Wystawa nawiązuje do natury wody – jest płynna, pulsująca, nie walczy – łączy i przenika. Architektura galerii zaledwie sugeruje pewną strukturę, którą płynnie wypełniają wybrane realizacje. Trzy piętra galerii 13 muz są jak trzy stany skupienia wody, nieczytane jednak z punktu widzenia fizyki, lecz z perspektywy znaczeń symbolicznych i energii. Wskazane podziały nie są jednak ostre, a poszczególne stany przenikają się ze sobą, nie determinują jednoznacznych interpretacji, sugerują raczej otwartość, zmienność i nieoczywistość. Przestrzeń parteru ujawnia związki wody ze nawadnianiem, nawilżaniem, uzdrawianiem, cielesnością i ziemskością. To „miejsce cielesne”, choć jest tu także przestrzeń na poezję, skupienie i eteryczność. Ta część wystawy przedstawia płynne cyrkulacje, cielesne odbicia, odnosi się także do wody jako żywiołu uzdrawiającego, materii wspomnień i doznań. Jest to także najbardziej zróżnicowana znaczeniowo oraz pod względem mediów, przestrzeń wystawy. Sale galerii na pierwszym piętrze – to „miejsce błękitne”, wskazujące na twórcze i energetyczne działanie wody, a także na jej materialny, fizykalny aspekt, odczuwalny nie tylko w płynnym stanie skupienia. I wreszcie poddasze –. mroczna strona wody, zmącone, powolne, podziemne przepływy. Podświadomość, niepokój, zagrożenie, przeczuwanie śmierci. Wypływanie ciemnych treści na powierzchnię, impuls do zmian i przebudowy. „Oksydan” nie zamyka się jednak w salach galeryjnych 13 muz. Wystawa otwiera się na miasto, na rzekę, na działania, które będą towarzyszyć wystawie w publicznej przestrzeni wspólnej – dodaje Lena Wicherkiewicz.
Jak w poprzednich edycjach, także i w tym roku, integralną częścią inSPIRACJI będzie Konkurs dla Artystów, odbywający się także pod hasłem „OKSYDAN / Zanurzenie 1”.
Wystawa finalistów konkursu dla artystów przyjęła kształt wyspy, wyłaniającej się z muzealnych przepływów i przywołującej jeden z kluczowych motywów kuratorskiej koncepcji przyszłorocznej edycji inSPIRACJI – wyspę Grodzką. Gdy przemieszczamy się wzdłuż brzegów „wyspy”, zbudowanej z ruchomych ścian w sali Muzeum Narodowego w Szczecinie, nasze kroki stają się echem pływów i prądów Odry Zachodniej, Kanału Grodzkiego i Duńczycy. Oglądając prace prezentowane na ścianach, intuicyjnie przywołujemy określone przestrzenie i atmosferę, nawiązujące do szlaków wodnych Szczecina, jego wysp, miasta i jego mieszkańców – pisze kurator wystawy konkursowej i członek jury konkursowego, Rob Garrett.
Organizatorzy festiwalu zachęcili artystów do zmierzenia się z wodnym żywiołem w znaczeniu dosłownym i metaforycznym: z jakościami i znaczeniami wodnej materii, płynnością, przepływami, zanurzeniem w doświadczeniu, w życiu, emocjach, w uczuciu jedności ze światem, w zanurzeniu w medialnym środowisku.
Głębię wypełniają osnute mrokiem i tajemnicą realizacje, nierzadko dotyczące trudnej tematyki, odwołujące się do poprzemysłowych obszarów miasta, dawnych mitów, a także niewidocznych, podwodnych prądów Duńczycy i jej brzegów. Tutaj znajdują się prace Judyty Bernaś, Martyny Jastrzębskiej oraz, pokazana odrębnie, w 13 muzach, lecz powiązana z nimi, emanująca tajemniczym urokiem, animacja Pawła Kleczewskiego i Kasi Zimoch. W górnym brzegu rzeki, gdzie Odra Zachodnia łączy się z Duńczycą, w rozchodzących się po wodzie kręgach, odbiciach i drganiach, odnajdziemy echa dróg miasta, jego murów i wysp. Tutaj zaprezentowane są prace Soni Ramer, Julii Kurek oraz Andreasa i Nikosa Guskosów. Obszar wzdłuż Odry Zachodniej, gdzie Wyspa Grodzka zwraca się ku zabudowaniom starego miasta, to miejsca dryfowania. Przestrzenie oczyszczania, rytuałów, sennych palimpsestów, delikatności i marzeń o pięknie, które przywołują prace Urszuli Kluz – Knopek, Agaty Szymanek, Weroniki Lucińskiej i Diany Grabowskiej. Na końcu docieramy do dolnego brzegu rzegi i wracamy do punktu, w którym weszliśmy do muzealnej Sali. Tutaj łączą się morze i jezioro Dąbie. To miejsce mgieł i niepewności, gdzie rzeczy czekają na ujawnienie, miejsce powrotu do tego, co zapomniane i porzucone. Tutaj prace Anny Dybowskiej i Agaty Wolniewicz dotykają wodnej natury nieznanego i niewidzialnego – opisuje wystawę konkursową Rob Garrett.
Artyści biorący udział w wystawie głównej OKSYDAN: Marco Angelini, Beata Ewa Białecka, Anna Brudzińska, Anna Buczkowska, Dorota Buczkowska, Izabella Gustowska, Dagmara Horab, Natalia Janus – Malewska, Koji Kamoji, Anna Konik, Artur Malewski, Ked Olszewski, Bożka Rydlewska, Lena Szczesna, Małgorzata Wielek – Mandrela, Olga Wolniak, Izabela Żółcińska.
Festiwal Sztuk Wizualnych inSPIRACJE 2016 / OKSYDAN (Zanurzenie 1)
Od 24 do 26 czerwca 2016 roku
13 muz Instytucja Kultury Szczecin
Szczecin
