Prezentowane w 2013 roku w Wozowni obrazy z cyklu Walenty Potwora Maciej Olekszy poświęcił w całości niepełnosprawnemu 43-latkowi, mieszkającemu w niewielkim miasteczku Głubczyce na południu Polski. Tematem obecnego pokazu są olejne i akwarelowe portrety z otoczenia artysty – tak ludzi, jak i miejsc.
Od zawsze tworzę czerpiąc z obserwacji natury, opierając się na tym, co jest koło mnie i co jest związane ze mną w sposób bezpośredni. Przebywanie z tematem w określonym czasie, bądź przechowywanie go w pamięci jest dla mnie ważnym procesem podczas tworzenia podobieństwa na obrazie.
(Artysta)
Maciej Olekszy ukończył studia na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom w Pracowni Malarstwa profesora Jana Świtki. Zajmuje się malarstwem, głównie w technice akwarelowej, w której w sposób bardzo osobisty zapisuje swoje artystyczne kreacje.
Postacie z prac Macieja Olekszego to raczej ślad człowieka, forma dopełniająca go, nośnik pamięci po jego niegdysiejszej obecności podpowiadanej przez antropomorficzne kształty i metafory. (…) To ludzkie zacieranie pamięci, potęgowane przez zastosowanie techniki akwareli sprawia, że człowiek balansuje tutaj na granicy istnienia. Istota znaczeniowa tego delikatnego materiału i techniki malarskiej wpisana zostaje w kruchość człowieczej egzystencji. Ta ontologiczna niepewność tworzonego podmiotu jest odczuwalna już przy pierwszym kontakcie z pracami Olekszego. Substancjalne byty żyją w opozycji binarnej pomiędzy bytem a nieistnieniem, w nieustannej trosce o egzystencję w wymiarze biologicznym i duchowym. W każdej pracy jakby artysta badał stany [nie]istnienia ludzkiego, w które wpisana jest konieczna niedogodność egzystencji. Uwierająca egzystencja czule zasygnalizowana kilkoma dotknięciami pędzla.
(Robert Brzęcki)
