Andrea Mastrovito
03.09-09.11.2014
Instalacja rysunkowa w mieszkaniu na ul. Owsianej 1/3, pierwsze piętro
Andrea Mastrovito zainteresowany jest głównie malarstwem, sposobami jego re-interpretacji. Tradycyjna technika w realizacjach artysty przestaje być dwuwymiarowym płótnem pokrytym farbami. Mastrovito nieustannie poszukuje nowych materiałów i narzędzi do rysowania, często udaje mu się przenieść kompozycję dwuwymiarową w trójwymiarową przestzreń. Prace Mastrovito zawsze są oparte na badaniach historycznych przeniesionych na język współczesny. W instalacji rysunkowej stworzonej w ramach projektu Gdy sąsiad jest nieznajomym? artysta analizuje ślady pozostawione przez mieszkańców ul. Owsianej 1/3. Mastrovito poprzez swoją interwencję podkreśla nie/pustkę, nie/obecność.
Andrea Mastrovito urodził się w 1978 roku w Bergamo we Włoszech, gdzie w 2001 roku ukończył studia na Accademia Carrara di Belle Arti. W 2007 roku wygrał the New York Prize. Nagrodzony przez włoskiego Ministra Spraw Zagranicznych. Brał udział w wystawach indywidualnych w prywatnych galeriach w Mediolanie, Florencji, Paryżu, Genewie, Brukseli i Nowym Jorku, a także w centrach sztuki współczesnej Museo del Novecento w Mediolanie, w Monfalcone i Lacoux. Jego prace były pokazywane na wystawach publicznych w niemal całej Europie i Stanach.
Joshua Schwebel
Joshua Schwebel to kanadyjski artysta, który w swoich pracach często wykorzystuje strategie oszustwa. Artystyczne działania udają zwyczajne, codzienne sytuacje – gazetę reklamową jednego ze sklepów, kampanie promocyjną firmy developerskiej. Przedmiot wyrwany z kanału komunikacji w jakim funkcjonuje zaczyna pełnić funkcje artystyczne.
Prace Joshua Schwebel`a często kreują sytuacje niepewności. Artysta poprzez akcje, inicjatywy, inicjowanie procesów stara się połączyć napięcia istniejące w społecznym systemie oczekiwań. Interesują go warunki w jakich powstaje sztuka oraz luki w których pozwala ona działać. Artysta bada relacje pomiędzy sztuką, galerią i publicznością. Zazwyczaj zakładamy iż, artysta prezentuje swoje prace w galerii, do której przychodzą odbiorcy. Czy to założenie zwalnia nas z pytania, kim jest odbiorca?
Projekt prezentowany w ramach Gdy sąsiad jest nieznajomym? stawia pytania o proces gentryfikacji, zachodzący współcześnie w wielu miastach na całym świecie. Działanie wynika z obserwacji rodzimego Montrealu oraz gdańskiego Dolnego Miasta. Praca artysty, wykorzystując komercyjne strategie sprzedaży, zmusza do refleksji o skutkach zachodzących procesów.
Joshua Schwebel od 2014 roku mieszka i pracuje w Berlinie. Ukończył NSCAD University (2008) i Concordia University (2006). Ważniejsze wystawy i projekty: Currencies niezależny projekt (Havana, Cuba, 2012); [Caché] Artspace (wystawa indywidualna, Peterborough, Canada, 2013); Popularity (interwencje w przestrzeni publicznej, Montreal, Canada, 2012). Otrzymał stypendia Research/Creation od Conseil des Arts et des Lettres de Québec, the Laureate of the Résidence Croisées France/Québec, rezydencję wspierana przez Quartier Éphémère/ Fonderie Darling, Montréal/Paris.
Dominika Skutnik
Rzeźba ul. Owsiana 1 – praca na zewnątrz budynku
Choć Dominika Skutnik z wykształcenia jest malarką, tworzy głównie rzeźby, instalacje. Interesuje ją przepływ energii, rozumiany metaforycznie jako wymiana miedzy artystą a odbiorcą i czasami dosłownie jako przepływ energii elektrycznej. Rzeźba, która powstanie na ulicy Owsianej przybierze formę nowej podpory budynku, zbudowanej w stylu przypominającym wsporniki średniowiecznych katedr. Podpora wspiera ścianę, pełni więc funkcję praktyczną. Rzeźba artystki przybierze inny, niż czysto funkcjonalny wygląd. Nie będzie wspierać budynku kościelnego, ale dom z mieszkaniami komunalnymi. Zbudowana z cegły połączy style, funkcje, stanie się pomostem pomiędzy różnymi porządkami architektury – a zarazem, porządkami społecznymi – a jej praktyczność straci swoją jednoznaczność. Założeniem projektu Gdy sąsiad jest nieznajomym? jest pytanie o sens sztuki w przestrzeni niegaleryjnej, bliższej ludziom. Niejednoznaczność funkcji jest tu dobrą metaforą. W sztuce nie zawsze na pierwszy rzut oka widać sens, cel, czasami można ją sąsiadom tłumaczyć a czasami, pozwolić się z nią, z inną formą myślenia po prostu oswoić. Nowa podpora nie jest bezużyteczna, ale z drugiej strony, może przybrać formę niepodyktowaną wyłącznie względami ekonomicznymi czy ergonomicznymi. Będzie to w pewnym sensie, nie-destrukcyjne zaburzenie porządku architektonicznego, odwrócenie logiki, wprowadzenie pewnego zaczynu, gestu szacunku w zdewastowaną przestrzeń. Dominika Skutnik jest absolwentką Wydziału Malarstwa i Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, dyplom 1998 rok.
