Księgi artystyczne i Zbigniew Makowski

Wystawa stanowi pierwszą tak dużą prezentację niezwykłych książek artystycznych Zbigniewa Makowskiego. Została zorganizowana z okazji 85. urodzin artysty, malarza, rysownika oraz poety. Zwiedzający będą mogli zobaczyć prawie 90 ksiąg artystycznych, 21 prac na papierze oraz kilka obrazów olejnych, wśród których znajdzie się największy obraz Zbigniewa Makowskiego scalony specjalnie na tę ekspozycję z trzech części. Większość prezentowanych dzieł pochodzi z prywatnej kolekcji artysty i nigdy wcześniej nie była pokazywana publicznie.

Książki artystyczne zajmują w twórczości Zbigniewa Makowskiego wyjątkowe miejsce. Od początku do końca wykonuje je samodzielnie: własnoręcznie rysuje, maluje, kaligrafuje, zszywa. Pierwsze prace przypominające książki zaczął tworzyć już w czasie nauki w gimnazjum.Ozdabiał wtedy swoje zeszyty do języka polskiego i biologii, wklejając do nich pocztówki i ilustrując rysunkami nawiązującymi do tematu lekcji. Jedną z pierwszych jego książek jest wykonana dla syna składana w harmonijkę książeczka o ukochanym kocie Patryku.

Praca autorstwa Zbigniewa Makowskiego, wystawa „Księgi artystyczne Zbigniewa Makowskiego” (źródło: materiały prasowe organizatora)

Wczesne działania artystyczne związane z książkami Makowski realizował w czasach deficytu materiałów plastycznych. Twórca, który wysoko ceni urodę tworzywa, wykorzystywał do swoich celów stare, solidne, drukowane na szlachetnym, spłowiałym papierze księgi. Ich pierwotna zawartość nie miały dla niego większego znaczenia – zamalowywał ich strony, dziurawił, nadając im nowy kształt oraz sen – pisze w katalogu wystawy jej kuratorka, Magdalena Szafkowska.

Własne, w pełni autorskie dzieła sztuki książki Zbigniew Makowski zaczął tworzyć po powrocie z kilkumiesięcznego pobytu w Paryżu. Swoje rękopisy wypełnia ilustracjami, miniaturami malowanymi gwaszem, tuszem i akwarelą, rysowanymi ołówkiem. Zafascynowany liternictwem, traktuje je jak ornament, a jednocześnie w pełni wykorzystuje jego stałą funkcję komunikatywną. Inspiracje czerpie z dzieł m.in. Botticelliego, Donatella, Caravaggia, Rembrandta, El Greca, posługuje się również cytatami z dzieł wielkiej literatury. Do swoich dzieł przemyca idee mistycyzmu oraz szeroko pojętą wiedzę tajemną.

Dla kogoś, kto pozostaje jako badacz sztuki nowożytnej buszującym w zbożu ikonografii, emblematyki, a w szczególności starych druków – obcowanie z dziełami Zbigniewa Makowskiego jest dobrem nie do przecenienia. Dla każdego widza jest to prawdziwa przygoda. Można bowiem nie znać osobiście samego Artysty, ale poznawszy jego sztukę, stać się bogatszym. I właśnie tego wzbogacenia gościom naszego Muzeum życzę – mówi dr hab. Piotr Oszczanowski, dyrektor Muzeum Narodowego we Wrocławiu.