Prezentowana we wrocławskiej Galerii Miejskiej wystawa zatytułowana 1990 poświęcona została grupie sześciu wyjątkowo interesujących twórców, którzy na ogólnopolskiej scenie artystycznej zadebiutowali w okresie znaczących transformacji ustrojowych i swoistego przełomu kulturalno-społecznego. Na ekspozycji zaprezentowane zostaną prace Sylwestra Ambroziaka, Zbigniewa Blukacza, Krzysztofa Gliszczyńskiego, Janusza Oskara Knorowskiego, Ireneusza Walczaka oraz Igora Wójcika, a więc artystów, prezentujących na wskroś indywidualne i oryginalne osobowości twórcze.
Młodzi artyści, kończący akademie sztuki w Katowicach, Gdańsku, Wrocławiu i Warszawie w pierwszej połowie lat 90. byli niejako skazani na siebie samych. Sytuacja narzuciła im jedyną drogę: indywidualizm i całkowitą samoistność. To z jednej strony oznaka i sposobność realizacji pełnej wolności, której można było przeciwstawić grupowość Nowej ekspresji i późniejszej sztuki krytycznej, z drugiej strony jednak możliwe źródło niepewności, lęku, bezradności. Dlatego przetrwali ten trudny okres tylko artyści o najwyższym poziomie świadomości własnych dążeń, celów, uznawanego systemu wartości, zakresu problematyki, którą pragnęliby rozwijać w swojej twórczości. Bez pomocy kolegów, podobnie myślących i podobnie malujących, bez wsparcia krytyków i kuratorów, po prostu samotnie i na poważnie.
W grupie artystów zaproszonych do wystawy 1990 jest aż czterech profesorów Akademii Sztuk Pięknych, laureatów najważniejszych nagród krajowych oraz zagranicznych. To grupa twórców uznanych, spełnionych, cieszących się autorytetem, wciąż wiernych sobie (może właśnie dzięki temu syndromowi niedopasowania do zmieniających się tendencji generacyjnych) i poszukujących. Wierzących w wartości, a nie grupowe uniesienia.
Krzysztof Gliszczyński – ur. 1962 w Miastku. W latach 1982-1987 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Gdańsku na Wydziale Malarstwa i Grafiki w Pracowni Podstaw Malarstwa prof. Hugona Laseckiego oraz w pracowni dyplomowej prof. Kazimierza Ostrowskiego. Dyplom uzyskał w 1987. Obecnie profesor i prorektor ASP w Gdańsku, w której prowadzi Pracownię Podstaw Rysunku i Malarstwa. W latach 1995-2002 założyciel i współprowadzący Galerii Koło w Gdańsku. Laureat wielu nagród i stypendiów, m.in.: Stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki (1988, 1990); wyróżnienia w Ogólnopolskim Konkursie Malarskim Bielska Jesień, Bielsko-Biała (1993), Stypendium Pollock Krasner Foundation, Nowy Jork, USA (2000); Nagród Rektora ASP w Gdańsku (2003, 2012).
Janusz Oskar Knorowski – ur. 1964 w Częstochowie. W latach 1983-1988 studiował na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Malarstwa. Dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Ludwika Maciąga; aneks z rzeźby w pracowni prof. Adama Myjaka. Od 1989 pracuje na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Obecnie profesor, prowadzący Pracownię Rysunku na Wydziale Malarstwa ASP w Warszawie oraz pracownię malarstwa na Wydziale Sztuki Nowych Mediów w Polsko-Japońskiej Wyższej Szkole Technik Komputerowych. Laureat wielu nagród i stypendiów, m.in.: Stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki (1988, 1991).
