Olga Boznańska (1865–1940)

Wystawa zorganizowana przez Muzeum Narodowe w Krakowie we współpracy z Muzeum Narodowym w Warszawie. Ze specjalnym udziałem Musée d’Orsay.

Informacja o programie edukacyjnym towarzyszącym wystawie w MNW.

Ona była malarką stuprocentową – to zdanie Józefa Czapskiego o Oldze Boznańskiej jest mottem programu wydarzeń towarzyszących wystawie artystki w Muzeum Narodowym w Warszawie. Podczas wykładów, spotkań i warsztatów zostanie odkryta twórczość Boznańskiej w różnych kontekstach, a także źródła inspiracji i indywidualne cechy stylu. Muzealni edukatorzy zmierzą się z mitami, które narosły wokół życia mademoiselle de Boznańska. Uczestnicy poznają środowisko rodzinne malarki i miejsca, w których tworzyła. Dla wszystkich grup wiekowych Muzeum przygotowało cykl wykładów i spotkań na wystawie oraz w Galerii Sztuki XIX Wieku, a także program zajęć z podstaw nauki rysunku. Dla dzieci z opiekunami przygotowano warsztaty inspirowane twórczością malarki, a dla grup z przedszkoli i szkół lekcje muzealne, połączone z ćwiczeniami plastycznymi. Młodzież może wziąć udział w II Ogólnopolskim Konkursie Wiedzy z Historii Sztuki Malować, by żyć. Olga Boznańska, poświęconym życiu i twórczości artystki.

Część wydarzeń edukacyjnych będzie tłumaczona na język migowy (PJM), osoby z dysfunkcją wzroku MNW zaprasza na specjalne warsztaty z wykorzystaniem rekwizytów dotykowych, audiodeskrypcji, tyflografik oraz muzyki. Bezpłatne druki dla dzieci i dorosłych ułatwią interaktywne zwiedzanie wystawy.

Grupy zorganizowane Muzeum zaprasza na zwiedzanie wystawy z przewodnikiem (także w j.angielskim, niemieckim, francuskim, włoskim oraz rosyjskim). Więcej informacji o programie wydarzeń towarzyszących: www.mnw.art.pl w zakładce Edukacja.

Agnieszka Morawińska, Dyrektor Muzeum Narodowego w Warszawie:

W Muzeum Narodowym w Warszawie znajduje się zbiór 57 obrazów Olgi Boznańskiej, w tym takie arcydzieła jak W oranżerii, Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku, Pracownia artystki, Imieniny babuni czy Portret Anny Saryusz Zaleskiej, a także szkicowniki i fotografie. Duży zespół obrazów artystki jest zawsze obecny w kolejnych odsłonach stałej Galerii Malarstwa Polskiego a jej obrazy niezmiennie pokazywane są na wystawach sztuki polskiej, organizowanych przez warszawskie Muzeum Narodowe za granicą.

Miejsce Boznańskiej w polskiej sztuce określił Wiesław Juszczak w błyskotliwej syntezie Modernizm z 1977 roku. Na przekór wszystkim, którzy pisali, że stylistyczna klasyfikacja malarstwa Boznańskiej jest niemożliwa, Juszczak powiada, iż stosując środki i technikę impresjonistyczną artystka osiąga ostateczny efekt napięcia emocjonalnego i drapieżnej ekspresji. Zauważa, że już w okresie monachijskim Boznańska odnalazła własną przestrzenną formułę: jej bezkonturowe postaci na niedookreślonych tłach już to się w nie wtapiają, już to się z nich wyłaniają, co daje poczucie niepokojącego pulsowania. I od zasugerowania takiej przestrzeni »cerebralnej«, odrealnionej, rozpoczyna się tutaj przenikliwa, bezlitosna nierzadko opowieść o ludzkiej duszy.

Juszczak porównuje wibrujące plamy Boznańskiej do linii Wyspiańskiego: pozwalają one na przekroczenie wolumenu materii, by tym silniej wyrazić psychikę zjawisk i duszę artystki. W specyficznej polskiej recepcji kierunków zachodnich impresjonizm – powiada Juszczak – wiąże się z ekspresjonistycznym gruntem.

(Agnieszka Morawińska)