artyści i artystki przejmują we władanie całą przestrzeń Bunkra – od podziemi aż po dach. Jedni anektują do swoich działań część Galerii, drudzy przemodelowywują przestrzeń wystawienniczą, a jeszcze inni przekopują się przez istniejącą Kolekcję.
W rozmowie z Martyną Chołys, Grzegorz Sztwiertnia mówi:
Chcę wskazać na pewien ważny problem, który od dłuższego czasu zaprząta głowy ludziom związanym ze światem sztuki. Chcę zadać pytanie o to, czy w Polsce rzeczywiście poważnie myśli się o kulturze, czy – przeciwnie – działania prowadzone przez państwo stanowią przede wszystkim element PR-owych rozgrywek polityków, którzy są zainteresowani tylko i wyłącznie swoją karierą, a nie społecznym czy utylitarnym dobrem. Chcę zapytać o to, jakie są intencje ludzi, którzy decydują o przyznawaniu pieniędzy, jak ktoś kiedyś powiedział, tych marnych resztek na kulturę w Polsce. Czy według nich kultura w ogóle jest potrzebna, czy jest to tylko kwiatek do kożucha.
Grzegorz Sztwiertnia urodził się 25 lutego 1968 roku w Cieszynie. W latach 1987–1992 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom z wyróżnieniem na Wydziale Malarstwa w pracowni prof. Jerzego Nowosielskiego otrzymał w 1992 roku. Prowadzi pracownię interdyscyplinarną (wraz ze Zbigniewem Sałajem) na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie. W 1999 roku odbył przewód habilitacyjny I stopnia.
Tworzy obrazy, obiekty, rzeźby, wideo, instalacje, jest także autorem tekstów teoretycznych.
Artysta – lekarz dusz, wychowawca, przewodnik, instruktor. Sztwiertnia podejmuje to wyzwanie w sposób ironiczny, bo dosłowny. Zamiast robić tzw. sztukę obmyśla terapie, prowadzi badania, konstruuje modele; teoretycznie objaśnia i praktycznie demonstruje. W sztuce współczesnej problem ciała jest silnie obecny. Sztwiertnia uzupełnia go o problem duszy (ducha?). Dopełnia w sposób przekorny, bo w stylu pierwszych materialistów. Dystansuje się tym samym od cielesności w ujęciu naturalistycznym, dystansuje się od horroru w sztuce. Otwiera przestrzeń dla wyobraźni, intelektualnej gry, wieloznaczności.
Artysta łączy obiekty i obrazy z ulotkami, wyjaśnieniami, instrukcjami, teoretycznymi rozprawami pisanymi we współczesnym żargonie naukowym lub staroświeckim duchu. Wymusza na widzu aktywność interpretacyjną. Znajomość specjalistycznych pojęć z zakresu medycyny, psychiatrii, psychologii umożliwia odsłonięcie kolejnych warstw znaczeniowych związanych z pracami, które przy pierwszym kontakcie jawią się jako obiekty zaciekawiające, ale niezrozumiałe. Wszystkie one są uwikłane w erudycyjne, myślowe urojenia, mające urok wizjonerskich szalbierstw.
Jest to sztuka odrzucająca zmysłowe przeżycie i emocjonalne poruszenie.
Artysta zwraca się ku intelektualnej wyobraźni. Swobodnie korzysta z szerokiej palety środków, manipuluje konwencjami: przedmioty gotowe i spreparowane, obrazy realistyczne i abstrakcyjne, sporządzane odręcznie lub mechanicznie. Konwencje traktowane są jak materiał do powtórnego użycia. Interesują go ukryte związki znaczeniowe (przykładowa sekwencja: przeżycie – prze życie – wózek do przeżycia), semantyczne przesunięcia, kompleksowa kreacja w sferze mentalnej. W tej przestrzeni powołuje do życia i uprawdopodabnia materialnie obiekty, instytucje, fakty, procesy, które będąc artystycznymi imitacjami rzeczywistości stają się też dla niej zwierciadłami.
opracował: Jerzy Hanusek
Koncepcja wystawy: Beata Nowacka-Kardzis, Grzegorz Sztwiertnia
Kurator: Grzegorz Sztwiertnia
Koordynatorka: Jolanta Zawiślak
Grzegorz Sztwiertnia, Wystawa Kolekcji Bunkra Sztuki Likwidacja
Wernisaż: 18 grudnia 2012 roku, godz. 18.00
Wystawa potrwa do 27 stycznia 2013 roku
Galeria Sztuki Współczesnej Bunkier Sztuki
pl. Szczepański 3a
Kraków
