Piotr Damasiewicz to jeden z najbardziej obiecujących i jednocześnie najbardziej oryginalnych trębaczy polskiej sceny jazzowej. Jego albumy Alaman, Imprograohic czy Mnemotaksja były wymieniane w czołówce najważniejszych płyt na polskiej scenie muzyki improwizowanej ostatnich lat. Damasiewicz jest zdobywcą Fryderyka w kategorii Jazzowy Debiut roku 2012 za album Hadrons, nagrany z orkiestrą kameralną Aukso. Jest twórcą orkiestry Power of the Horns, gdzie przed podwojoną sekcją rytmiczną występuje co najmniej 5 instrumentów dętych. Obok własnych projektów współpracuje także m.in. z portugalskim Red Trio, Spinifex, veNN Circles czy Escape Art Quintet. Jest kuratorem cyklu Melting Pot, w ramach którego co kwartał spotykają się we Wrocławiu improwizatorzy z różnych dziedzin i różnych krajów.
Gerard Lebik, czyli muzyk, artysta dźwiękowy mieszkający we Wrocławiu. Tworzy na polu muzyki improwizowanej, eksperymentalnej i intermedialnej. Jest autorem instalacji i interwencji dźwiękowych. Tworzy dźwięk i muzykę przez improwizację, notacje muzyczną oraz manipulowanie materiałem dźwiękowym. Poszukuje na polu fenomenów audybilnych używając różnych narzędzi i technik, takich jak: saksofony, generatory fal zopan, kompresory powietrza, magnetowidy VHS, obiekty video, software. W 2007 ukończył Wrocławską Akademię Muzyczną. Współpracował i występował z takimi artystami jak m.in.: Phil Minton, David Maranha, Kazuhisa Uchihashi, Keith Rowe, Clayton Thomas, Satoko Fuji, Brian Labycz, Hernani Faustino, Miguel A. Garcia, Piotr Damasiewicz, Artur Majewski, Kuba Suchar i wieloma innymi.
Stara Rzeka to jednoosobowy projekt założony przez bydgoskiego muzyka, Jakuba Ziołka, znanego z gry w takich zespołach jak Alameda, T’ien Lai, Kapital, Innercity Ensemble, czy Ed Wood. Twórczość Starej Rzeki powstaje na przecięciu folku i muzyki elektronicznej, tradycji i nowoczesności, kompozycji i improwizacji. Dwa albumy, jakie dotychczas ukazały się pod szyldem Starej Rzeki – Cień chmury nad ukrytym polem (2013) i Zamknęły się oczy ziemi (2015), wydane przez krakowskie wydawnictwo Instant Classic, spotkały się z bardzo przychylnym przyjęciem zarówno w Polsce jak i zagranicą. Kuba Ziołek jako Stara Rzeka koncertował m.in. na festiwalach w Nowym Jorku, Londynie, Stambule, Sao Paulo, Reykiaviku i Kijowie. Artysta został laureatem Paszportów Polityki (za rok 2015) za wyjątkowe, autorskie i rozpoznawalne podejście do muzyki z kręgu rocka, folku czy elektroniki oraz za talent w łączeniu różnych środowisk muzycznych.
We Will Fail to projekt artystki Aleksandry Grünholz. W 2014 roku zadebiutowała dwuczęściowym albumem Verstörung, który spotkał się z bardzo ciepłym przyjęciem. Muzykę We Will Fail trudno sklasyfikować. Ważną częścią utworów jest rytm, więc budzą one skojarzenia z techno i muzyką klubową, ale sama artystka twierdzi, że jej muzyka jest raczej do słuchania i zastanawiania się, niż do tańca. We Will Fail występowała na wielu europejskich scenach (Londyn, Berlin, Malmö, Budapeszt), na festiwalach takich jak CTM, Unsound (Kraków i Toronto), Tauron Nowa Muzyka. W marcu 2016 r. ukazuje się drugi album Hand That Heals / Hand That Bites, wydany tak jak debiut przez warszawskie wydawnictwo Monotype Rec.
Diatribes to duet z Genewy, który tworzą Cyril Bondi i d’incise. Ich muzyka charakteryzuje się szczegółowymi teksturami, powtarzającymi się gestami, miękkimi dźwiękami, gorączkowymi impulsami akustycznymi i hiper-wrażliwością. Obecnie artyści z Distribes eksplorują utwory oparte na dekonstrukcji jamajskiej muzyki dub, jednakże próba tej reinterpretacji jest dokonana w sposób bardzo koncepcyjny, elektroakustyczny i minimalistyczny. Duet improwizatorów pracuje wspólnie od 2004 roku, wcześniej eksplorowali takie nurty jak free jazz, noise, muzyka konkretna, także współpracując z muzykami z różnych krajów takimi jak m.in. Magda Mayas, Bertrand Gauguet, Robin Hayward czy Keith Rowe. Z czasem postanowili skupić się na raczej zamkniętym, wręcz introwertycznym procesie tworzenia. Koncertowali w całej Europie, Japonii, Ameryce Południowej i Indiach. Cyril Bondi i d’incise są aktywni na szwajcarskiej scenie muzyki eksperymentalnej, prowadząc Insub Meta Orchestra. Cyril tworzy solo oraz z post-jazzowym triem Plaistow, d’incise gra również solo muzykę elektroakustyczną i zajmuje się projektowaniem graficznym.
Avtomat czyli Kajetan Łukomski to producent muzyczny, wokalista i didżej kojarzony przede wszystkim z projektem Pleśni, w którym łączy tradycyjny śpiew wielogłosowy z nietypową elektroniką. Prowadzi cykl W Mocy Nocy, promujący eksperymentalne, mniej taneczne odmiany muzyki elektronicznej. Współpracuje jako kompozytor i sound-designer przy interaktywnym spektaklu-grze Metoda Ustawień Narodowych, a stając za gramofonami i występując na festiwalach niejednokrotnie wspomaga światowej renomy artystów. Inspirują go plemienne, pierwotne rytmy wplecione w futurystyczne dźwięki, a nade wszystko ceni sobie fuzje stylów i eklektyczne podejście do muzyki, które zapobiega nudzie i powtarzalności.
Kuratorzy festiwalu: Rafał Iwański i Rafał Kołacki
Koordynator: Piotr Zawałkiewicz
8. CoCArt Music Festival
Od 16 do 21 marca 2016 roku
Centrum Sztuki Współczesnej Znaki Czasu w Toruniu
