Les Ambassadeurs i Alexis Kossenko stawiają sobie za cel realizację marzenia, by jedna europejska orkiestra potrafiła pogodzić grę na dawnych instrumentach z bardzo rozległym repertuarem, którego poszczególne obszary wymagają, jak powszechnie się sądzi, daleko idącej specjalizacji.
Muzycy orkiestry nie chcą zamykać się w celi, której kraty tworzą wykonawcze dogmaty i artystyczne mody. Kluczem interpretacyjnym jest elokwencja – pojęcie, w którym łączą się ze sobą język dawnych instrumentów, sztuka retoryki i muzyczna intuicja każdego muzyka.
Les Ambassadeurs pracują nad projektami poświęconymi muzyce Bacha, Rameau, Mozarta, Rossiniego, Strawińskiego i Debussego. Szczególne znaczenie w planach artystycznych zespołu zajmuje odkrywanie tradycji Dresden Hofkapelle z pierwszej połowy XVIII wieku.
O tym zespole pisano, że to najwspanialsza orkiestra świata. Podziwiano ją za nadzwyczajną dyscyplinę, wirtuozerię i umiejętność wydobywania z muzyki najwspanialszych barw. Drezdeńska orkiestra uchodzi za najważniejszego protoplastę współczesnej orkiestry symfonicznej. Znamienne dla tej słynnej w historii muzyki formacji był także fakt, że gromadziła muzyków z całej Europy. To właśnie w Dreźnie, gdzie mieszały się ze sobą naturalnie wątki włoskie, francuskie, niemieckie i słowiańskie narodziła się estetyka „Goûts Réunis” tak cenionych przez Telemanna.
Les Ambassadeurs rozpoczęli swoją działalność w roku 2010 od kameralnych koncertów w Palais des Beaux-Arts w Brukseli oraz w Auditorium du Louvre w Paryżu. W sezonie 2011/ 2012 wystąpili w Austrii, Francji, Polsce, Bułgarii, Słowenii i na Łotwie. W lipcu 2012 roku w Studio im. Witolda Lutosławskiego, we współpracy z Mazovia Goes Baroque orkiestra dokonała swojego nagrania płytowego dla francuskiej wytwórni Alpha.
Delphine Galou urodziła się w Paryżu. Studiując filozofię na Sorbonie, uczyła się jednocześnie gry na fortepianie i śpiewu. Jest laureatką licznych konkursów wokalnych. W 2004 roku Stowarzyszenie Adami wyróżniło ją tytułem Révélation classique w kategorii Artysta Operowy.
Uczestniczyła w programie artystyczno-edukacyjnym Jeunes Voix du Rhin (Opéra National du Rhin), gdzie przygotowywała takie role, jak Małgosia (Jaś i Małgosia E. Humperdincka), Lukrecja (Gwałt na Lukrecji B. Brittena), Mercédès (Carmen Bizeta), wystąpiła w operach w Rennes, Dijon, Nantes, Nancy, w Luksemburgu, Freiburgu, Bazylei, Sankt Gallen oraz na Händel-Festspiele w Karlsruhe.
Jej specjalnością są role händlowskie, takie jak Giulio Cesare, Rinaldo, Alessandro, Andronico (Tamerlano), Zenobia (Radamisto), Bradamante (Alcina). W sezonie 2010/2011, artystka wywołała sensację w Théâtre des Champs-Elysées tytułową rolą w Orlando furioso Vivaldiego. Sukces ten pozwolił jej zadebiutować w Royal Opera House w Londynie (Niobe Steffaniego) oraz wcielić się w tytułową rolę w Gwałcie na Lukrecji na deskach Angers Nantes Opera.
W sezonie 2011/2012, śpiewaczkę poznała publiczność Staatsoper w Berlinie w Il trionfo del Tempo e del Disinganno Händla pod dyrekcją Marca Minkowskiego. Delphine Galou wystąpiła też w Alcinie (Bradamante) w Lozannie oraz w Rinaldo (rola tytułowa) w Reggio Emilia i Ferrarze, a także w Il ritorno d’Ulisse in patria (Penelope) w Theater an der Wien pod dyrekcją Christophe’a Rousseta.
Jest stale zapraszana na koncerty w ramach Festival de Beaune, gdzie można było ją usłyszeć w dziełach takich, jak Rinaldo i Alessandro Händla, Semiramide riconosciuta Porpory, Juditha triumphans i Orlando furioso Vivaldiego.
Artystka występowała z takimi zespołami, jak Balthasar-Neumann-Ensemble (Thomas Hengelbrock), I Barocchisti (Diego Fasolis), Accademia Bizantina (Ottavio Dantone), Collegium 1704 (Václav Luks), Venice Baroque Orchestra (Andrea Marcon), Il Complesso Barocco (Alan Curtis), Les Siècles (François-Xavier Roth), Les Arts Florissants (Jonathan Cohen), Le Concert des Nations (Jordi Savall), Ensemble Matheus (Jean-Christophe Spinosi) i Les Musiciens du Louvre Grenoble (Marc Minkowski).
Delphine Galou brała udział w nagraniu Vespro per la Festività dell‘Assunta Porpory pod dyrekcją Martina Gestera (2011 – nagranie na żywo w Ambronay), Teuzzone Vivaldiego pod dyrekcją Jordi Savalla (2012, Naïve), Orlando furioso Vivaldiego pod dyrekcją Federico Maria Sardelli’ego (2012, Naïve).
Anders Dahlin urodził się w roku 1975 roku i studiował najpierw w Konserwatorium Muzycznym w Falun w rodzinnej Szwecji, a następnie w Królewskim Duńskim Konserwatorium Muzycznym w Kopenhadze.
Jego debiut operowy miał miejsce w 1998 roku w Norweskiej Operze Narodowej, gdzie wykonał partię Toma Wingfielda w Szklanej menażerii Tennessee Williamsa, do której muzykę skomponował Antonio Bibalo. W ostatnich latach artysta stał się jednym z czołowych interpretatorów francuskiej opery barokowej.
Wśród dyrygentów, z którymi współpracował, wymienić można Christophe’a Rousseta, sir Johna Eliota Gardinera, Hervé Niqueta, Williama Christiego, Marka Minkowskiego, René Jacobsa, Alana Curtisa, Adama Fischera, Fransa Brüggena, Philippe’a Herreweghe, Alessandra de Marchi, Roberta Kinga, Manfreda Honecka, Stephena Laytona, Erica Ericsona, Tõnu Kaljuste i Andreasa Speringa.
Z uznaniem spotkały się partie Ewangelisty w Pasjach Jana Sebastiana Bacha, które artysta wykonywał w całej Europie oraz jego interpretacja Serenady Brittena na tenor, róg i smyczki. W roku 2012 Anders J. Dahlin wykonał partię Jazona w Medei Charpentiera w Théâtre des Champs Élysées, wraz z Emmanuelle Haїm. Na rok 2014 zaplanowany jest jego udział, wraz z Les Talents Lyriques w operze-balecie Les Indes Galantes Rameau pod dyrekcją Christopha Rousseta.
Alain Buet studiował w konserwatoriach w Caen i w Paryżu, a następnie u amerykańskiego nauczyciela Richarda Millera. Imponująca jest lista dyrygentów i muzyków, z którymi współpracował. Są wśród nich: Robert Weddle, Jean-Claude Malgoire, Hervé Niquet, William Christie, Laurence Equilbey, David Stern, Arie van Beek, Jacques Mercier, Martin Gester, Gérard Lesne, Dominique Visse, Howard Crook, Patrick Cohën-Akenine, Laurent Stewart, Zhu Xiao-Mei, Emmanuel Strosser, Alexandre Tharaud. Występował z nimi na najważniejszych festiwalach i scenach europejskich, między innymi w Beaune, Nantes, Wersalu, Insbrucku, Istambule, Cremonie, Parmie, Bonn, Lipsku, Amsterdamie. Wziął udział w wielu nagraniach płytowych, spośród których sam wyróżnia najchętniej te zrealizowane z zespołami l’Arpeggiata (Alpha), Le Parlement de Musique (Opus 111), Le Concert Spirituel (Glossa), La Grande Écurie et la Chambre du Roy (K 617), Les Folies Françoises (Alpha), Les Musiciens de Monsieur Croche (Alpha). Alain Buet założył i prowadzi zespół Les Musiciens du Paradis. Uczy śpiewu w Conservatoire National Supérieur de Musique w Paryżu.
Program:
Piątek, 15 lutego, godz. 19.00
- Pruszków, Muzeum Starożytnego Hutnictwa Mazowieckiego im. Stefana Woydy: La Mouvance (Christine Mothes – śpiew, Nelly Sturm – flet prosty, Karen Marit Ehlig – fidel); program: Parlar cantando – XIV-wieczna muzyka z północy Włoch
Sobota, 16 lutego, godz. 18.00
- Warszawa – Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego – Odsłona 1: La Mouvance; program: Parlar cantando – XIV-wieczna muzyka z północy Włoch
- Odsłona 2: VivaBiancaLuna Biffi śpiew, fidel; program: Fermate il Passo – narodziny recytatywu na pograniczu poezji i muzyki we Włoszech w początkach XVI wieku
Niedziela, 17 lutego, godz. 18.00
- Warszawa – Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego – Odsłona 1: La Mouvance – program: Loing de vous – muzyka Guillaume’a de Machaut na XIV-wiecznym dworze francuskim
- Odsłona 2: VivaBiancaLuna Biffi śpiew, fidel; program: Cantigas de amigo – Martin Codax (XIII w.)
Poniedziałek, 18 lutego, godz. 18.00
- Łochów – Pałac Łochów – La Mouvance – program: Loing de vous – muzyka Guillaume’a de Machaut na XIV-wiecznym dworze francuskim
Środa, 20 lutego, godz. 19.00
- Warszawa – Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego – Profeti della Quinta (Doron Schleifer, David Feldman – cantus; Dino Lüthy, Dan Dunkelblum – tenor; Elam Rotem bassus – klawesyn; Orí Harmelin – lutnia, chitarrone) – program: Sztuka madrygału (C. Monteverdi, J. Arcadelt, C. de Rore, J. des Prés, C. Gesualdo, S. Lacorcia, E. Rotem, G. Frescobaldi)
Czwartek, 21 lutego, godz. 19.00
- Warszawa – Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego – Profeti della Quinta – program: Il Mantovano Hebreo – muzyka Salomone Rossiego
Piątek, 22 lutego, godz. 19.00
- Warszawa – Studio Koncertowe Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego (Delphine Galou – alt, Les Ambassadeurs, Alexis Kossenko flet traverso, dyrygent) program: Kosmopolityczne Niemcy (G.F. Händel, J.J. Quantz, J.D. Zelenka)
Niedziela, 24 lutego, godz. 18.00
- Warszawa – Sala Koncertowa Filharmonii Narodowej – Anders Dahlin – tenor, Alain Buet – baryton, Les Ambassadeurs, Alexis Kossenko – dyrygent; program: Jean-Philippe Rameau – opera, której nie było
Organizator: Mazowieckie Centrum Kultury i Sztuki
Dyrektor Artystyczny: Cezary Zych
Koordynator: Aneta Nowak
Mazovia Goes Baroque – Projekt 1
Od 15 do 22 lutego 2013 roku
Warszawa
