21 lutego w toruńskim Centrum Sztuki Współczesnej rusza szósta już edycja festiwalu CoCArt – niezwykłego, unikalnego w tej części Europy festiwalu, łączącego nowe trendy we współczesnej muzyce awangardowej i eksperymentalnej.
CoCArt Music Festival to niezwykły, unikalny w tej części Europy festiwal, łączący nowe trendy we współczesnej muzyce awangardowej i eksperymentalnej. CoCArt to prawdziwa uczta dla fanów muzyki elektronicznej i elektroakustycznej – jak co roku zjadą się do toruńskiego CSW artyści o statusie prawdziwych legend dźwiękowej awangardy, jak i młodsi, którzy w ostatnich latach niespodziewanie zabłysnęli w Polsce i za granicą. Szósta edycja festiwalu po raz drugi zrealizowana zostanie w największej przestrzeni Centrum, tj. sali kolumnowej na pierwszym piętrze. Kuratorami festiwalu są: Rafał Iwański oraz Rafał Kołacki, koordynatorem: Piotr Zawałkiewicz.
Program CoCArt’u:
piątek, 21 lutego
- Piotr Kurek (Polska) – muzyk, multiinstumentalista, autor projektu Piętnastka i kilku albumów wydanych nakładem Sangoplasmo, Digitalis, Crónica Electronica. Mieszka i pracuje w Warszawie. Współpracował z Sylvią Monnier (jako Suaves Figures), Pawłem Romańczukiem (Małe Instrumenty), Stephanem Mathieu, Arturasem Bumsteinasem i Hubertem Zemlerem (Betaville, Piętnastka). Koncertował na wielu festiwalach w kraju i za granicą. Współpracował z teatrami. Kurek świadomie nawiązuje do najważniejszych muzycznych zjawisk przełomu lat 60-tych i 70-tych – głównie krautrocka, psychodelii i minimalizmu, nadając im aktualny kontekst, jednocześnie unikając wyraźnej klasyfikacji. Cechą charakterystyczną jego utworów jest hipnotyczny rytm oraz bardzo bogate, pełne niuansów, brzmienie instrumentów klawiszowych
- Feine Trinkers bei Pinkels Daheim (Niemcy) – Jürgen Eberhard – mieszka w Bremie, gdzie pracuje jako architekt. Od 1989 roku poświęca się tworzeniu eksperymentalnej muzyki elektronicznej i jest współtwórcą projektu Feine Trinkers bei Pinkels Daheim, który stał się jego indywidualnym projektem w roku 2004. Od tamtej pory wydał wiele płyt, zawsze ze starannie zaprojektowanym okładkami, we współpracy z międzynarodowymi wytwórniami muzycznymi, takimi jak Audiofile Tapes (USA), Vinyl Communication (USA), Drone Records (Niemcy), White Rabbit Records (Niemcy) i Silken Tofu (Belgia). Celem artysty jest tworzenie dźwięków i krajobrazów muzycznych za pomocą przedmiotów, które nie są zazwyczaj wykorzystywane jako instrumenty muzyczne, takich jak zabawki, przybory kuchenne czy chemikalia. Zgromadzone i na nowo zaaranżowane dźwięki są elektronicznie przetwarzane i przegrupowywane na wiele różnych sposobów do momentu, w którym ich oryginalne brzmienie jest całkowicie zmienione. Ciężki psycho-akustyczny dźwięk – efekt tej pracy – prezentowany podczas pokazów na żywo, to uczta zarówno dla uszu, jak i oczu
- Innercity Ensemble (Polska) – kolektyw, czy jak kto woli supergrupa, którą tworzą muzycy znani z takich grup jak m.in. Sing Sing Penelope, Something Like Elvis, Ed Wood, Hati, Grobbing Thristle. Idea zespołu wzięła się z chęci skumulowania mas dobrej energii i jeszcze lepszej muzyki, jaka w ostatnich latach wykwitła w Bydgoszczy, Toruniu i Poznaniu wśród wyżej wymienionych składów. Zespół jest wynikiem niezwykłego spotkania siedmiu muzycznych osobowości, które zapisały się już w historii polskiej muzyki alternatywnej i jazzowej, a także tych, które od kilku lat aktywnie ją współtworzą. Podczas pierwszej sesji nagraniowej w lipcu 2011 r. – bez założeń, koncepcji i wstępnych planów, muzycy wspólnie improwizowali przez trzy dni od rana do nocy, czego rezultatem były dwie dobrze przyjęte płyty: epka Innercity Ensemble (dostępna w internecie) i album Katahdin wydany w październiku 2012 na CD. Muzyka Innercity Ensemble nie jest jedynie wypadkową tego, co każdy wnosi do zespołu, ale daje nową jakość unikającą prostych szufladek takich: jazz, ambient, drone, post-industrial, muzyka psychodeliczna. To dźwięki transowe, medytacyjne, jednak pełne ulotnych melodii i mimo surowości instrumentarium, zachowujące wewnętrzny spokój. Grupa grała koncerty m.in. na Experimental and Jazz Music from Poland (Londyn, 2013), Festiwalu Jazz Jantar (Gdańsk, 2013), Unsound Festival (Kraków, 2012). Skład kolektywu jest od początku niezmienny i tworzą go: Radek Dziubek, Rafał Iwański, Wojtek Jachna, Rafał Kołacki, Artur Maćkowiak, Tomek Popowski i Kuba Ziołek. Podczas koncertu na na toruńskim festiwalu będzie miała miejsce premiera drugiego albumu Innercity Ensemble – w postaci podwójnej płyty/kasety, których wydawcą jest krakowska oficyna Instant Classic
- Bernd Klug (Austria) – artysta dźwiękowy i basista (kontrabas) z Wiednia, obecnie rezydujący w Nowym Jorku. Jako muzyk uprawia szeroko rozumianą muzykę współczesną, skupiając się głównie na improwizacji. Pracując jako solista, którego głównym instrumentem jest kontrabas, skupia się na świecie dźwięków z wnętrza instrumentu – używając pudła rezonansowego, smyczka i częstotliwości rezonujących w danym pomieszczeniu. Zmierza jednocześnie w kierunku radykalnej redukcji roli kompozytora/performera i tradycyjnej muzycznej narracji. Jego koncerty to żywe instalacje dźwiękowe (live sound installations). B. Klug jako autor instalacji dźwiękowych skupia się ostatnio na dźwięku rozpatrywanym jako jako rzeźba oraz zagadnieniach przestrzeni publicznych. Koncertował i współpracował m.in. z takimi artystami jak Meaghan Burke, Danielle Dahl, Bernhard Hammer, Sixtus Preiss, Gust Burns, Burkhard Stangl, John Butcher, Franz Hautzinger, Butch Morris, Bernhard Lang, Daniel Lercher, Henrik Munkeby Nørstebø, Radu Malfatti i wieloma innymi. Bernd Klug jest członkiem wiedeńskiego kolektywu improwizatorów snim. Yostał uhonorowany nagrodą New Austrian Sound of Music na lata 2014-15, wcześniej otrzymaj grant na edukację muzyczną w Harvestworks (NYC) na lata 2012-13
- Bocian Records (Polska) – Grzegorz Tyszkiewicz wystąpi z setem skondensowanych błędów ze źle wytłoczonych winyli wytwórni Bocian, którą prowadzi. Twórca labelu jest znanym w środowisku i aktywnym od lat propagatorem niszowej muzyki, który organizował koncerty i zdarzenia, udziela się na forach popularyzujących sztukę dźwięku, okazjonalnie publikuje teksty. Wytwórnia powstała w 2009 roku. Bocian jest labelem eksperymentalnym – wyjaśnia linię programową Tyszkiewicz – Istotne przy wyborze artystów jest ich zainteresowanie dźwiękiem (sonoryzm). Nie podoba mi się muzyka przegadana, oczywista stylistycznie zamknięta.
sobota, 22 lutego
- Francisco López (Hiszpania) – urodzony w 1964 roku hiszpański artysta dźwięku, uznawany powszechnie za jedną z najważniejszych postaci szeroko pojmowanej sztuki dźwięku. Przez ponad trzydzieści lat swojej twórczości rozwinął niezwykle oryginalne podejście do tworzenia, oparte między innymi na głębokim nasłuchiwaniu świata. Działalność Lópeza artysty wyrasta również z jego doświadczenia jako entomologa. Podczas pracy terenowej w środkowoamerykańskich lasach tropikalnych, uderzyła go zbieżność między pejzażem dźwiękowym takiego lasu a koncepcją słuchania akuzmatycznego zaproponowaną przez Pierre’a Schaeffera. W myśl tej zasady choć lasy te są wypełnione dźwiękiem, źródła tych dźwięków (owady, ptaki, małpy) są zazwyczaj ukryte. Zagrał i zrealizował setki koncertów, projektów (podsumowujących nagrania terenowe), warsztatów i instalacji dźwiękowych w ponad sześćdziesięciu krajach na pięciu kontynentach. Jego obszerny katalog publikacji (w studio i na żywo współpracował z ponad 150 artystami) obejmuje 300 tytułów wydanych na całym świecie. Odznaczony czterokrotnie wyróżnieniem w konkursie Ars Electronica Festival, jest także laureatem Nagrody Qwartz 2010 dla najlepszej antologii dźwiękowej. Niemal wszystkie nagrania Lópeza pozostają bez tytułu, ponieważ stara się on zwrócić naszą uwagę raczej na same dźwięki niż ich źródła. Z tych samych przyczyn podczas występów na żywo López prosi publiczność, by zawiązywała sobie oczy.
