3. edycja Spotkań Sztuki Niezależnej dotyczy istotnego i złożonego tematu jakim jest kondycja współczesnego człowieka. Temat ten jest płaszczyzną do wypowiedzi w kontekście społecznym, psychicznym i płciowym. Istotne staje się tu przesłanie projektu który przede wszystkim ma wymiar społeczny poprzez podjętą problematykę. Prace prezentowane w ramach projektu obrazują zaburzenia i zakłócenia w funkcjonowaniu i życiu człowieka wobec stereotypowego myślenia i braku poczucia bezpieczeństwa oraz potrzeby porozumienia i akceptacji.
Założenie Spotkań Sztuki Niezależnej dotyczy prezentacji prac artystów zaproszonych do udziału w wystawie które nie podlegają weryfikacji organizatora w kontekście problematyki projektu. Organizatorem jest Galeria Promocji Młodych działająca w Bałuckim Ośrodku Kultury w Łodzi.
Wybór artystów prezentujących prace w ramach Spotkań Sztuki Niezależnej opiera się na znajomości i analizie ich wcześniejszych dokonań artystycznych. Ich prace opierają się na istotnej warstwie treściowej ukazanej dzięki własnym doświadczeniom , obserwacjom i analizie złożonego zagadnienia jakim jest człowiek, w tym przypadku w kontekście teraźniejszości i jego kondycji. Prace obrazują też absurd, który wpisany jest często w realia złożonej codzienności.
Umiejscowienie kobiety oraz jej fizyczności w kontekście społecznym i kulturowym jest głównym tematem prac Iwony Demko. Jej neon Obsession ukazuje uprzedmiotowienie kobiety oraz jednoznaczną role jaką pełni dla płci przeciwnej w życiu codziennym niezależnie od miejsca i czasu w historii ludzkości. Tematyka ta określa również ostatnie działania i najnowszą pracę Konsumując fikcję Julii Kurek0. Agnieszka Borkowska w swym obrazie ukazuje multiplikację uległej, służalczej kobiety, która społecznie i kulturowo wciąż zmuszona jest do walki o własne prawa w świecie wciąż zdominowanym przez mężczyzn. Bunt i krytyka układów polityczno-społecznych wobec wartości powszechnie uznanych jest kluczem do wypowiedzi w obszarze akcji i działań performatywnych Pawła Hajncla. Ironia ,absurd i trafność które cechują działania Hajncla można odnaleźć również w obrazach Artura Trojanowskiego,Pauliny Poczętej i Piotra Szwabe. Ukazują oni człowieka który jest destrukcją i zagrożeniem dla samego siebie.
Organiczność i struktura wewnętrzna człowieka jest głównym motywem prac z cyklu Wyciek i Zielnik Małgorzaty Wielek Mandreli. Człowiek w jej pracach zostaje poddany procesowi rozkładu. Podobnie u Barbary Kaczorowskiej małe formy malarskie ukazują autoportrety wewnętrzne powstałe na potrzeby analizy psychicznej której poddana została autorka. Umiejscowienie człowieka w środowisku naturalnym gdzie staje się intruzem i zagrożeniem dla tego co wokół jest istotną cechą prac video i instalacji Witka Ziemiszewskiego. W przestrzeni miejskiej bilbordy Agnieszki Ziemiszewskiej zadają trudne, niewygodne pytania, zmuszając do zwrócenia uwagi na drugiego człowieka oraz do refleksji nad samym sobą.
Izabela Maciejewska w cyklu fotografii inspirowanych dziełami Rembrandta Story that repeats z 2006 r w symboliczny sposób przywołuje sylwetki postaci i zdarzenia opisane w piśmie świętym. Obrazują one niezmienialne cechy ludzkie jak brak akceptacji dla inności , fałsz , przekupstwo które cechują gatunek ludzki po dziś. Pojawia się tu motyw Judasza, zdrady, ucieczki przedstawione w typowej dla Maciejewskiej narracji i sposobie obrazowania .W Antyatlasie Bartka Jarmolińskiego ukazani w pozycjach embrionalnych mężczyźni izolują się od przerastającej ich rzeczywistości zapadając w sen, który przypomina bezpieczne położenie istoty w łonie matki.
Niedoskonałość i przemijanie istnienia w odniesieniu do upływu czasu zawiera fotograficzny Autoportret Marty Frej, gdzie twarz autorki przenika się ze zdjęciem rentgenowskim zaglądając głębiej niż to co widoczne dla oka. Małgorzata Sulewska i Małgorzata Wojciechowska w cyklu wspólnie zrealizowanych obrazów Rubież stawiają pytanie o granice intymności. Wszelkie granice naszych reakcji wyznacza subiektywnie wytyczone terytorium intymności. Na wielkość tego obszaru wpływa wiele czynników, od wychowania po kulturę i tradycję. Autorki stawiają pytanie, gdzie przebiega granica intymności dla współczesnego człowieka. Prowokacyjnymi działaniami w obszarze video i performance Kamil Wnuk poddaje w wątpliwość istniejące układy w świecie sztuki prowokując do dyskusji o moralności i etyce człowieka.
Film Perky Pat Macieja Kozłowskiego inspirowany jest książką Philipa K. Dicka pt. Trzy stygmaty Palmera Eldritcha. Kozłowski w groteskowy i przewrotny sposób ukazuje sylwetkę animowanego bohatera utożsamiając go z wizerunkiem człowieka. Anna Kowal przedstawiła Fazę trzecią która obrazuje świat i ludzkość jako szalka Petriego ,która jest naczyniem służącym do hodowli i obserwacji mikroorganizmów w których odkryto program autodestrukcji. Brak jednoznacznej odpowiedzi na temat kondycji współczesnego człowieka nasuwa pytanie kim jesteśmy, jakie mamy nadrzędne wartości w świecie który narzuca nam tempo życia.
Artyści: Borkowska Agnieszka, Demko Iwona, Frej Marta, Hajncel Paweł, Jarmoliński Bartek, Kaczorowska Barbara, Kowal Anna, Kozłowski Maciej, Kurek Julia, Maciejewska Izabela, Poczęta Paulina, Szwabe Piotr, Sulewska Małgorzata, Trojanowski Artur / Art. Spożywcze, Wielek Mandrela Małgorzata , Wnuk Kamil, Wojciechowska Małgorzata, Ziemiszewska Agnieszka, Ziemiszewski Witek.
Iwona Demko ur. w Sanoku. W 2001 ukończyła Wydział Rzeźby na ASP w Krakowie, gdzie obecnie pracuje jako asystentka w Pracowni Rzeźby IV. W 2012 uzyskała tytuł doktora. Uczestniczyła w ponad 50-ciu wystawach zbiorowych i 11 wystawach indywidualnych.
