18 lipca w gmachu Wielkiej Zbrojowni odbyło się uroczyste otwarcie 6. ogólnopolskiej wystawy Najlepsze Dyplomy Sztuk Pięknych 2014, podczas którego ogłoszono wyniki konkursu na najlepsze dyplomy z zakresu malarstwa, grafiki, rzeźby i intermediów. W tej edycji jury konkursowe wybierało spośród 39 dyplomów. Jest to największą liczba zgłoszeń, w historii konkursu, która rokrocznie systematycznie rośnie.
Przyznano pięć nagród oraz jedno wyróżnienie:
- Nagrodę Rektorów (20 000 zł) otrzymała Marta Mielcarek z ASP w Warszawie za pracę Inwersja (promotor: dr hab. Prot Jarnuszkiewicz, prof. ASP).
- Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (15 000 zł) otrzymał Filip Ignatowicz z ASP w Gdańsku za pracę Produkcja, komercjalizacja i hype czyli o konsumowaniu sztuki (promotorzy: prof. Henryk Cześnik, prof. Witosław Czerwonka, dr hab. Robert Florczak, prof. ASP).
- Nagrodą Marszałka Województwa Pomorskiego (8 000 zł) wyróżniona została Beata Szczepaniak z Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu za pracę Porządek (promotor: dr Rafał Kotwis).
- Nagrodę Prezydenta Miasta Gdańska (8 000 zł) otrzymał Mateusz Ząbek z ASP w Katowicach za pracę graficzną Systemy dualne (promotor: dr Dariusz Gajewski).
- Nagrodę Stowarzyszenia Autorów ZAiKS (10 000 zł) otrzymał Matěj Frank z ASP we Wrocławiu za pracę W przestrzeni (promotor: prof. Christos Mandzios)
- Jury przyznało także jedno Wyróżnienie Honorowe: Małgorzacie Kalinowskiej z ASP w Gdańsku za pracę Przekleństwa cielesności (promotor: dr hab. Anna Królikiewicz).
- Pod koniec wystawy zostanie wyłoniony laureat przyznanej w tym roku po raz pierwszy Nagrodzie Publiczności.
Najlepsze Dyplomy Akademii Sztuk Pięknych to ogólnopolska wystawa konkursowa absolwentów publicznych uczelni artystycznych z kierunków malarstwa, grafiki, rzeźby, intermediów, podczas której wyłonieni zostaną laureaci nagrody: Rektorów, Nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Marszałka Województwa Pomorskiego, Prezydenta Miasta Gdańska oraz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. Łączna pula nagród wynosi 61.000 zł. W edycji 2014 planowane jest także po raz pierwszy przyznanie Nagrody Publiczności.
Wystawa Najlepsze Dyplomy Akademii Sztuk Pięknych stanowi niecodzienną okazję do przyjrzenia się różnorodnym postawom, tendencjom i poszukiwaniom artystycznym młodych twórców z całej Polski, którzy wkrótce będą tworzyć najnowsze oblicze polskiej sztuki. Ekspozycja, oprócz częstokroć bycia pierwszym poważnym krokiem na indywidualnej drodze artystycznej absolwentów Akademii Sztuk Pięknych, popularyzuje dokonania artystów najmłodszej generacji.
Dzięki swojej pięcioletniej obecności oraz lokalizacji na parterze Wielkiej Zbrojowni wystawa Najlepsze Dyplomy Akademii Sztuk Pięknych zdobyła sobie stałe grono odbiorców zarówno wśród miłośników sztuki, jak i szerokiego kręgu mieszkańców Gdańska oraz turystów. Tym samym zyskała stałe miejsce na mapie i w kalendarzu imprez artystycznych w Trójmieście.
Opisy poszczególnych prac:
Marta Mielcarek
Kierunek studiów: sztuka mediów
Temat pracy: Inwersja / aneks: XX
Promotor: dr hab. Prot Jarnuszkiewicz, prof. ASP / aneks: prof. Mirosław Bałka
Moja praca dyplomowa pod tytułem Inwersja traktuje o zależnościach pomiędzy jednostką, a zbiorowością. Inspirację do pracy stanowił chór grecki ze względu na wspólnotowość, szyk, unifikację jednostki, uroczystość oraz uniwersalność przekazu. Chór stanowił centralny element greckiego przedstawienia. Natomiast we współczesnej nauce o teatrze jest niemal wykluczony z rozważań na temat dramatu. W mojej realizacji chór staje się widoczny i bardziej osobowy, ponieważ jest głównym bohaterem. Decyduję się więc na przestawienie przyjętych porządków czyli tytułową inwersję.
Genezą pracy dyplomowej jest moje wewnętrzne rozdarcie między chęcią przynależności do masy, czy też określonej społeczności (w której wraz z unifikacją odczuwamy pewien rodzaj bezpieczeństwa), a byciem jednostką manifestującą swoją odrębność. W związku z powyższym bardzo istotne są dla mnie funkcje chóru takie jak: rola komentatora/narratora rzeczywistości, artykulacja doświadczeń w kategorii my, negocjacja znaczeń, a także uniwersalizacja opowieści. Bardzo ważna w kontekście mojej pracy jest metoda movement choir Rudolfa Labana, polegająca na prostym ruchu unisono, czyli jednakowym dla wszystkich tancerzy. Chóry unisono w Europie zostały zapomniane głównie za przyczyną nazizmu, ponieważ ruch ten został wykorzystany w kampanii wizerunkowej Hitlera.
Na pracę dyplomową składają się dwie projekcje wideo, trwające nieco ponad 4 minuty, prezentowane jednocześnie na przeciwległych ścianach, w skali 1:1. Na etapie post – produkcji posłużyłam się metodą multiplikacji mojej bohaterki, dzięki czemu uzyskałam paradoksalny efekt zbiorowości zbudowanej z jednostki. Zabieg ten umożliwił mi również absolutną synchronizację ruchu, który stanowi istotę pracy dyplomowej.
Każda z dwóch projekcji ma ściśle określony charakter pod względem opracowania choreograficznego. Pierwsza prezentuje układ ruchów inspirowany oraz zaczerpnięty z rzeczywistości jednostek dyrygujących zbiorowościami. Takimi jednostkami są : policjant, stewardessa, dyrygent i ksiądz. Drugi materiał bazuje na układzie ruchów zaobserwowanych u zbiorowości i w kontekście prezentowanych gestów stanowi odpowiedź dla pierwszego. Kwestia ekspozycji przemyślana jest tak, aby obie realizacje stworzyły między sobą rodzaj dialogu prowadzonego przy użyciu mowy ciała, gestu.
Cechą charakterystyczną dla chóru jest szczególny związek z miejscem akcji. Dla mnie tym miejscem okazał się stadion Słubickiego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Słubicach, do 1945 roku znany jako Stadion Wschodniomarchijski, jeden z najstarszych stadionów w Europie Środkowej. Dawniej należący do prawobrzeżnej dzielnicy Frankfurtu nad Odrą. Historycznie miejsce naznaczył przemawiający tam w 1932 roku Adolf Hitler. Regularnie odbywały się tam także igrzyska gimnastyczne oraz msze polowe gromadzące tłumy wiernych. Dodatkową wartość tego miejsca stanowi przedziwna mieszanka geometrycznych kształtów obiektu sportowego z architekturą wzorowaną na amfiteatrze w Akwizgranie (Aachen). Szczególnie charakterystyczna dla tego miejsca jest korona stadionu czyli półkolista ściana przepruta arkadami z nieobrobionych bloków naturalnego kamienia. Budowla ta podkreśla w mojej realizacji motyw sceny.
