Take 5 to kolejna wystawa w ramach międzynarodowego projektu wystawienniczego Focus Poland, stanowiącego część programu artystycznego Dobrili Denegri. Podczas kolejnych odsłon cyklu wybitni polscy artyści młodego pokolenia realizują w przestrzeniach Centrum wystawy pod opieką kuratorów zaproszonych do Torunia z prestiżowych instytucji na całym świecie.
W odróżnieniu od poprzednich indywidualnych prezentacji Marzeny Nowak (2011, kurator Rainer Fuchs, MUMOK Vienna, Austria) i Agnieszki Kurant (2012, kuratorka Joanna Sandel, Botkyrka Konsthall, Szwecja), Take 5 będzie pierwszą wystawą niewielkiej grupy artystów, tj.: Oskara Dawickiego (1971), Jacka Malinowskiego (1964), Agnieszki Polskiej (1985), Aleksandry Waliszewskiej (1976) i Honzy Zamojskiego (1982).
Wystawa Take 5, mająca odzwierciedlać żywotność i różnorodność polskiej sceny artystycznej, oferuje także osobisty wgląd w szczególną sferę społeczeństwa uchwyconego w momencie dynamicznego rozwoju. Pomimo znaczących różnic pomiędzy uczestniczącymi w przedsięwzięciu artystami z punktu widzenia ich prac i zaplecza, łączy ich specyficzna umiejętność delikatnego czy nawet pogłębionego badania własnego środowiska i ich roli jako artystów, przy lekkim przeskakiwaniu ponad granicami ludzkiej logiki. Jasne wizje stapiają się z zaciemnionymi, zniekształconymi obrazami realności. Powracającymi tematami tych egzystencjalnych analiz są rozmaite aspekty, takie jak fakt i fikcja, oryginalność i imitacja, niepowodzenie i magia. Artyści wcielają się w rolę pomysłowych szarlatanów, by z niemal akrobatyczną zręcznością stawiać czoła ciężarowi istnienia.
Take 5 będzie prezentować zarówno prace już wcześniej istniejące, jak i te stworzone specjalnie na potrzeby wystawy. Towarzyszyć jej będzie także obszerny program filmowy (emitowany w przestrzeni Kina Centrum), ukazujący szeroką kinematograficzną aktywność polskiej sceny artystycznej. Koncepcja wystawy powstała w wyniku bliskiego dialogu z wieloma polskimi artystami i twórcami, jest efektem złożonego procesu koncentrowania i dekoncentrowania uwagi. Jest jak migawka, jak zapis filmu lub dźwięku (take – zapis, ujęcie), który rozbrzmiewa w swej charakterystycznej polifonii.
Wystawa Take 5 jest rezultatem współpracy między Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu a MARTa Herford.
Artyści: Oskar Dawicki, Jacek Malinowski, Agnieszka Polska, Aleksandra Waliszewska, Honza Zamojski
Kuratorka: Friederike Fast
Oskar Dawicki (ur. w 1971 r., mieszka i pracuje w Warszawie), poza tym, że jest twórcą obiektów, instalacji, fotografii czy wideo, przede wszystkim działa jako artysta – performer. Ubrany jak kabareciarz lub magik, w swą niebieską, błyszczącą marynarkę, daje się złapać w absurdalnych sytuacjach i występuje przeciwko ograniczeniom artystycznej kreatywności, posuwając się tak daleko, że odgrywa własną śmierć przez powieszenie. Prace Oskara Dawickiego charakteryzuje intrygujący związek pomiędzy rozrywką, magią i niepokojem, biernością, a nawet porażką. W Przepraszam artysta prosi o wybaczenie czekającą na jego występ publiczność za nieobecność spowodowaną utknięciem w windzie w drodze na wystawę, usterką samochodu lub innego typu niedyspozycją. Śmierć jest starą anegdotą artystyczną. Oskar Dawicki mierzy się z nią w Wisielcu, ale nie poprzez proste odegranie własnej śmierci, lecz zaskakujące połączenie makabrycznego wizerunku samobójstwa z romantycznym motywem sprzedawcy balonów. Oskar Dawicki studiował na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 2001 r. jest członkiem grupy Azorro.
Jacek Malinowski (ur. 1964 r., mieszka i pracuje w Warszawie). Fałszywe dokumenty Jacka Malinowskiego istnieją w niepokojącym stanie niepewności pomiędzy faktem a fikcją. Służąc jako metafora dla egzystencjalnych pytań dotyczących społeczeństwa, tematy jego prac obejmują starzenie się i choroby, związki miłosne i codziennych bohaterów. Dwuczęściowy film Nosferatu – dyktator lęku Jacka Malinowskiego był inspirowany wielkimi ikonami kina, takimi jak: Drakula Brama Stokera, Nosferatu. Symfonia horroru F.W. Murnau (1922) i Nosferatu. Fantom nocy Wernera Herzoga (1979). Pomimo że używa tradycyjnych dla horrorów technik, które od czasu do czasu wywołują uśmiech na twarzach publiczności, figura mrocznej współczesności staje się tu wstrząsającym symbolem potencjalnego zła w przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Fikcyjna opowieść Marker opowiada o mężczyźnie, który próbuje się wyzwolić z iluzji globalnego kapitalizmu. W poszukiwaniach nie-fikcyjnej rzeczywistości podąża swą indywidualną i subiektywną ścieżką, znaczoną uryną na znak pasywnego terroryzmu. Jacek Malinowski studiował rzeźbę na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie i sztuki wizualne na Mason Gross School of the Arts/Rutgers University, USA.
Agnieszka Polska (ur. w 1985 r., mieszka i pracuje w Krakowie i Berlinie). Kolaże i animacje Agnieszki Polski wprowadzają w posępną atmosferę marzenia sennego, w którym mieszają się autobiografia i historia sztuki, fakt i fikcja. Praca Marzenie grabieżcy powstała by upamiętnić historię opowiedzianą przez dziadka Polski, który w czasie wojny przeszukiwał opuszczone domy w poszukiwaniu przedmiotów wartościowych. Wizerunek mistrza złodziei może być także interpretowany jako symbol jej własnego stylu pracy, w której używa obrazów stworzonych przez kogoś innego. Moje ulubione rzeczy (2010) to element trzyczęściowej pracy.
