Solowy album Tadeusza Domanowskiego prezentuje nie tylko sylwetkę Vladimira Horowitza, ale także historię rozwoju kunsztu klawiatury na przestrzeni wieków. Program zawiera kompozycje Horowitza oraz opracowane przez niego transkrypcje fortepianowe orkiestrowych dzieł, a także utwory Prokofiewa, Schumanna, a nawet Scarlattiego, które Horowitz wykonywał.
Historia tej płyty zaczyna się nieoczekiwanie kiedy 9-cioletni Tadeusz otrzymał w prezencie dziecięcy keyboard. Nikt nie spodziewał się, że zostanie profesjonalnym muzykiem. Lecz gdy marzenia o pianistyce przybrały realną postać, na scenę wkroczyła charyzmatyczna osobowość Hotowitza, a duch tego geniuszu nie pozwolił artyście o sobie zapomnieć.
Transkrypcje Horowitza znane są tak naprawdę jedynie z jego partytur. Również w przypadku tego albumu partytury powstały w wyniku długotrwałej pracy artysty. Tadeusz Domanowski opracował je na podstawie dostępnych nagrań.
Płyta miała być początkowo swoistym hołdem dla Vladimira Horowitza, wyrazem podziwu dla jego pianistyki i niezapomnianej wirtuozerii, lecz także dla jego zdolności kompozytorskich, które zaprezentował w swoich aranżacjach i transkrypcjach utworów orkiestrowych. W miarę pracy nad materiałem stało się jednak jasne, że postać mistrza skłania do zastanowienia się nad istotą współczesnej pianistyki głębiej. Aby dotrzeć do jej serca Tadeusz Domanowski postanowił przenieść słuchaczy w przeszłość i zaprezentować ścieżkę rozwoju wirtuozerii od baroku po dzień dzisiejszy. Jego poszukiwania przybrały wielowymiarową postać.
Sonaty Scarlattiego były w czasach Horowitza kamieniem milowym w rozwoju techniki klawiszowej. Toccata Schumanna do dziś pozostaje jednym z najtrudniejszych utworów fortepianowych. Natomiast dzieła takie jak Sonet Petrarki lub Dolina Obermanna ukazują inny jeszcze wymiar wirtuozerii, w którym technika jest podporządkowana muzyce i stronie emocjonalnej.
Na płycie znajdą się także kompozycje Sergiusza Prokofiewa, którego wkład w rozwój pianistyki w XX wieku jest niezaprzeczalny. Horowitz dokonał także amerykańskich prawykonań m.in. Sonat fortepianowych nr. 6, 7 i 8 (Sonat wojennych)tego kompozytora. W dwóch utworach Prokofiewa zawartych w albumie, widać pewne rozwiązania techniczne, które nie występowały w literaturze fortepianowej, takich jak nowe układy akordowe czy specyficzne, polifoniczne prowadzenie głosów.
W swojej muzycznej podróży poprzez dzieje wirtuozerii, w której przewodnikiem pozostaje Vladimir Horowitz, Tadeusz Domanowski nie zapomina o słuchaczu. Program skomponowano w sposób, który może zainspirować melomanów przy jednoczesnym budowaniu zwartej całości.
Tadeusz Domanowski to jeden z polskich pianistów młodego pokolenia. Vadimir Ashkenazy powiedział o nim:
Słuchając Tadeusza Domanowskiego byłem pod dużym wrażeniem zarówno jego wielkiego talentu, jak i oddania muzyce.
Inny legendarny pianista Lazar Berman powiedział:
Tadeusz Domanowski jest dojrzałym muzykiem o ogromnym potencjale twórczym.
Tadeusz Domanowski urodził się w Gliwicach w 1980 roku. Edukację artystyczną rozpoczął w wieku dziewięciu lat w gliwickiej Szkole Muzycznej w klasie prof. Danuty Rafik. W 1999 roku ukończył Państwowe Liceum Muzyczne im. Zenona Brzewskiego w Warszawie w klasie prof. Marczelli Eriginy. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Andrzeja Stefańskiego.
Od 2013 roku doskonali swoje umiejętności pianistyczne w Steinhardt School of Culture, Education and Human Development na Uniwersytecie Nowojorskim pod kierunkiem prof. Deirdre O’Donohue.
Aktywnie uczestniczył w licznych kursach mistrzowskich prowadzonych przez takich pianistów jak: Menahem Pressler, Lazar Berman, Stephen Kovacevich, Jerome Rose, John Owings, Pavel Gililov, Vladimir Viardo, Aldona Dvarionaite.
Domanowski jest laureatem wielu konkursów pianistycznych: w Niemczech (Konkurs Steinwaya w Hamburgu), na Litwie (Konkurs im. Balysa Dvarionasa w Wilnie),we Włoszech (IBLA Grand Prize) a także ogólnopolskich konkursów pianistycznych (Warszawa, Konin).
Koncertował w wielu krajach Europy, Ameryki i Azji między innymi w: Niemczech, Francji, Włoszech, Wielkiej Brytanii, Szwecji, Grecji, Czechach, Rumunii, Mołdawii, na Litwie, w Rosji, Chinach, Stanach Zjednoczonych. Występował z recitalami i jako solista z orkiestrami symfonicznymi na wielu festiwalach w Polsce i za granicą (Muzyczne Lato w Rybnej, Festiwal Pianistyki Polskiej w Słupsku, Tydzień Talentów w Tarnowie, Rencontres Internationales Frederic Chopin w Nohant we Francji, 26th Harbin Summer Music Festival w Harbin w Chinach, Martisor 2003 w Kiszyniowie w Mołdawii, Festiwal Muzyczny w Bad Gandersheim w Niemczech, Ionio Festival Paolo Carrer w Grecji, Festiwalu Bebersee w Niemczech). W 2008 roku został wyróżniony i zaproszony przez Europejski Bank Centralny (jako jedyny instrumentalista z Polski) do wzięcia udziału w festiwalu “Europejskie Dni Kultury” we Frankfurcie nad Menem.
Tadeusz Domanowski występował również jako kameralista na wielu festiwalach muzycznych w Polsce i za granicą (Talentinum 2000 w Zlin w Czechach, Dni Kultury Polskiej w Sztokholmie w Szwecji, Festiwal Wieczory w Arsenale). W 2000 roku otrzymał zaproszenie od światowej sławy skrzypaczki i profesorki Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie Mariny Jaszwili do towarzyszenia artystce w cyklu koncertów monograficznych poświęconych twórczości kameralnej Johannesa Brahmsa, na których wspólnie wykonali wszystkie Sonaty na skrzypce i fortepian tego kompozytora. Koncerty odbyły się w Polsce i w Rosji. Współpracował również z Kwartetem Śląskim oraz Kwintetem Filharmonii Narodowej.
Tadeusz Domanowski uczestniczył w cyklu programów telewizyjnych transmitowanych przez TVP Polonia, w których wykonał utwory fortepianowe i kameralne polskich kompozytorów. Ponadto dokonał wielu nagrań archiwalnych utworów fortepianowych Beethovena, Chopina oraz utworów współczesnych kompozytorów dla Polskiego Radia. Nagrywał również dla Radio France, France 2 oraz kanału telewizyjnego Mezzo.
Tadeusz Domanowski
Premiera: 5 marca 2013 roku
EMI Classics
