Wychodząc od konwencji pop-artu, plakatu i hiperrealizmu Bartek Jarmoliński wypracował własny język malarskiej wypowiedzi, za pomocą którego komentuje – i kreuje – otaczającą go rzeczywistość. W swoich pracach: płótnach, fotografiach, obiektach oraz filmach video, podejmuje problemy dotykające Europejczyka XXI wieku, funkcjonującego w świecie konsumpcji, dyktatu mass-mediów, estetyzacji ulicy, manipulacji ludzkim wizerunkiem, zachwiania proporcji pomiędzy sferami sacrum i profanum. Bartek z dystansem i autoironią pokazuje siebie – współczesnego artystę i bohaterów współczesności, uwikłanych w dziwne zależności i sytuacje, wykreowane na potrzeby popkultury. Interesują go współcześni święci (cykl malarski Santo Subito, 2008-2012), publiczny wizerunek i społeczna rola artysty (cykl fotografii pt. Polski Export, 2009), zacieranie granicy między fikcją a rzeczywistością (cykl malarski Impossible, 2012), problemy tożsamości płciowej (cykl fotografii Confession after hours, 2008-2009), zależności i korespondencje między sztuką a polityką (Konflikt jako źródło wartości/Sukienki, obiekty z lat 2011-2012).
To sztuka problemowa i bardzo aktualna, sztuka stawiająca przed widzem ważne i trudne pytania dotyczące ludzkiej egzystencji, narodowej przeszłości i przyszłości, lokalnej tożsamości, wartości ważnych i ponadczasowych dla dzisiejszego człowieka. Jej stylizowana dekoracyjność, jaką odnajdziemy zwłaszcza w obrazach malarskich, jest odpowiedzią artysty na estetyzację kultury masowej, za którą kryją się właściwe każdemu z nas lęki, fobie, niepokoje. Jego prace obnażają system tworzenia i funkcjonowania wielu stereotypów w dzisiejszej rzeczywistości od próby określenia pojęcia mężczyzna po człowieka który stał się produktem na sprzedaż i idącymi za tym konsekwencjami. ,Gloria artis – video/2013 , Reakcje/2012, Confessions after hours – video,/2009, Wstyd /2010 to filmy w których występuje jako główny bohater, traktując swoje ciało jako główne narzędzie do wypowiedzi w podejmowanej przez autora problematyce. Są to zapisy jego performance wykonywanego do kamery. Okazjonalnie wykonuje również performance przed publicznością. Do najistotniejszych należą Fakt/2012, Czego oczekujesz od sztuki/2011 czy Ein Kunstler aus Polen ein gutes produkt/2010.
Bartek Jarmoliński odważnie i bezustannie poszukuje nowych środków wyrazu, zarówno w na poziomie warsztatowym, w malarstwie i video- performance, jak i w podejmowanej problematyce. Nie boi się tematów trudnych i kontrowersyjnych, jest otwarty na dialog z odbiorcą. Jego cykl malarski, zatytułowany Ingerencja/Muzeum z 2013 roku, jest próbą konfrontacji sztuki dawnej, klasycznej z działaniami awangardowymi, polegającymi na dosłownym nawiązaniu do interwencji miejskich Bungsy’ego, współczesnego brytyjskiego artysty graffiti, przekazującego przypadkowemu widzowi swoje komunikaty społeczno-polityczne w nieoczekiwanych miejscach publicznych. Bartek zamiast przestrzeni miejskiej wybiera natomiast kameralna z natury przestrzeń muzeum, świątyni sztuki, demitologizując w ten sposób role i znaczenie tej instytucji, a zarazem zastanawiając się, co widz może wynieść z muzealnej wizyty. Cykl ten ma dodatkowe znaczenie w kontekście łódzkich korzeni Bartka Jarmolińskiego i lokalnego kultu awangardy oraz działań Muzeum Sztuki.
Z kolei cykl malarski Organika z lat 2013-2014 polega na dosłownym uzewnętrznianiu tego, co człowiek ma w środku, czyli narządów ludzkiego ciała: układu pokarmowego, sercowego, krwionośnego itp.. Prace te są szokującym niekiedy dosadnością formy komentarzem do przemijania i starzenia się ludzkiego organizmu, zachodzących w nim zmian w czasie wszechobecnego kultu młodości.
Monika Nowakowska
Bartek Jarmoliński, Antyatlas
Wernisaż: 7 lutego 2014 roku, godz. 17.00
Wystawa potrwa do 13 marca 2014 roku
Galeria Pusta, Centrum Kultury Katowice
