Pies Pijaka to wystawa o związku psa z pijakiem, a może i artysty ze sztuką. Na pewno jednak o związku nie zawsze łatwym i znośnym, ale często opartym na bezwarunkowym przywiązaniu, oddaniu, zależności, ciągłych próbach, oddaleniach, zbliżeniach, znaczących zwrotach, powrotach i odejściach.
Pokazuje ona, że sztukę się robi, że sztuki się próbuje, że sztuka ma wymiar poważny, momentami nawet dramatyczny, ale również zabawny i cyniczny jednocześnie. Pies Pijaka to wystawa oszczędna w środkach, poruszająca kwestie prywatne, może bardziej wstydliwe, a jednak nieprawdopodobnie bliskie, z reguły oparte na sprzecznościach.
Jest niekoniecznie spójna, prezentuje prace nieoczywiste, powstające przy okazji lub niedokończone, prace które są obecne, ale niejako na marginesie pozostałej twórczości i innych tematów. To wystawa dwóch artystów w dwóch bliźniaczych przestrzeniach galerii, którzy w odmienny sposób mierzą się z rzeczywistością.
Rafał Bujnowski to jeden z najbardziej radykalnych malarzy współczesnych. Jego sztuka jest połączeniem dwóch, z pozoru odległych, dyscyplin artystycznych – malarstwa i konceptualizmu. Tematem kolejnych projektów Bujnowskiego – obrazów, wideo, obiektów czy akcji – są konwenanse związane ze społecznym funkcjonowaniem artysty, dzieł sztuki i obrazów, jak również konwencjonalność samej sztuki. Obrazy Bujnowskiego to w pełni świadome malarstwo konceptualne – przedmioty ujawniające i zmieniające sens w zależności od otoczenia w jakim zostaną umieszczone, to swoiste modele dzieł sztuki, ujawniające napięcie między procesem artystycznej produkcji i konsumpcji.
Oskar Dawicki tworzy prace, które mają postkonceptualny charakter i utrzymane są w lekko groteskowej, ironicznej, a nawet absurdalnej aurze. Dawicki łączy w swojej sztuce romantyczno-tragiczny komponent, silnie nasycony własnymi rozterkami egzystencjalnymi z poetyką i krytycznym wymiarem sztuki konceptualnej. Autorefleksja nad własnym statusem instytucjonalnym jako artysty współczesnego przeplata się ściśle z refleksją nad własną tożsamością, a raczej nad jej ulotnością, umownością, eterycznością, słabością. Dyskomfort, nieporozumienie, komplikacja – to pojęcia, na których wspiera się wyobraźnia artysty, bezproduktywność sztuki wydaje się być zaś dla Dawickiego jej najbardziej obiecującym wymiarem.
Kuratorka: Patrycja Ryłko
Rafał Bujnowski, Oskar Dawicki, Pies pijaka
Wernisaż: 23 stycznia 2014 roku, godz. 19.30
Wystawa potrwa do 2 marca 2014 roku
Gdańska Galeria Miejska 2, ul. Powroźnicza 13/15
Gdańsk
