Konrad Smoleński (ur. w 1977 roku w Kaliszu). Zajmuje się muzyką, rzeźbą, instalacją i instalacją dźwiękową, performance a także fotografią. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu, którą ukończył w 2002 roku. W latach 2002-2009 pracował tam jako asystent. Należał do poznańskiej grupy artystycznej Penerstwo, był animatorem sceny Pink Punk , współtworzył zespoły: Mama, Kristen, K.O.T., Sixa. W latach 1999-2002 uczestniczył w działaniach Stada Prusa. W 2011 roku został laureatem Nagrody Spojrzenia Fundacji Deutsche Bank, w konkursie organizowanym przez warszawską Zachętę. Reprezentował Polskę na 55. Biennale Sztuki w Wenecji w 2013 r.
W twórczości artysta szczególnie wykorzystuje możliwości, jakie daje połączenie sfery audio i akcja na żywo z elementami instalacji, wideo i praktyki do it yourself (zrób to sam). Wraz z Danielem Szwedem tworzy grupę BNNT, w której działaniach ważny jest element performatywny – zaskakujący sound bombing – furgonetka z zamaskowanymi artystami pojawia się w przestrzeni publicznej i oddziałuje intensywnym dźwiękiem i terrorystycznymwizerunkiem – kominiarki, instrument przypominający rakietę typu Tomahowk. Mieszka i pracuje w Warszawie i Bernie
Monika Weiss jest polsko-amerykańską artystką, której sztuka bada relacje między historią i postpamięcią. Jej performatywne instalacje, projekty publiczne, filmy, obiekty i kompozycje dźwiękowe funkcjonują w kontekście fenomenologii ciała, gestu, śladu i enuncjacji, Przed powstaniem każdej pracy artystka przeprowadza intensywny research, często współpracując z historykami lub archiwistami. Jej aktualne prace skupiają się na aspektach pamięci publicznej oraz amnezji, istniejących w fizycznej i politycznej przestrzeni miast. Trans-dysciplinarna twórczość Weiss przywołuje także pradawne rytuały lamentu jako aktu o politycznej sile, tradycyjnie wykonywanego w przestrzeni publicznej przez zorganizowane grupy kobiet. Brytyjski krytyk sztuki Guy Brett twierdzi, że
Weiss stwarza odmienne doświadczenie przestrzeni i czasu, który nie ma określonego końca lub celu, jest stały, trwa, umacniając się i pogłębiając ludzką obecność. Jej sztuka jest szczególnym i oryginalnym połączeniem technologicznych mediów (projekcja wideo) z archaicznym aktem rysowania. Dźwięk jest także istotnym elementem jej prac. Precyzyjnie skomponowany przez artystkę, przenosi bezdźwięczne sfilmowane akcje w inne rejony znaczeń.
Wśród wystaw indywidualnych Weiss zwraca uwagę Five Rivers (Pięć Rzek) pierwszy retrospektywny przegląd jej twórczości, zorganizowany przez Lehman College Art Gallery, City University of New York w 2005 roku i zrecenzowany w The New York Times. Monika Weiss jest reprezentowana przez Galerie Samuel Lallouz w Montrealu oraz w międzynarodowych kolekcjach i publikacjach. Weiss jest Profesorem w Sam Fox School of Design & Visual Arts, Washington University in Saint Louis. Urodzona w 1964 w Warszawie, artystka mieszka i pracuje w Nowym Jorku.
Krzysztof Pawlik (Grupa INIRE). Kompozytor, twórca wideoartu, prezentacji multimedialnych i scenicznych, realizacji audiowizualnych oraz eksperymentalnych programów radiowych (Polskie Radio Wrocław 1993-1996, Radio Jowisz 1996-98). Autor muzyki teatralnej oraz realizacji audiowizualnych do spektakli teatralnych.
Jego kompozycje i instalacje prezentowane były m.in. na Generative Art w Rzymie, Lucce i Mediolanie, Videoformes Festival w Clermont Ferrand w cyklu Night Will Not Fall, Art in Translation w Rejkiawiku, Festiwalu Prawykonań Muzyki Audioscenicznej Audio Stage w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Kinetica Art Fair w Londynie, Festiwalu ArtofLivin w Pradze, Bratysławie i Budapeszcie, Międzynarodowym Biennale Sztuki Mediów WRO we Wrocławiu, Audio Art Festival w Krakowie oraz w ramach indywidualnych wydarzeń artystycznych w kraju i za granicą. Założyciel i współtwórca audiowizualnych formacji: INIRE, Head58m, Radio Internazionale, The Embryonal Position, Rhetoric Conversation.
Małgorzata Dancewicz (Grupa INIRE). Artystka sztuk wizualnych i VJ, performerka eksperymentująca na gruncie sound art, kuratorka projektów performatywnych. Jej zainteresowania badawcze koncentrują się wokół związków sztuki i nowych technologii, zagadnieniu liveness w performence multimedialnym i wpływu audiowizualności na rozwój sztuk performatywnych. Współtwórczyni formacji INIRE. Kuratorka Festiwalu Form Audiowizualnych INTERMEDIALE w Teatrze Heleny Modrzejewskiej w Legnicy. Napisała i zrealizowała kilkadziesiąt audiowizualnych performance scenicznych. Jest autorką tekstów dramatycznych i muzyki teatralnej. Autorka realizacji wideo oraz VJ–ingu do muzyki eksperymentalnej.
Jej działania prezentowane były między innymi w ramach Festiwalu Prawykonań Muzyki Audioscenicznej Audio Stage w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Kinetica Art Fair w Londynie, Live in Progress w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku, Wrocław Industrial Festival, Festiwalu TRANS/WIZJE, Gender Music Voice w Institut für Musikwissenschaft w Wiedniu, w ramach cyklu Audioaktywni w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu, ArtFest w Tarnowie i in.
Jerzy Kosałka (ur. w 1955 roku w Będzinie). Artysta multimedialny, performer, w swej działalności używa różnorodnych technologii, buduje obiekty, makiety, tworzy instalacje i realizacje w przestrzeni publicznej oraz site-specyfic, zajmuje się również malarstwem. Dyplom z malarstwa uzyskał w 1981 roku we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w pracowni prof. Zbigniewa Karpińskiego, gdzie następnie był zatrudniony przez pewien czas jako asystent. Pracując na uczelni dołączył do redakcji wydawanego przez studentów Magazynu Psychoaktywego LUXUS. Po stworzeniu grupy Legendarny LUXUS uczestniczył w większości jej wystąpień artystycznych. Zdobył nagrody i wyróżnienia, m.in. cztery nagrody na 39. Biennale Malarstwa Bielska Jesień 2009 i Nagrodę im. Krystiany Robb-Narbutt – dla artystów poszukujących i wykazujących się niezależnością.
Przewrotny dadaistyczny humor i ironia łączą się w jego realizacjach z nurtem sztuki krytycznej, absurd z aktualnym komentarzem rzeczywistości. Charakterystyczna dla sztuki artysty jest gra na stereotypach i konwencjach – społecznych, politycznych, popkulturowych a także artystycznych. Mieszka i pracuje we Wrocławiu.
Krzysztof M. Bednarski (ur. w 1953 roku w Krakowie). Rzeźbiarz, akcjoner, twórca obiektów, instalacji i filmów wideo. Jest absolwentem Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (1973-1978, pracownia prof. Jerzego Jarnuszkiewicza i prof. Oskara Hansena). W roku akademickim 1996/1997 w zastępstwie prof. Grzegorza Kowalskiego prowadził zajęcia dydaktyczne na macierzystym wydziale. Blisko związany z teatrem Jerzego Grotowskiego, dla którego w latach 1976–1981 projektował plakaty.
Kilkakrotnie wyróżniony stypendium Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz w latach 1988/1989 stypendium Rządu Włoskiego. Laureat Nagrody im. Katarzyny Kobro, Łódź 2004, Nagroda Kwartalnika EXIT, Warszawa 2005 oraz Złotej Sowy Polonii, Wiedeń 2012. Odznaczony Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, 2011. Prezentował swoje prace na ponad stu wystawach indywidualnych oraz na ponad pięciuset wystawach zbiorowych.
We wczesnych pracach odnosił się do propagandy komunistycznej (Portret totalny Karola Marksa, 1978) oraz sytuacji społeczno-politycznej Polski w stanie wojennym (Victoria-Victoria, 1983, obecnie w Muzeum Narodowym w Krakowie). Najbardziej znaną jego realizacją jest instalacja rzeźbiarska Moby Dick, 1987 (obecnie w kolekcji Muzeum Sztuki w Łodzi) – swoista ikona sztuki rzeźbiarskiej ostatnich dwóch dekad XX wieku w Polsce. Pracuje w Warszawie i Rzymie (gdzie mieszka od 1986 roku).
Łukasz Prus-Niewiadomski (ur. w 1985 roku w Oranie, Algieria). Polski artysta intermedialny, twórca instalacji, filmów, fotograf i performer. Jest absolwentem Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. L. Schillera w Łodzi. Uczestniczył w międzynarodowych projektach artystycznych, m.in. polsko-norweskim Shaping Time organizowanym przez PWSFTviT w Łodzi oraz Flaggfabrikken – Center for Photography and Contemporary Art w Bergen, jak też Hit the Ground we współpracy z grupą szwajcarskich artystów z Relax Studio. Brał udział w 15. Biennale Sztuki Mediów WRO 2013 Pioneering Values we Wrocławiu oraz w Kontekstach – Festiwalu Sztuki Efemerycznej w Sokołowsku. Swoje prace pokazywał m.in. w Bunkrze Sztuki w Krakowie, w Galerii Sztuki Współczesnej w Opolu, w Muzeum Sztuki Współczesnej we Wrocławiu, w Galerii Entropia we Wrocławiu, w Ośrodku Propagandy Sztuki w Łodzi, w Galerii Wymiany w Łodzi, w Brotfabrik w Berlinie, w Galerii Studio w Warszawie, w KinoLabie w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, w Galerii EL w Elblągu, na festiwalu Camerimage w Łodzi, na festiwalu Dwa Brzegi nad Wisłą. Mieszka i pracuje w Warszawie.
Wolodymyr Topij (ur. w 1979 w miejscowości Sudowa Wyshnia, Ukraina). Zajmuje się sztuką performance, malarstwem oraz pisze ikony. Studiował na Wydziale Architektury Wnętrz Narodowej Akademii Sztuki we Lwowie. W swojej twórczości zajmuje się metafizyką, analizą świadomości i życia we współczesnej kulturze masowej. Zrealizował performance m.in na: Festiwalu L2 (Lublin, 2009), Contemporary Art Week (Lwów, 2009, 2010, 2011, 2012), Festiwalu MÓZG (Bydgoszcz, 2010), Festiwalu Konteksty (Sokołowsko, 2013), Festiwalu Interakcje (Piotrków Trybunalski, 2013). Mieszka i pracuje we Lwowie.
Długość cugli wyznacza średnicę areny
Wernisaż: 9 maja 2014 roku, godz. 18.00
Wystawę można oglądać do 22 czerwca 2014 roku
Galeria Sztuki Współczesnej
pl. Teatralny 12
Opole
