Marlena Kudlicka. Kontrola jakości i weryfikacja standardu

Metalowe rzeźby Kudlickiej powstają w warsztacie ślusarskim, miejscu mentalnego i fizycznego rozwijania kształtów. W ich powstawaniu bierze udział nie tylko koncepcja autorki, ale także błąd – odstępstwo od pierwotnego zamiaru. Właśnie refleksja o błędzie jest źródłem ostatnich prac artystki.

Językowe spekulacje Kudlickiej, która z punktów, liter, cyfr i słów tworzy lingwistyczną gramatykę przestrzeni, bliskie są myśleniu Stanisława Dróżdża i jego pojęciokształtom. Z tego względu ta wystawa jest dedykowana patronowi wrocławskiego muzeum.

Konstruktywistyczna sztuka Marleny Kudlickiej rozgrywa się na kilku intertekstualnych polach: języka i jego typograficznego obrazu, rysunku technicznego i humanistycznej spekulacji, mechanicznie reprodukowanej koncepcji i doświadczalnie korygowanej formy. Nie chodzi tu jednak o „maszynizm”, lecz – przywołując słowa Władysława Strzemińskiego – o najważniejsze cechy aktu twórczego – „o proces stawania się, nawarstwiania dzieła sztuki”.

W powstawaniu kształtu bierze udział nie tylko koncepcja autorki, ale także błąd – odstępstwo od pierwotnego zamiaru, które wynika zarówno z nieprzewidywalności aktu twórczego, jak i z dopuszczalnego zakresu błędu narzędzi pomiarowych czy wykonawczych, ustalonego w ramach ich kalibracji i standaryzacji. Refleksja o błędzie jest źródłem ostatnich cykli prac artystki z lat 2014–2015: Protocol of error on.e,  divided dot, unprotected 0.

Interesuje mnie pytanie: jaka tolerancja precyzji jest dopuszczalna przy transformowaniu myśli w fizyczny kształt? – pyta Marlena Kudlicka.

Marlena Kudlicka ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Poznaniu w 1998 roku. Mieszka w Berlinie.

Kuratorka: Dorota Monkiewicz

Marlena Kudlicka. Kontrola jakości i weryfikacja standardu
Od 19 lutego do 3 maja 2016
Muzeum Współczesne Wrocław