W pracach dawnych mistrzów pojawiają się czaszki, klepsydry, zegary, ścięte kwiaty ukazane w sąsiedztwie instrumentów muzycznych, map i ksiąg, modeli nieba czy lunet służących do jego obserwacji.
W następnych częściach ekspozycji znaleźć można przykłady pojmowania czasu i przemijania właściwe dla epoki oświecenia, w której ukształtował się nowy model historii. Oświeceniowa idea postępu – wizja dziejów kształtowanych przez rozumne działanie człowieka – zupełnie nie przystaje do motywów vanitas, tak popularnych sztuce w XVII wieku. Według nowej koncepcji przeszłość wciąż wzbogaca się o kolejne świadectwa, żmudnie wydobywane przez historyków na światło dzienne. Wśród nich są również takie, które o przeszłości mówią tylko przez swoją formę: ruiny, fragmenty rzeźb, obrazy dawnych mistrzów. Dzięki nim historię zaczyna się oglądać.
W części nazwanej Nietrwałe prezentowane są grafiki komentujące zachowania związane z upływem czasu – portrety i serie obrazów wpisujące cykl ludzkiego życia w porządek społeczny. W obrazach tych ujawnia się podwójne działanie czasu, który niszczy i buduje jednocześnie.
Wystawa w Galerii MCK jest już dziesiątą prezentacją niezwykle cennych zbiorów Biblioteki Naukowej PAU i PAN w Krakowie.
Tempus fugit. O czasie i przemijaniu
Od 2 marca do 8 maja 2016 roku
Kuratorka wystawy: dr Anna Olszewska
Współorganizator: Biblioteka Naukowa PAU i PAN w Krakowie
Międzynarodowe Centrum Kultury w Krakowie
