Wystawa Ustanawianie szczęścia oparta jest na dogłębnej analizie pojęcia szczęścia na przestrzeni dziejów, w życiu codziennym i kulturze oraz na obnażeniu absurdu, jaki wynika ze związku tego pojęcia z procesem ustanawiania. Ekspozycja jest propozycją współpracy dla dziewięciorga artystów nad wspólnym problemem.
Nie jest to jednak do końca typowa wystawą tematyczną. Zaproponowane hasło: Ustanawianie szczęścia jest tylko zachętą do podjęcia wspólnego wysiłku zarówno artystycznego jak i kuratorskiego. Artyści dostali otwartą propozycję pracy nad zagadnieniem a ich prezentacja to zarówno dokładne odpowiedzi ale też i ekspozycja tymczasowego etapu procesu twórczego. Wystawa stanie się zatem polem eksperymentu lub bardziej tzw. jam session dla sztuk wizualnych. Kompletny efekt pracy do ostatniej chwili będzie nieznany, ponieważ artyści decydują się stosować takie środki wyrazu, jakie sami uznają za stosowne, mogą być to zarówno prace malarskie, instalacje, prace video, fotografie czy nawet performance.
Wystawa jest efektem współpracy galerii oraz dziewięciu artystów nad wspólnym problemem. Nie jest jednak do końca typową wystawą tematyczną. Zaproponowane hasło: Ustanawianie szczęścia jest tylko zachętą do podjęcia wspólnego wysiłku zarówno artystycznego jak i kuratorskiego. Artyści dostali otwartą propozycję pracy nad zagadnieniem a ich prezentacja to zarówno dokładne odpowiedzi, ale też i ekspozycja tymczasowego etapu procesu twórczego. Prace zostały wybrane a niektóre nawet celowo wykonane na potrzeby niniejszej wystawy przez samych artystów.
Artyści różnych generacji i o innych metodach percepcji artystycznej wybrali różne obszary dla swoich wypowiedzi na wybrany temat. Piotr Macha zdecydował się na filozoficzne rozważanie o elitarności poczucia szczęścia. Skoro tylko my jesteśmy zdolni szczęście odczuwać, to tak samo jest nam wyłączna zdolność odczuwania nieszczęścia. Przy tym szczęście jednych realizuje się kosztem drugich. Przeciwnie sprawy się mają w pracy Jarosława Modzelewskiego, gdzie szczęście jest dobrem wspólnym, dostępnym ponad podziałami (nawet gatunkowymi).
Michał Bałdyga natomiast demonstruje nam obraz szczęścia w kulturze i tradycji. Porusza przy tym kwestię norm społecznych i związaną z nimi groźbę wykluczenia, które to już są głównym motywem pracy Radosława Berenta. Jadwiga Sawicka odnosi się do samej sztuki, którą nazywa doskonałym opium dając wyraz przekonaniu o jej zdolności do tworzenia pozytywnych doznań, ale również niebezpiecznego narzędzia manipulacji.
Od zupełnie innej strony do tematu podchodzi Grupa OKO – prezentuje instalację dźwiękową działającą bardziej na nasze odczucia pozwalając nam samym znaleźć zawarty w niej element szczęścia. Damian Siuzdak kieruje swoje rozważania w stronę imponderabiliów. Dwie prezentowane prace dopełniają się wzajemnie i przypominają nam o istocie spraw najmniejszych.
Artyści zdecydowali się nie wartościować szczęścia, ani nie stawiać jednoznacznych definicji. Wszyscy uczestnicy wystawy pokazują nam szczęście taki, jaki jawi się nam na co dzień. Ich prace różnią się tak, jak różnią się koncepcje szczęścia, którego próby ustanowienia są czynem karkołomnym.
Artyści: Jadwiga Sawicka, Jarosław Modzelewski, Piotr Macha, Michał Bałdyga, Damian Siuzdak, Radosław Berent, Grupa OKO: Aleksandra Grünholz, Olga Ozierańska, Klaudia Jarecka
Kurator: Michał Ciesielski
Ustanawianie szczęścia
Wernisaż: 12 kwietnia 2013 roku, godz. 19.00
Wystawa potrwa do 17 maja 2013 roku
Galeria EGO
Wrocławska 19
Poznań
