Muzeum Śląskie zaprasza na otwarcie ekspozycji jednego z najwybitniejszych grafików w Polsce, współtwórcy polskiej szkoły plakatu, którego charakterystyczna twórczość rozpoznawalna jest w Polsce i na świecie. Prezentacja plakatów Waldemara Świerzego jest hołdem złożonym znakomitemu, niedawno zmarłemu artyście.
Na ekspozycji zostanie zaprezentowanych 100 wybranych spośród 250 plakatów, znajdujących się w zbiorach Muzeum Śląskiego, pochodzących z różnych okresów twórczości tego grafika, ilustratora, pedagoga. Urodzony w Katowicach artysta, właśnie tutaj w 2011 roku świętował swoje 80. urodziny. Poprzez pierwsze lata pobytu na Śląsku oraz utrzymywane kontakty z tutejszą Akademią Sztuk Pięknych w latach następnych, stanowił swoisty pomost łączący lokalne środowisko z ogólnopolskim. W następnych etapach twórczości związany był głównie z Warszawą. Jak sam niejednokrotnie podkreślał, duży wpływ na wybór przyszłego zawodu miała nauka w pracowni świetnego grafika i pedagoga – Józefa Mroszczaka, organizatora powojennego życia artystycznego na Górnym Śląsku.
Sam wspominał swoje pierwsze lata nauki w Katowicach:
Pracowałem w katowickiej firmie reklamowej Geniusz i Syn. jako goniec. Nosiłem też drabinę i wiadro z klejem mojemu mistrzowi, który rozklejał plakaty w mieście. Miałem wtedy 15 lat, ale było tam kilku starszych chłopaków, już po wojsku, i to oni znaleźli w gazecie ogłoszenie, że otwiera się w Katowicach wyższą szkołę plastyczną. Zostałem jej najmłodszym adeptem. W tym rozwalonym wtedy kraju było dużo płotów ograniczających ruiny. I one były zaklejane plakatami projektowanymi np. przez Henryka Tomaszewskiego (…).
Waldemar Świerzy zaprojektował gigantyczną liczbę, ponad 1800 plakatów. Stworzył głównie plakaty o tematyce kulturalnej (teatralne, filmowe, cyrkowe i muzyczne), a także społecznej i sportowej. Punktem wyjścia dla budowania znaku w plakacie była zawsze postać ludzka. Zwiedzający w oparciu o zgromadzone plakaty z różnych okresów twórczości poznają bogaty dorobek artystyczny plakacisty. Na wystawie w Muzeum Śląskim będzie można zobaczyć m.in. plakat do filmu Czerwona oberża (1955), przedstawiającym groteskowo wydłużoną do formy znaku, komiczną twarz Mnicha, granego przez Fernandela, który powstał we wczesnego okresie twórczości Świerzego. Plakat ten był zapowiedzią późniejszego cyklu portretowego, który od lat 70. zaczął dominować w dorobku artysty. Dwa inne filmowe plakaty z tego okresu: Bulwar zachodzącego słońca (1957) oraz Ulica hańby (1959) należą dziś do klasyki światowego plakatu. Międzynarodową sławę przyniosły artyście także plakaty z portretami muzyków, w tym cykl wielkich postaci jazzu, m.in. Duka Ellingtona i Louisa Armstronga.
Artysta jako pierwszy wprowadził do plakatu elementy malarstwa i pozostał temu wierny w swej twórczości, w wyniku czego nastąpiło zrównanie formy plakatu z formą obrazu. Pomimo zmienności stylistycznej, plakaty jego autorstwa są bardzo charakterystyczne i łatwo rozpoznawalne. Cechuje je wyjątkowa zdolność łączenia malarskiej wirtuozerii z wyrazistością graficznego znaku oraz żywa kolorystyka, zestawiona z ekspresyjną linią. Inspirował się zarówno sztuką profesjonalną, głównie pop-artem, jak i ludową, malarstwem naiwnym oraz komiksem. Wszystkie inspiracje posłużyły do stworzenia własnego indywidualnego i oryginalnego stylu.
