- Mia Zabelka (Austria) – pochodzi z Wiednia. Kompozytorka, skrzypaczka elektroakustyczna i wokalistka. Uznawana obok Jona Rose i Laurie Anderson za jedną z najbardziej innowacyjnych skrzypaczek z kręgu free improvisation. Studiowała muzykę i kompozycję u Romana Haubenstock-Ramatiego, Dietera Kaufmanna, Kurta Schwertsika i Aleksandra Arenkova. Jako kompozytorka i wykonawczyni muzyki improwizowanej i elektroakustycznej wypracowała swój własny język oparty na de- i rekonstrukcji dźwiękowych możliwości skrzypiec, wykorzystując do gry na żywo efekty elektroniczne i nowe techniki wykonawcze. Koncertowała w Ameryce, Europie i Rosji. Laureatka wielu nagród, trzy razy otrzymała Prix Ars Electronica, była gościem programu DAAD w Berlinie. Kompozycje zamówione przez m.in. Salzburger Festspiele/Zeitfluß, Ars Electronica, steirischer herbst, Bonner Tage für Neue Musik, Stiftung Akademie der Künste Berlin, New Music America, De Ijsbreker Amsterdam, ORF Kunstradio, Klangturm St.Pölten. Współpracowała z takimi muzykami, jak m.in. John Zorn, David Moss, Franz Hautzinger, Martin Siewert, Phil Minton, Shelley Hirsch, Fernando Grillo, Eliot Sharp, Wolfgang Mitterer, Francis Marie Uitti, Fred Frith, Manon Liu Winter. Obecnie współpracuje w duetach z Lidią Lunach i Zahrą Mani, z artystką video Mią Makela, a także w triach z Pavlem Fajtem/Johannesem Frishem i Johnem Russelem/Maggie Nichols. www.miazabelka.com
- Jason Kahn (Szwajcaria) – muzyk, artysta, autor tekstów teoretycznych. Urodził się w 1960 r. w Nowym Jorku, dorastał w Los Angeles. W 1990 r. przeniósł się do Europy i obecnie mieszka w Zürichu. Swoje instalacje prezentował w muzeach, galeriach i przestrzeniach publicznych w wielu miejscach. Jako artysta dźwięku poruszający się na polu elektroniki i perkusista, Kahn współpracuje regularnie z wieloma muzykami, zarówno w składach improwizowanych jak i autor partytur graficznych, które komponuje dla określonych grup. Inne formy artystycznej aktywności Jasona Khana to utwory dla radia, do filmu, teatru i baletu. Projektował także wiele okładek płyty CD, winylowych oraz kaset. Jego teksty pojawiają się w książkach, magazynach i wkładkach wielu publikacji audio. Regularnie koncertuje na całym świecie, występował z koncertami w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, Australii, Egipcie, Turcji, Libanie, Hong Kongu, Izraelu, Singapurze, Indiach, Korei Południowej, Malezji, Meksyku, Nowej Zelandii i Afryce Południowej. Od 1998 do 2008 prowadził wytwórnię płytową Cut, w której opublikował 25 płyt CD z muzyką swego autorstwa i innych artystów. Od 2011 r. pod marką Editions publikuje własne nagrania i pisma.
- Wilhelm Bras (Polska) – pod pseudonimem Wilhelm Bras kryje się śląski eksperymentator Paweł Kulczyński, postać szeroko znana na scenie elektronicznej muzyki niezależnej oraz w kręgach miłośników brzmień ekstremalnych. Autor niebanalnych koncertów plenerowych oraz instalacji dźwiękowych, jak też zapalony budowniczy elektronicznych instrumentów analogowych. Występując jako Wihlem Bras artysta zdecydował się przekuć swe niszowe doświadczenia w nieco bardziej przystępną i zrytmizowaną formę, zachowując jednak charakterystyczny dla siebie pazur i wybujałe, choć surowe brzmienia. Efektem pracy P. Kulczyńskiego jest też płyta/kaseta o romantycznym tytule “Wordless Songs by the Electric Fire”, wydana przez oficynę Mik Musik. Repetytywne sekwencje uchylają furtkę do organicznego świata sprężystych hałasów, karkołomnych wolt i zgrzytów.
- Witold Oleszak/Adam Gołębiewski (Polska) – urodzony w 1970 r., naukę muzyki rozpoczął w wieku 5 lat. Po latach kształcenia (fortepian klasyczny), porzucił szkołę i wkrótce dołączył do awangardowej, muzycznej i para-teatralnej grupy KREW. To doświadczenie najbardziej wpłynęło na kierunek jego artystycznych poszukiwań. W 1989 rozpoczął studia w zakresie architektury, równolegle działając na polu muzycznym – jako autodydakta. W tym czasie powstawały wyłącznie utwory-ilustracje dla teatru alternatywnego oraz koncepcje partytur graficznych. Obecnie skupia się prawie wyłącznie na wykonawstwie muzyki swobodnie improwizowanej, pozostając jednocześnie członkiem poszukujących grup muzycznych – REPORTAŻ i RAL7024. Najczęściej gra na fortepianie i fortepianie preparowanym, instrumentach własnej konstrukcji oraz na dowolnych instrumentach zepsutych i na krawędzi ruiny. Jako wykonawca, najbardziej ceni sobie współpracę z innowacyjnymi perkusistami takimi jak: Andrzej Karpiński, Chris Cutler, Adam Gołębiewski, Robert Broniarz, Mark Sanders, Dyre Magnus Korssjøen, czy Roger Turner, z którym gra na stałe od kilku lat.
- Adam Gołębiewski – perkusista improwizator, muzykolog, socjolog. Używając zestawu perkusyjnego dąży do przeinterpretowania jego cech anatomicznych, ekspresyjnych i brzmieniowych. Improwizację w muzyce traktuje jak otwarty amalgamat właściwych uczestnikom, równoprawnych estetyk, będącą praktyką dialogu, kompromisu i pokory. Projekty i sytuacje muzyczne dzielił, m.in. Yoko Ono, Thurstonem Moorem, Fredem Lonberg-Holmem, Witoldem Oleszakiem, Kenem Vandermarkiem, Matsem Gustafssonem, Sharifem Sehnaoui, Mazenem Kerbajem, Patrykiem Lichotą, Piotrem Mełechem, Anną Zielińską, Sławkiem Janickim czy Hermanem Muntzingiem. Wraz z Konradem Chylem współtworzył społeczną-dźwiękową koncepcję FreeSite. http://podotykajsobiepoznan.bandcamp.com/track/duo-studies-07-0
Imprezy towarzyszące:
20 lutego – koncert Micromelancolié (PL), Dom Muz, ul. Podmurna 1/3, godz. 19.00
21 lutego – chillout room, Klub Tantra, ul. Ślusarska 5, godz. 23.59
22 lutego – warsztaty dźwiękowe, Francisco López (SP)
22 lutego – after party, NRD, ul. Browarna 6, godz. 23.59
CoCArt Festival
od 21 do 22 lutego 2014 roku
Centrum Sztuki Współczesnej w Toruniu
