Marek Bieńczyk, ur. w 1956 r. w Milanówku, pisarz, tłumacz, eseista. Laureat literackiej Nagrody Nike w 2012 r. za zbiór esejów pt. Książka twarzy. Przekładał m.in Kunderę, Ciorana, Barthesa. Wydał powieści: Tworki i Terminal oraz książki eseistyczne: Czarny człowiek, Melancholia: o tych, co nigdy nie odnajdą straty, Kroniki wina, Oczy Durera, Przezroczystość, Książka twarzy. Jest enologiem, publikuje artykuły na temat wina m.in. na łamach Gazety Wyborczej, Przekroju, miesięcznika Forbes, a wraz z Wojciechem Bońkowskim stworzył pierwszy polski przewodnik enologiczny pt. Wina Europy.
Małgorzata Sikorska-Miszczuk, dramatopisarka i scenarzystka, ukończyła Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych oraz Gender Studies na Uniwersytecie Warszawskim. Jest absolwentką Studium Scenariuszowego PWSFTiT w Łodzi. Jest autorką wielu sztuk teatralnych, granych i wystawianych w Polsce i za granicą (m.in. Szajba, Śmierć Człowieka-Wiewiórki, Katarzyna Medycejska, Zaginiona Czechosłowacja, Bruno Schulz: Mesjasz, III Furie (razem z M. Fertacz i S. Chutnik), Popiełuszko), a także scenariusza pełnometrażowego filmu animowanego Tytus, Romek i A’Tomek wśród złodziei marzeń (2003). Otrzymała wiele nagród i wyróżnień, m.in. Nagrodę Główną oraz Nagrodę Publiczności w Konkursie Metafory Rzeczywistości (2008), Grand Prix Sopot 2009. W 2012 r. za sztukę Popiełuszko otrzymała prestiżową Gdyńską Nagrodę Dramaturgiczną.
Agnieszka Drotkiewicz, ur. w 1981 r., ukończyła stosunki międzykulturowe oraz kulturoznawstwo na Uniwersytecie Warszawskim. Jest autorką powieści: Paris London Dachau, Dla mnie to samo i Teraz. Opublikowała trzy zbiory rozmów (dwa pierwsze wspólnie z Anną Dziewit): Głośniej! Rozmowy z pisarkami, Teoria trutnia i inne oraz Jeszcze dzisiaj nie usiadłam. W sezonie 2009/2010 była kuratorką cyklu spotkań literackich Daleko od Wichrowych Wzgórz w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. Redaktorka książki podsumowującej te spotkania oraz dramatu pod tym samym tytułem wystawionego w Teatrze Dramatycznym w reżyserii Marcina Libera.
Mariusz Wilk, ur. w 1955 r., pisarz-włóczęga, od dwudziestu lat mieszka na północy Rosji. Od końca lat siedemdziesiątych działacz opozycji, więziony w stanie wojennym. Współautor książki Konspira: rzecz o podziemnej «Solidarności»(1984). Po 1989 r. porzucił cywilizację i zamieszkał na Północy. Swoje przeżycia opisywał na łamach paryskiej Kultury, Zeszytów Literackich i Rzeczpospolitej — te podróżnicze eseje złożyły się na książki: Wilczy notes (1998), Wołoka (2005), Dom nad Oniego (2006) i Tropami rena (2007), Lotem gęsi (2012). W 2006 r. został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2009 r. przyszła na świat jego córka, Marta Matylda.
Elfriede Jelinek, ur. 20 X 1946 r. w Mürzzuschlag w Austrii. Była studentką Konserwatorium Wiedeńskiego, w którym zdobyła dyplom organistki. Studiowała również muzykologię, historię sztuki oraz teatrologię na Uniwersytecie Wiedeńskim. Debiutowała w 1967 r. zbiorem wierszy pt. Lisas Schatten. Jej poezja wzbudziła spore zainteresowanie i dzięki niej zdobyła swoją pierwszą nagrodę literacką. Trzy lata później uznane wydawnictwo Rowohlt opublikowało jej debiutancką powieść Wir sind lockvögel baby! (Jesteśmy przynętą kochanie!). Twórczość Jelinek jest wieloaspektowa i wysoce kontrowersyjna. Jej działalność polityczna spotyka się z rozbieżnymi i często żywiołowymi reakcjami. Jelinek zdobyła wiele prestiżowych nagród literackich, m.in. Nagrodę im. Georga Büchnera w 1998 r., Mülheimską Nagrodę dla Dramaturgów w latach 2002 i 2004, Nagrodę Franza Kafki w 2004 r. oraz – w tym samym roku – Literacką Nagrodę Nobla.
Thomas Glavinic, ur. w 1972 r. w Grazu. Od początku lat dziewięćdziesiątych tworzy powieści, eseje, opowiadania, sztuki radiowe oraz reportaże. Jego powieść kryminalna Der Kameramörder zdobyła w 2002 r. literacką Nagrodę im. Friedricha Glausera, a w 2006 r. nagrodę Österreicher Förderungspreis für Literatur. Wydana w 2006 r. powieść Die Arbeit der Nacht (Za sprawą nocy) również spotkała się z najwyższym uznaniem krytyków. Natomiast powieść Das bin doch ich, która ukazała się w 2007 r., została nominowana do Deutscher Buchpreis. Glavinic mieszka wraz z rodziną w Wiedniu.
Martin Pollack, ur. w 1944 r. w Bad Hall w Górnej Austrii. Studiował slawistykę i historię Europy Wschodniej w Wiedniu i w Warszawie. W czasie studiów pracował jak tłumacz i reporter. Jego głęboka wiedza na temat krajów słowiańskich została po raz pierwszy zaprezentowana szerszej publiczności po publikacji jego fikcyjnego przewodnika Po Galicji (1984). W Ojcobójcy (2002) Pollack rekonstruuje nazistowski proces pokazowy fotografa Filipa Halsmanna, a w książce Śmierć w bunkrze (2004) stara się przyjrzeć nazistowskiej przeszłości swojego ojca. Od kilku lat Pollack znany jest również jako autor reportaży, opowiadań i esejów dotyczących różnych regionów Europy Wschodniej. Książka Dlaczego rozstrzelali Stanisławów stanowi zbiór jego reportaży z ostatnich 25 lat. Jest laureatem wielu nagród, m.in. w 2007 roku otrzymał przyznawaną przez miasto Wrocław Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus.
Polska odsłona międzynarodowego projektu Ganymed goes Europe
od maja do lipca 2013 r.
Muzeum Narodowe we Wrocławiu
***
Ganymed to postać mitologiczna, ulubieniec Zeusa. Paulus Hochgatterer, poeta, który jest także psychiatrą dziecięcym, wybrał obraz Coreggia Porwanie Ganimedesa, przedstawiający dziecko unoszone przez orła. Tekst zatytułowany Ganymed Boarding tak się spodobał, że Austriacy nadali właśnie ten tytuł całemu projektowi. Opowieść Hochgatterera dobrze ilustruje ideę całego projektu: to nie są zwykłe adaptacje obrazów. (…)
Grzegorz Chojnowski, Magazyn O.pl
Przeczytaj cały artykuł w serwisie Magazyn O.pl: http://magazyn.o.pl/2013/grzegorz-chojnowski-3-w-jednym-ganymed-goes-europe/
